Si Può Essere Più Bastardi dell'Ispettore Cliff? (1973)

Wat zie ik, nog geen stemmen voor deze briljante smerige klabak meets Yojimbo poliziottesco klassieker van Dallamano ?

Door aartsschavuit Rassimov als protagonist te casten weet je al dat deze klabak heel erg smerig is, eigenlijk is hij een hitman met staatsautoriteit die zijn werkzaamheden beperkt tot folteren en executeren, bewijsmateriaal verzamelen of het neertikken van P-V 's vindt hij gay en Harry Callahan zou hij hebben beschouwd als een moral fag. Hij zegt trouwens ook:

tussen een poliziotto en een killer, wat is het verschil ?

Yojimbo style speelt hij zoals hierboven reeds gezegd 2 bendes tegen mekaar uit, waarbij de ene bende zorgt voor een bizarre komische noot aangezien deze wordt gerund door een granny en bestaat uit een stel straatmuzikanten.

Het geweld in de film is weinig spectaculair en we moeten het zelfs bijna zonder serieuze chases stellen, dat mocht blijkbaar niet in Londen waar de film na het Libanese begin-waar nog wel een chase inzit- speelt.

Eigenlijk is dit de antipode van Dallamanos andere poliziottesco QDC 38, waar Rassimov ook in speelde als criminele booswicht en de politie braaf was..of toch streed voor de goede zaak.

Briljant was de score van Ortolani, vooral die blazers . Ik denk zelfs een van zijn beste scores ooit.

Oma in de bocht.


Ik ben niet zo thuis in het poliziottesco genre, maar dit is een leuke, vlotte film van internationale allure - die zich in New York, Athene, Parijs, Beiroet en (voornamelijk) Londen afspeelt. Het begint voortvarend met flink wat actie, maar dat zet helaas niet door. Ergens in het midden zit nog wel een leuke 'opruimactie' en op het einde gaat het nog even aardig loos, maar dat is het dan ook wel zo'n beetje.

Verder veel scheming, chantage en intimidatie over en weer - en wat gemoord en geflikflooi en samenzang - met kleurrijke personages, daarbij superbitch voorop. Het dramatische einde kwam wat uit de lucht vallen, want zo'n toon proefde ik daarvoor nauwelijks. Wat fijn vrouwelijk (nakend) schoon als slagroomtoef, en een heel leuke score van Ortolani - maar als dit één van zijn beste is... ik ken er nog niet zo veel, maar uit mijn hoofd heeft Una sull'Altra al meteen de voorkeur.

Al met al zeker een meer dan onderhoudende crime flick, helaas heb ik wel een matige vhs-versie gezien met Engelse dub...


3,5*.

Wat kunnen die Italianen toch mooie posters maken