Tsuya no Yoru (2013)

Vintage Yukisada.

Zelden zo'n consistente regisseur gezien. Van Yukisada kan je steeds een goed drama verwachten, waarbij de enige scherprechter de hoeveelheid aan plot lijkt te zijn. Dat zorgt meestal voor het verschil tussen een goede film en een klein meesterwerk.

Deze Tsuya no Yoru helt vooral over naar het eerste. Al is het misschien niet eens zozeer de hoeveel plot die de film een beetje parten speelt, wel de wat moeilijke constructie. Op zich is het niet zo heel verschillend van Women Play Twice, maar daar waren de aparte segmenten ook echte aparte shorts. Hier worden de zijverhaaltjes aan elkaar geweven, waardoor de disconnect eigenlijk alleen maar geaccentueerd wordt.

Tsuya is de rode draad van de film, al zien we haar niet echt in actie. Zij ligt namelijk in coma, terwijl haar man haar verwoestende pad afgaat. Van stalken tot buitenechtelijke relaties en een verleden van misbruik (als slachtoffer dan), Tsuya was duidelijk een gebroken karakter. Elk paadje krijgt voldoende tijd om wat van haar personage te schetsen, maar het blijft een zeer gefragmenteerd geheel. Op zich niet erg, alleen dat de switch tussen de verschillende verhaaltjes vaak wat moeilijk verliep.

Yukisada brengt alles wel mooi samen in een sterke finale. Verder goed en kwalitatief drama, maar hij mag het wat mij betreft wat eenvoudiger houden. Deze constructie leidt meer af dan ze toevoegt, iets wat niet echt de bedoeling kan zijn. Anderzijds, da 15+ dramas kan ik me ook wel indenken dat je als regisseur eens wat anders wil proberen.

3.5*