Lauf Junge Lauf (2013)

Uitstekende productie uit Duitsland en Frankrijk een dramatisch verhaal over hoe een kleine jongen moet vechten om de verschrikkelijke oorlog te overleven. De film komt authentiek over en ja de Duitsers praten Duits etc etc. Op sommige momenten is de film erg spannend en je leeft echt met de kleine jongen mee.

Prachtig meeslepend waargebeurd verhaal. Schrijnend, zielig, triest drama prachtig verfilmd. Toppertje van mij betreft.

"-'Lauf Junge Lauf' aka 'Run Boy Run'-" ... " !!!

Prachtig Drama-Oorlog !!! Emoji!!! 'Lauf Junge Lauf' aka 'Run Boy Run' is een

aangrijpende Duits drama dat zich afspeelt tijdens WOII.

We volgen een achtjarige Joodse Jongen die kan wegvluchten uit

het getto van Warschau. Wat volgt is een kat en muis spel tussen de jongen

en het gevaar dat langs alle kanten loert.

Dramatische en aangrijpende momenten wisselen elkaar af in een spannende

race tegen de tijd.

De acteer prestaties zijn van een hoog niveau en grijpen je bij de keel.

De muziek wakkert je gevoelens bij deze film alleen maar flink aan.

Een alweer wreed maar prachtige Duitse film die zich afspeelt in een

periode die we moeten blijven herinneren.

Mooi en af en toe spannend oorlogsdrama waarvan ik bij de aftiteling pas door had dat het een waar gebeurd verhaal betreft.

De tweelingbroers Andrzej Tkacz en Kamil Tkacz (geb. nov 2001) die de rol van Srulik vertolken, doen dat prima!

De film gisteren gekeken. De bovenstaande waarderingen en beoordelingen zijn absoluut terecht. Ik vond het een dijk van een film met prachtig acteerwerk De broertjes mogen van mij hiervoor een Oscar ontvangen. Spannend en zonder inzakkingen. De film onderstreept de absurditeit, wreedheid en waanzin van de nazi's. Met hun diepgewortelde Jodenhaat spelen ze het klaar om met een compleet team militairen, uitgerust met geladen geweren en Duitse herders op een weerloze kleine jongen te jagen.

Prima film met spannende momenten, de tweeling acteert prima, topper!

Waarheid, verzonnen of losjes gebaseerd op ware feiten ?

Buiten dat is dit meer dan een flinke emotionele film die een paar tranen laten vloeien. Sterk geacteerd, mooi gefilmd en zo levensecht gebracht dat het bijna te voelen is wat hun mee maken.

De afschuw voor de Duiters uit die tijd groeit met de minuut als je deze film kijkt.

Jodenvervolging in Polen tijdens WO II. Een aangrijpend verhaal over een kleine jongen die uit de Warschause getto ontsnapt en wiens beproevingen als het ware symbool staan voor het leed van een ganse bevolking in die jaren.
Op het platteland waar de natuur uit zich zelve vredigheid uitstraalt is vervolging en wreedheid nooit ver weg.
Te noteren in deze film is hoe de tegenstelling hulpvaardigheid tov verraad en tot zelfs medische hulpverlening weigeren scherp wordt gesteld.
Indringende film die ons nogmaals het waanzinnige van fanatisme en oorlog brengt. Niet zo precies chronologisch verhaald, maar precies mede daar door boeiend gebracht, met overtuigend camerawerk en goed acteren.

Uri Orlev tekende het verhaal op van Yoram Friedman, een joodse jongen die uit het getto van Warschau ontsnapte. Hij moet zien te overleven op het Poolse platteland en liegen over zijn identiteit is daarbij van levensbelang. Niemand mag weten dat hij eigenlijk joods is, want dan is zijn doodvonnis getekend. Hij trekt van boerderij naar boerderij, in de hoop te kunnen werken voor wat eten en onderdak. Maar nergens is hij echt veilig. Hij moet vrezen voor het lot van zijn familie. Zelden was een film met een kind in de hoofdrol zo rauw en zo weinig hoopgevend. Als hij zijn arm door een ongeluk verliest en de nazi's hem op de hielen zitten en hij steeds maar moet blijven vluchten [/spoiler] De beelden van de Poolse bossen zijn prachtig, maar soms ook van een beklemmende eenzaamheid. Lauf, Junge, Lauf heeft een zeer diepe indruk op mij gemaakt.

