Venuto al Mondo (2012)

Film staat nog als Venuto al Mondo op IMDb, maar heeft recentelijk een nieuwe titel gekregen.

Een Europese film in het Italiaans met Hollywood-acteurs. Klinkt interessant! Nu ben ik benieuwd of ie in de VS ook zal aanslaan, ofdat ze er een remake van maken met dezelfde acteurs

Vanaf 7 maart 2013 in de bioscoop (Benelux Film)

EDIT: gewijzigd naar t.b.a.

Nondeju, dit hakte er best in. Vooral dat laatste kwartier of zo. Ik had het eigenlijk aan moeten zien komen, maar was toch verrast.

Sterk acteerwerk van alle betrokkenen. Penelope d'r gare Engels valt zelfs voor het eerst enigszins op z'n plaats.

4 *

Vond het liefdesdrama bij tijden wat zoetig, maar als geheel toch wel sterk. Niet helemaal mijn pakkie an dit soort films, maar herken zeker de kwaliteit.

Aangrijpend drama.

Het levensverhaal van Gemma en haar zoon, de problematiek van ongewenste kinderloosheid tegen de tragische achtergrond van de burgeroorlog in Joegoslavie. Uitgebreid en met veel detail, langzaam verteld met veel aandacht voor de karakterontwikkeling zowel van de hoofdrollen als van de personages die in de zijlijn meespelen. Langzaam opbouwend naar een zeer dramatische climax. En die is dan sterk genoeg om je ook na twee uur echt in de ban te houden totdat alle details daaruit helder geworden, en je geschokt en verdoofd achterlaat. Genoeg kracht om je nog uren vast te houden, in de wetenschap dat dit natuurlijk 'maar een verhaal is', en dat de werkelijkheid met regelmaat nog veel dramatischer geweest is.

Prachtig verfilmd. Eigenlijk is het enige waar ik me wat aan heb gestoord, en dan ook nog alleen in het begin, de wat nadrukkelijke grime waarmee het verschil tussen nu en flashback wordt aangegeven. En hoewel de rimpels op Penélope Cruz' afgeleefde oudere gelaat er overtuigend genoeg uit zien, leidt het toch wat af van de inhoud. De soundtrack is wel wat behoudend met veel Bruce Springsteen en Nirvana, maar wel erg to the point in het verhaal, en zonder meer goed gekozen.

Hoewel er ook wel wat mindere acteurs meedoen in de vele bijrollen, wordt het verhaal gedragen door een aantal erg sterke rollen van onder andere Penélope Cruz en Emile Hirsch, daarnaast valt de bijzonder mooie Saadet Aksoy op en heeft Jane Birkin een leuke kleine rol in het verhaal.

Jammer eigenlijk vooral dat de film eigenlijk relatief weinig aandacht lijkt te krijgen. Want, behalve dat het een schitterend stuk werk is, verdient de boodschap het ook om nog beter gehoord te worden. En al is het duidelijk dat de wereld nog lang niet klaar is met het verwerken van de gebeurtenissen in Joegoslavie - er komen tenslotte eigenlijk pas in de laatste paar jaren films uit die de problematiek echt durven aan te snijden - kan de waanzin en beestachtigheid van de oorlog niet vaak genoeg vertoond worden.

Voortreffelijke film, hierboven van een voortreffelijk commentaar voorzien door blurp194. Ik heb daar weinig aan toe te voegen, behalve dat de plotontwikkeling mij een enorme schok bezorgde. Niet alleen bij mij trouwens, maar ook bij de dokter in de film: "I am ashamed to belong to the human race."

Een intens, overweldigend en dramatisch liefdesverhaal over een vrouw die liefgehad heeft en verloren; tevens een mooi sensueel episch drama over het verlangen en wat het betekent moeder te zijn, in het licht van de oorlog van de jaren negentig in Bosnië, waar het leven te midden van de dood stond. De film is aan de ene kant aangrijpend en boeiend, maar wordt tevens traag verteld en komt enigszins onregelmatig over, met scènes in het heden en flashbacks.

