Crossfire Hurricane (2012)

Trailer (Youtube HD)

Duurt tot 23u30 dus het is voor een keer de volledige documentaire en niet een verknipte versie zoals ze vaak bij de openbare omroep doen!

Komt ook nog in twee delen op de BBC2:

aanstaande zaterdag om 23;15 uur en zelfde tijd de zaterdag er op.

Opzich best een aardige documantaire, maar niets nieuws onder de zon.

Nergens wordt echt diep op ingegaan en lijkt dit grotendeels een herhalingsoeffening te zijn van dingen die we al wisten... dat gevoel heb ik overigens bij veel muziekdocumantaires.

Waarom dan zo'n hoge beoordeling Ducoz?

De beelden zijn erg goed, de opbouw is ook zeer fraai...

Maar ik denk dat ik toch een halfje moet zakken inderdaad, ook vind ik het jammer dat de latere jaren buiten beschouwing zijn gelaten terwijl er in de beschrijving toch staat dat daar uit geput wordt... de laatste periode die wordt aangehaald is de 'Some Girls' periode en dat is toch maar tot aan 1978... terwijl de jaren '80 toch ook interessant zijn, juist omdat die eigenlijk altijd on belicht blijven... dan sluit de film ineens af met wat beelden van het 'Shine a Light' concert... gekke, grote sprong.

Al is het ook leuk om Jagger coke te zien snuiven, haha.

Gisteren hem ook zitten tapen en kijken op de Belg.

Tja, als docu best aardig gedaan. Geen interviews, alleen beelden, die het verhaal moeten vertellen en die hier en daar van commentaar voorzien worden door de heren zelf.

De docu kijkt lekker weg en er zit aardig wat vaart in, maar... en dat is een hele grote maar ...praktisch alle beelden zijn afkomstig van andere docu's, waardoor er weinig nieuws wordt getoond. Of beter gezegd: zeker 95 % is gewoon niet nieuw.

Zo gebruiken ze vooral beelden van Charlie is my darling, Rock 'n' roll circus, Stones in the Park, Gimme Shelter, Ladies and Gentlemen, Cocksucker Blues, Fort Worth '78 en Let's spend the night together ('81 tour) en tijdens de aftiteling stukje Shine a Light film.

Waarom naar deze documentaire kijken wanneer je al die andere eerder uitgebrachten al lang hebt gezien en zelf in de kast hebt staan? Beetje goedkoop om zo een "nieuwe" documentaire uit te brengen.

Verder lijkt het mij ook vrij lastig wanneer je geen diehard fan bent om altijd door te hebben wie nu weer commentaar bij de beelden geeft, daar je alleen commentaar van de Stones hoort bij de beelden, maar ze nooit zelf ziet praten.

Ook blijft het wat vreemd dat de documentaire stopt met beelden van de '81 tour. Jaggers commentaar hier op was dat er geen tijd meer was om nog de rest ook qua research te behandelen, dat zou volgens hem nog eens negen maanden geduurd hebben.

Gezien de weinige moeite die er voor het gebruikte materiaal lijkt te zijn gedaan, lijkt me dat nu toch niet zo veel tijd in beslag te hoeven nemen.

Aardig, erg leuk om naar te kijken, maar niet buitengewoon.

Een achtje, ofwel vier sterren.

Prima documentaire over de eerste periode van The Rolling Stones, tot Ron Wood de band vervoegde en nog voor Bill Wyman de groep verliet.

Leuk om de beelden te zien van het prille begin, maar ook de minder leuke momenten komen aan bod, het verdwijnen van Brian Jones uit de band, en zijn dood kort erop.. het trieste moment van Altamont waarbij een toeschouwer wordt vermoord tot hun 'exile' naar Frankrijk.

Er wordt in deze docu dus een stukje Stones geschiedenis getoond die wel de moeite waard is om eens te bekijken.

Afgewisseld met wat podiumacts is dit dus wel een puike trip down to memory lane.

Oud nieuws en beelden dussss jammer ik sla hem over.

Omdat je het al kent, of...?

Omdat het al gezien is...een herhaling van is.

Daar kan je nog meerdere kanten mee op... Je hebt het zélf dus allemaal al eens gezien?