Prachtige film, vlot verteld, goed geacteerd en prima regie. Vier sterren.

Na het zien van de Oorlog / Drama film "The Painted Bird (2019)", was ik wel benieuwd naar deze Drama / Oorlog film (die werd bij "The Painted Bird" min of meer getipt door Frankie Boy), welke ook nog eens waargebeurd is (dat kom je o.a. te weten na het einde). Aan "The Painted Bird (2019)" kan deze film zeker niet tippen, want daarvoor is hij te rechttoe rechtaan.

Het is 1942 als de achtjarige Joodse jongen Srulik (afwisselend gespeeld door de tweeling Tkacz) moet vluchten voor de Duitsers uit het getto van Warschau. Om niet opgepakt te worden neemt hij op advies van zijn vader (Zbigniew Zamachowski) een andere identiteit aan en gaat hij voortaan door het leven als de christelijke Jurek Staniak (naderhand kom je te weten waarom hij voor deze naam heeft gekozen) en de hulpvaardige Magda Janczyk (Elisabeth Duda) leert hem Katholieke gebruiken zodat mensen hem eerder helpen en Srulik zo min mogelijk opvalt. Maar waar Srulik ook gaat of staat, nergens is hij echt veilig en moet hij de ene beproeving na de andere doorstaan om te kunnen overleven. Daarbij wordt het geheimhouden van zijn ware identiteit een steeds zwaardere last die de jonge Srulik voor onmogelijke keuzes stelt.

Het verhaal is een filmbewerking van de roman van de Israëlisch schrijver Uri Orlev (van wie eerder ook al het boek "The Island on Bird Street (1997)" werd verfilmd), met veel oog voor mooie landschappen (tijdens alle vier de seizoenen) en gevoel voor poëzie, tussen de angstmomenten van de jongen door. Regisseur Pepe Danquart (bekend van documentaires) werpt vragen op over de definitie van identiteit en onderstreept het belang van medemenselijkheid onder vreemden. Het verhaal zit opzicht mooi in elkaar, maar de film heeft simpelweg geen impact, want daarvoor gaat er helaas te veel mis met deze boekverfilming.

Een Oorlog / Drama film zoals deze, valt of staat o.a. bij de persoon die de hoofdrol speelt en in dit geval is die weggelegd voor de jonge tweeling Andrzej en Kamil Tkacz die beiden de rol van de Joodse Srulik spelen. Helaas komt hun vertolking van de getroebleerde jongen maar moeizaam uit de verf en gaat hun spel nergens echt onder je vel zitten. En dat is nou juist zo nodig bij een film als deze om je nog meer met de jonge verschoppeling te kunnen inleven. Hun gebrek aan acteertalent wordt schrijnend duidelijk als de jongen in huilen uitbarst en je als kijker helaas niet geraakt wordt door de verschrikkingen die deze jonge Jood moet meemaken.

Wat ook niet helpt bij de film is het moordende tempo waarin het verhaal er in circa 100 minuten doorheen wordt gejaagd. Regisseur Pepe Danquart wil ogenschijnlijk het hele verhaal van Srulik aan de kijker voorschotelen, maar daardoor ligt het tempo zo ontzettend hoog dat er eigenlijk veel te veel gebeurt (o.a. te veel boerterijen, flashbacks en personages, daaronder overigens wel de mooie vrouwen Elisabeth Duda als Magda Janczyk en Jeanette Hain als Mrs. Herman, die het beste met hem voorhebben) in een veel te korte tijd. En de rustige momenten duren nooit lang en komen herhaaldelijk abrupt tot een einde. Beter was het geweest als hij sommige zaken had laten vallen, waardoor hij meer de tijd had kunnen nemen voor de grootste gebeurtenissen uit het leven van Srulik. Of wellicht een langere speelduur om de personages meer de tijd te geven om te kunnen groeien.

