Anastasia Mio Fratello Ovvero il Presunto Capo dell'Anonima Assassini (1973)

Ze hebben echt bestaan : de gebroeders Anastasio...in feite waren het er nog veel meer, maar de gekendste was Albert ( die wie weet uit verdrongen neigingen besloot zich AnastasiA te noemen ), hoofd van murder inc. zoals gekend en een mafia icoon. De kapperstoel van Al is voor mafia tifosi wat het kruis is voor gristenen, en ja die stoel zien we in deze film ook. En er was - minder gekend- ook een broer die priester werd, Salvatore. Deze goede mens bleef hardnekkig geloven in de onschuld van zijn beruchte broer, en schreef voor hem een apologie waarin hij Anastasia voorstelde als een soort martelaar van het geloof. Op deze apologie nu is de film gebaseerd, dat het hier een ironische verfilming betreft lijkt me duidelijk.

Sordi allicht in de rol van Salvatore, Calabrees hier weliswaar maar o.k. En niemand minder dan Conte als Anastasia, zoals gekend na zijn Don Barzini optreden in ze godfazzer zeer gevraagd voor dit soort rollen.

De film wordt geacht zich eind jaren 40 tot eind jaren 50 af te spelen maar wemelt van de bizarre anachronismen, 1973 leek het me niet echt maar het had iets weg van halverwege de jaren 60, de hele decoratie. Of wat dacht je van brozems en nozems die west side story naspelen . Dat is allemaal ook bijzaak, en hoewel Steno deze film onder zijn eigen naam( Stefano Vanzina dus)- zie poster- regisseerde net als la polizia ringrazia en wat lijkt te suggereren dat dit enigszins serieus bedoeld is, blijkt het allemaal weer uit te draaien op een typische Sordi show en een zoveelste variant op het onnozele Sordi in den vreemde gegeven. Een gedubde Conte interesseerde het duidelijk allemaal weinig.

Liefhebbers van mafiafilms hoeven deze film dan ook niet per se te zien, de beroemde hit bijvoorbeeld vindt off screen plaats. Af en toe is het inhoudelijk inaccuraat : zo zien we Anastasia zgn. praten met de Kefauver commissie op teevee, terwijl hij in feite zich beriep op het vijfde amendement. Ach, wat geeft het. We zien trouwens ook Frank Costello, de legendarische gangster hier vertolkt door Chaliapine jr. in niet veel meer dan een cameo. En Lorre Pigozzi dan ? Die draaft op als hulpje van ene don Gennaro, fictieve gangster die in oorlog is met Anastasia.

Heel grappig was het niet, wat me nog het meest bijbleef was de uitspraak van Conte nav het lijk dat uit het water werd opgedregd, zie poster : "geweld is gewoon een Amerikaans product, net als coca- cola ".

Het slot lijkt einigszins serieus te zijn, maar werkt niet echt ook vanwege de immer opgewekte score van Piccioni.

Voor de Sordifans alleen.

à propos : deze film duurt 115 minuten, nogal een verschil met de hier aangegeven 87 lijkt me.