Dit moet toch even bezinken. Venuto al Mondo is een film die ik vooral wou zien vanwege Penélope Cruz. En uiteindelijk is dit een overweldigende film geworden die nog blijft nazinderen. We krijgen een film te zien die de tijd neemt om een verhaal te vertellen. Om personages op een geloofwaardige manier neer te zetten. En tegelijkertijd er alles uit te halen op vlak van emoties. Op de juiste momenten prachtmuziek van Bruce Springsteen of Nirvana. Dan weer intieme pianomuziek van Eduardo Cruz die voor het eerst als componist een film draagt. Ik ben al meteen fan.

Op de achtergrond zien we ook de oorlog in Joegoslavië. En daar zit hem net de kunst. Zowel het liefdesverhaal als het oorlogselement passen mooi in elkaar. Gewoonlijk moet één van beiden onderdoen. Het begint als een liefdesverhaal met het probleem dat Gemma geen kinderen kan krijgen. Daar moeten de hoofdpersonages mee leven, terwijl er een oorlog opkomt. Het zet alles in perspectief. Het mooi plaatje komt niet echt tot leven. Net als de mensen in de commune die hun carpe diem leven verstoord zien.

De combinatie van vroeger en nu is best wel geslaagd. Blijft nooit evident om te wisselen zonder het tempo uit de film te halen. Maar dat is soms echt wel sterk gemonteerd. Het is een puzzel die past. Stap voor stap klikken de stukjes in elkaar. En vooral naar het einde toe komt de figuurlijke mokerslag. Venuto al Mondo is en wat minder bekend pareltje geworden, dat dringend meer bekendheid moet krijgen. Er zijn misschien beter films dan dit. Maar het zijn er toch niet zoveel...

Zo af en toe kom je nog wel eens van die vergeten pareltjes tegen. Zo ook met Venuto al Mondo/Twice Born. Een meeslepend drama dat vanaf het begin tot het einde blijft boeien. Weggezet tegen de verschrikkingen van de burgeroorlog in Joegoslavië, die naar gelang de film zich ontwikkeld een steeds prominentere rol krijgt.

Onbegrijpelijk dat deze film zo onbekend is.

Wat een geweldige film, wat een verhaal....en wat mooi geacteerd.

Ik werd verscheidene keren op t verkeerde been gezet, was totaal niet voorbereid op het werkelijke verhaal, ongelooflijk goed.

Superrol ook zeker van Penelope Cruz....ik heb m trouwens gezien als twice born.

Deze vergeet ik nooit meer!

Kan iemand mij vertellen waar ik deze film kan kopen?

Redelijke film over een vrouw die met haar zoon terug reist naar Sarajevo om daar een fototentoonstelling bij te wonen. Een mooi liefdesverhaal dat zich afspeelt tijdens de oorlog dat wellicht iets te veel hooi op zn vork neemt (ondanks dat de film aan de lange kant is). Ook de wisseling tussen heden en verleden komt soms wat onevenwichtig over, maar dit wordt deels goedgemaakt tijdens het laatste gedeelte.

Prima film waarmee de critici aanvankelijk de vloer veegden, de 17%-score op rottentomatoes is wel helder. Daarmee werd het destijds kapotgemaakt. Ik denk dat de critici niet verder zijn gekomen dan het eerste half uur waar het soms qua montage rommelig is en waar af en toe een scene uit het niets tevoorschijn komt, al heeft dat zelfs iets licht surrealistisch/bizars. Maar daarna krijgen we een hele andere film te zien, met veel degelijkheid, een sterk verhaal, een pijnlijk thema (meerdere eigenlijk) en een sterk slot. Op dat begin na is er dus niets mis met deze film, en dat blijkt weer uit de hoge scores op MM en IMDb. De film speelt zich af tijdens de Balkanoorlog en toont (een deel van) de narigheid die toen plaatsvond. Een ruime 3,5*.

De critici hadden gelijk, Venuto al Mondo is een zeer matige film van begin tot eind. Het hakkelende script valt natuurlijk het meest op, maar ook de dialogen zijn zwak, het acteerwerk van Hirsch niet best (z'n kop staat me sowieso niet aan) en de muziek zwalkt van Sia naar Richter en dan weer naar Springsteen. Er is geen stilistische visie te ontwaren en geen van de dramatische lijnen komt uit de verf; noch het oorlogsverhaal, noch de moeder-zoon relatie, noch het liefdesplot. Links laten liggen dit vehikel.