In zijn lange tocht loopt Srulik tegen vele obstakels op. Soms wordt hij hartelijk ontvangen op een boerderij, maar altijd ligt dat gevaar dat zijn ware identiteit (wat hem o.a. opbreekt tijdens een plaswedstrijd, waarbij een aantal jongens kijken wie het verste kan plassen) de kop opsteekt op de loer. Tussen de welwillende Poolse burgers zitten soms ook verraders, waardoor hij op een gegeven moment afgeleverd wordt bij de Duitsers die hem opsluiten en waar hij te maken krijgt met een SS-officier (Rainer Bock, die ook te zien is in de televisieserie "Das Boot (TV Series 2018– )"). Moedig als hij is, weet Srulik toch te ontsnappen en zelfs wanneer hij bij een ongeluk op een boerderij zijn hand en deel van zijn arm verliest, weet hij de hoop levend te houden.

Buiten de tweeling Tkacz zijn er nog vele andere personages te zien, waarbij vooral Elisabeth Duda (liep er soms ook onbedoeld sexy bij in een witte korset) er bovenuit steekt, omdat die namelijk een integriteit en gelaagdheid meegeeft aan de getekende Magda Janczyk, een vrouw wier echtgenoot en zonen met de Partizanen meevechten. Zeker in de scène nadat de nazi’s haar huis in brand hebben gestoken omdat ze vermoedden dat Srulik zich er schuilhield, laat zij haar klasse zien. In het begin van het verhaal tijdens de steenkoude winter van 1942 / 1943 belandt hij voor het eerst bij haar en zij ziet in dat Srulik's kansen om te overleven groeien als hij de mensen ervan kan overtuigen dat hij een vrome katholiek (zo schenkt ze hem haar crucifix) is. Omdat de nazi's te dichtbij komen, kan Srulik niet blijven en stuurt ze de jongen weg.

Op cinematografisch gebied weet de film overigens meer dan goed te scoren. De weidse en dorre landschappen worden prachtig in beeld gebracht en daarnaast worden deze beelden ondersteunt door een prachtige soundtrack die de film zeker de sfeer meegeeft die het zo broodnodig heeft. Des te jammer dat de film op de overige vlakken maar matig scoort, want anders was het ongetwijfeld een Pools meesterwerk geweest. De film eindigt overigens wel mooi en daarbij geeft iemand, te weten de Joodse man Mosche Frenkiel (Itay Tiran) van het Joodse weeshuis in Warschau, hem de volgende keuze op een T-splitsing:

"Rechts gaat naar Warschau en het weeshuis en links wonen de Kowalski's."

Hij kiest voor rechts, waarna de film is afgelopen en daarna kom je nog o.a. te weten dat hij In 1962 emigreerde naar Israël. Daar kwam hij zijn zus Fajga (de rest van de familie is omgekomen in het getto van Warschau of werd gedood door de Duitsers zoals zijn vader Hersch Fridman) tegen die hij 30 jaar niet gezien had en ook ontmoette hij daar zijn vrouw Sonja, waarmee hij twee kinderen kreeg en zes kleinkinderen.

"Lauf Junge Lauf" had een Pools meesterwerk kunnen zijn, maar helaas gaan er teveel zaken mis om die status te verdienen. Zo overtuigen de jonge hoofdrolspelers Andrzej en Kamil Tkacz ondermaats in hun vertolking van de Joodse Srulik en ligt het tempo van de film veel te hoog, waardoor veel scènes maar matig en te gehaast uit de verf komen. Op cinematografisch en muzikaal gebied valt er weinig te klagen, maar het is helaas niet genoeg om de film te kunnen bestempelen als een absolute "must-see" zoals dat wel het geval is bij soortgelijke films als "Idi i Smotri (1985)" en de al eerder genoemde films "The Painted Bird (2019)" en "The Island on Bird Street (1997)".