Dit is waarschijnlijk één van de beste band-documentaires die ooit gemaakt is. En dat komt omdat de Rolling Stones een band is met een enorme geschiedenis en die een hoop heeft meegemaakt. Bovendien wordt in deze documentaire de interessantste tijd van de band belicht en worden de laatste 30 jaar gelukkig overgeslagen. En er is meer dan genoeg filmmateriaal van meestal uitstekende kwaliteit. Toch gaat ook deze documentaire, net als zo vele band-documentaires na verloop van tijd vervelen. Het verhaal blijft toch erg mager. Een band is een band. En de bandleden hebben toch ook niet echt veel te melden. Het zijn geen uitmuntende muzikanten waarvan het een genot is om naar te kijken en te luisteren en verder hebben ze het alleen over hun rebelse manier van leven die erg gemaakt overkomt en hun overmatig drugsgebruik. Dat is alles. En daarmee is ook deze band-documentaire, net als bijna alle andere, vooral geschikt voor de fans.

Als 1 band in staat zou moeten zijn om een documentaire te maken, zouden dat de Rolling Stones moeten zijn, toch?

Fout. Deze bijna 2 uur durende documentaire vindt het veel belangrijker om bezig te zijn met het imago van de band, dan wat dan ook. Wat voornamelijk te merken is aan het gebrek aan diepte in de interviews. Ik vond het wel grappig dat ze het nog nodig vonden om de namen van de bandleden nog even bij een van de eerste interviews hier te vermelden. Voor degenen die echt niets van de Rolling Stones weten, zeg maar.

Uit de interviews zijn ook alleen maar quotes gepakt over hoe het is om een Rolling Stone te zijn, hoe ze omgaan met de roem, en hoe ze de rol spelen die ze hebben meegekregen van hun marketingafdeling. Ook krijgen we te zien hoe dom de pers en de fans met de band omgaan. Ik vond het allemaal best lachwekkend eigenlijk.

Ongeveer de helft van de docu wordt besteed aan beeldmateriaal van veel verschillende optredens. Leuk voor de echte fans, ik kijk dan liever een heel concert van ze.

Daarnaast zijn de makers natuurlijk ook niet de beelden van naakte vrouwen en arrestaties na drugsgebruik vergeten. Allemaal goed voor hun imago natuurlijk. Stel je voor dat we dat vergeten terwijl ze allemaal aan het verrimpelen zijn. Lol.

Nee, dit zal mijn favoriete banddocu niet worden.

2,5*

Ik ben van een verschillende generatie dan de Stones, ik ken ze niet goed, enkel een paar liedjes dus vond het vooral leuk om te zien hoe het in de begintijd ging. Dat zij ook gewoon een marketinginstrument zijn tegen de 'grote' Beatles. Maar over de docu, je ziet ze vooral veel live, had liever iets meer achter de schermen gezien.

Verdienstelijke documentaire, opgebouwd rond een gesprek met de bandleden in 2012, waar geen camera's bij aanwezig mochten zijn. Archiefbeelden dienen als achtergrond bij het gesprek, iets dat eigenlijk prima werkt, al resulteert het wel in een onvolledig portret van de band. Maar goed, dat is ook niet de opzet van de documentaire. Aanvankelijk is het wel even wennen aan de stijl, maar de beelden zijn dermate interessant en fascinerend dat je al snel in het tijdsbeeld en de muziek wordt meegezogen.

Jammer dat hier geen blu-ray van is verschenen, geweldige documentaire!

Is wel degelijk gewoon op blu ray verschenen en was (en is nog steeds) overal te verkrijgen, heb 'm zelf meteen bij uitkomen aangeschaft.

Schrijver en regisseur Brett Morgen spitte een enorme hoeveelheid beeldmateriaal door om een beeld te scheppen van de roerige beginjaren van The Rolling Stones die – aldus Keith Richards – midden jaren ’60 onderling weddenschappen afsloten over hoe lang het zou duren voor hun optreden werd afgebroken. De beelden van fans die het podium opstormen en vooral Mick Jagger en Bryan Jones bespringen terwijl Charlie Watts en Bill Wyman stoïcijns proberen door te spelen, geven een scherp beeld van de hysterie rondom deze bluesrockers die zich bewust profileerden als de tegenpolen van de brave The Beatles. Geeft een fascinerend beeld van de jaren ’60 en in 2012 opgenomen commentaar van de betrokken bandleden – die niet in beeld verschijnen – plaatsen dit alles in context. De dood van Bryan Jones, het concert in Hyde Park, de ‘vlucht’ naar Frankrijk voor het album ‘Exile on Main Street’ (volgens veel kenners het beste Stones-album ooit) en het rampzalig verlopen optreden op het Altamont Festival komen allemaal uitgebreid aan bod. Een aanrader en zeker niet alleen voor de fans van The Stones.