De film zoals ook het acteerwerk van de jongen kwamen bij mij nogal gekunsteld over waardoor

je nooit echt werd meegenomen in de film en bij de ellende van de jongen. Speciale, beklijvende

scenes ontbeert de film ook ten enen male (In bv. Idi I Smotri en The Painted Bird ruimschoots vertegenwoordigd) waardoor, in een vrij hoog tempo ook, de belevenissen vrijwel geruisloos

passeren. Visueel is de film af en toe best wel mooi, maar dikwijls te mooi ten koste van enige

rauwheid. En kwam bij mij de wanhoop van het joch in bepaalde scenes toch vooral over als losse

flodders. Bij mij werkte het in ieder geval niet. Voor mij was dit een middelmatige film helaas, waar

ik toch wat meer van had verwacht.

Srulik is acht jaar oud als in 1942 de Duitse oorlogsmachinerie zijn greep op het getto van Warschau verstevigt. Zijn vader weet dat daar blijven, de dood zal betekenen voor iedere Jood en probeert daarom zijn zoontje uit het Ghetto te krijgen.

Uiteindelijk komt Srulik uit het kamp en probeert eerst alleen in de bossen te overleven.

Al snel komt hij erachter dat alleen in de bossen proberen te overleven, dat hij als een onervaren jongen uit de stad het niet zal overleven. Daarom sluit hij zich aan bij een groep jongeren die net als hem zijn ontsnapt aan het ghetto en leert daar om te overleven buiten de samenleving in een stad of dorp.

Ook komt hij snel tot de conclusie dat overleven zonder inkomsten en onderdak/veiligheid in het bos niet zal lukken en komt in contact met boeren en buitenlui waar hij de kost kan verdienen. Helaas moet hij zijn eigen identiteit laten varen want als Jood wordt hij steeds opgejaagd.

Ik was meer dan eens bijna tot tranen toe bewogen en zeggend dat het acteerwerk fantastisch is, is een understatement. Dit is geen oorlogsfilm als zodanig, maar is gebaseerd op één waargebeurde persoonlijke geschiedenis buiten het slagveld om en de verschrikkelijke dingen die een oorlog met zich meebrengt.

De voertaal is Pools en Duits met goede ondertitels en de film wordt door ons gewaardeerd met een 8!

Goede film. Enkele memorabele scènes. Veel focus op de survival. Nog nooit gezien met een kind, alleen op zichzelf. Schrijnend hoe er met Joden omgegaan werd tijdens de oorlog. Niet overgedramatiseerd zoals het typische Amerikaanse werk. Zeer realistisch gebracht en een film dragen op zo'n jonge leeftijd is niet makkelijk, maar hij doet dat voortreffelijk.

zeer indrukwekkende film over een 8 jarige Joodse jongen die probeert te overleven in WW2.

met al zijn ontberingen ,vluchtpogingen overleven etc etc.

goed gefilmd, goede vertolkingen.

Duitsers die ook Duits spreken, filmtechnisch klopt het ook allemaal.

uitstekende film

Sterk verhaal van een kleine jongen die WOII tracht te overleven door een andere identiteit aan te nemen. Op de vlucht voor de nazi's zwerft hij rond in de Poolse bossen en bedelt hij om de dag door te komen. Een film over WOII of Joodse vluchtelingen is nooit luchtig, maar deze film is op kindermaat voor beginnende tieners.

De kleine jongen maakt wel wat mee. En zoals viel te verwachten komt hij mensen tegen met goede en minder goede bedoelingen. De ontberingen van honger en koude en het constante vluchten maken er een spannend en indrukwekkend verhaal van.

En al bij al vrij sereen gebracht zonder overdreven sentimentaliteit. Prima acteerwerk ook van de kleine jongen die het geweldig deed. Schrijnend was ook het moment dat bepaalde dokters weigerden om hem te verplegen. Tot zover de Wet van Hippocrates...

The Painted Bird (Film, 2019) - MovieMeter.nl is een film die me hier gelijk te binnen schoot. Zo goed is als die film is Lauf Junge Lauf niet, maar deze mag er ook zeker zijn. De thematiek is vergelijkbaar en de wanhoop van de kleine jongen is regelmatig tastbaar. Het blijft alleen net wat te oppervlakkig en vergeet te graven naar de diepere wortels van het gedrag van de mensen met wie hij in aanraking komt. Zo wordt de film nooit echt zo meeslepend, confronterend en intimiderend als The Painted Bird.