17 Filles (2011)

Waargebeurd en verder weinig interessant. Voor het acteerwerk nog een 2,5*

Vreselijk waargebeurd verhaal over hele domme tienermeisjes die hun leven vergooien dit is natuutrlijk mijn bescheiden mening.

Mooie film, met een zeer geslaagde sfeer!...Hopelijk beinvloedt dit geen jonge meisjes, aangezien ik het soms moeilijk vond hoe ze hun leven aan het verkl**ten waren

Prima acteerprestaties voor de acteurs/actrices!

Wat zonde. Zo'n leuke, jonge meiden in de bloei van hun leven, ze zijn ook nog eens best leuk om te zien, maar dan zó dom zijn.. Ik snap het niet. Wat bezielt die tienermoeders? Ongelukje, enfin. Maar bewust? Ik vind, net als stinissen, het zonde. Meisjes van amper 17 jaar... Die horen niet bezig te zijn moeder kinderen opvoeden. Het zijn zelf nog kinderen. Maar dat is dan weer een discussie apart.

Acteerwerk is erg goed, beter dan verwacht, het verhaal zelf kakt op een gegeven moment flink in. Ik kon geen zwanger meisje meer zien op een gegeven moment. Ook wordt het vrij saai en oubollig halverwege de film.

De zwangerschappen van 17 meisjes worden in minder dan anderhalf uur voorgeschoteld, en nog heb je het gevoel dat de film te traag verloopt. Ik had dan ook weinig met de meisjes en hun motieven, ondanks het puike spel.

Goed acteerwerk, niet boeiend genoeg en een te matig verloop.

For the record; ik heb absoluut tegen tienerzwangerschappen. Maar dit geeft wel heel goed weer wat 1 meisje voor invloed kan hebben op zo'n school. In dit geval krijgt ze iederen zwanger, maar gebeurd niet zelfde met roken, drugs en alcohol in real life??

Beinvloedbaar zijn meiden van die leeftijd, consequenties denken ze niet aan.

4* vanwege o.a. goede acteerprestaties.

Film speelt in Lorient (Bretagne, Frankrijk) maar is gebaseerd op een curieuze reeks zwangerschappen op de Gloucester High School (Massachusetts, USA) in 2008.

Intrigerend onderwerp, zou je denken. In dat licht is het merkwaardig dat het verhaal zo oppervlakkig gebracht wordt. Daardoor is het ondanks het redelijke acteerwerk een heel middelmatige film geworden, die niet of nauwelijks boeit. Een gemiste kans, volgens mij.

Waargebeurd maar allemaal zo makkelijk. Puberende meisjes die de wereld anders zien en domme dingen doen om dat te bereiken. Overigens een hoogst onsympathiek hoofdpersoon.

Gebaseerd op een recent waargebeurd verhaal?

Faith in humanty destroyed!

Wiki is niet altijd een goede bron, maar toch, gebaseerd op:

link

Een matige dramafilm...

Redelijk verhaal...

Een waargebeurd verhaal..

Redelijk acteerwerk...

Mooi HD kwaliteit...

Prima achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Geen moeite waard...

Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Nadat Camille zwanger wordt, wil ze haar vriendinnen overtuigen om hetzelfde te doen.

De dames zijn zich van geen kwaad bewust, en zijn ervan overtuigd dat ze geweldige moeders worden.

Wie de vader van hun kind is maakt niet zoveel uit.

Zolang alles maar zonder condoom wordt gedaan.

Helaas gebeuren dit soort dingen ook buiten Frankrijk.

Een probleem dat bijna niet kan worden opgelost, en waarbij onschuldige baby's het slachtoffer worden.

Onverantwoord, zorgwekkend en te stom voor woorden!!

2,5 *

Eigenaardig dat dit een Franse film is, gezien de originele gebeurtenissen plaats vonden in de VS, Massachusetts. Maar kom, het kan misschien een goed beeld geven van de situatie, tenslotte is tienermoederschap geen louter Amerikaans voorval. Het wordt trouwens ook tegengesproken dat het in het echt om een 'pact' zou gaan, wel dat de jonge tieners elkaar vonden en met het idee speelden om samen de kinderen op te voeden.

De film focust zich toch wat op de verkeerde dingen. Het begin is goed, als het mooie van het moederschap naar boven komt. Weg van de school, tijd voor liefde en iets van zichzelf. Gaandeweg komt mooi in beeld dat de tieners in groep de mooie dingen zien en thuis vervallen in eenzaamheid waar het zachtjes doordringt dat er geen weg terug meer is. Later in de film had ik van de filmmakers een grotere slag verwacht. Zowel de shock van de tieners wat de gevolgen zijn van hun onbeschermde vrijpartij en anderzijds de grote vraag hoe dit had voorkomen worden. Al dan niet met een pasklaar antwoord. Maar er moet toch frustratie geweest zijn van zowel de school als de ouders.

Eén van de leraars zegt dat het van deze tijd is en dat alleenstaande moeders geen issue meer zijn. Toch schokkend om dit te moeten horen van een leraar. Al is dit een grootse discussie die best naast de film kan gevoerd worden, maar wel een onderwerp is dat steeds op tafel moet liggen.

De film zelf kent een goed begin, maar stelt gaandeweg teleur. Hier had ik veel meer van verwacht. Misschien was het idee te zwak, maar een film rond tienermoeders met de juiste insteek kan zeker werken. Ik wil in zo'n film merken dat het allesbehalve rozengeur en maneschijn is om als kind zelf een kind te krijgen. Dat tieners goed beseffen wat de gevolgen kunnen zijn.

Gossie, een hoop vrouwen die zwanger willen worden, wat orgineel. Normaal peinzen vrouwen niet over zwangerschap. Pfffffffffff waardeloos.

Begin van de film is sterk. Maar vanaf ongeveer halverwege vloeit die kracht weg. Ik krijg zelf het idee dat ze niet goed weten wat ze nu verder willen vertellen met deze film. Er zat in potentie veel meer in.
Dat de film vrij abrupt eindigt als juist degene die als 1e zwanger raakt haar ongeboren baby verliest door een in mijn ogen wat ongeloofwaardig 'stunt' werkje met haar auto en hard in botsing komt met haar stuur, geeft er eigenlijk een nog vreemdere draai aan. Geen idee of dit werkelijk ook zo gebeurd is. Maar ik zou zelf ook graag een inkijkje gekregen hebben in hoe de aankomende vaders hierin betrokken zijn. En wat de drijfveer is geweest van de andere meiden. Want het 'gebeurd' allemaal maar een beetje, zonder dat er echt discussie over is, twijfels, vragen, etc.
Wel prima acteerwerk, mooie beelden. En het ietwat slome/trage vind ik zelf goed passen. 9 Maanden gaan immers niet snel treinvaart voorbij.

Goede vertolkingen door de meisjes.

Maar het verhaal kon me helemaal niet bekoren, ondanks dat het is gebaseerd op ware feiten.

Niets voor mij dit ...

Sterke 'coming-to-age- film van de gezusters Coulin, met een uitblinkende Louise Grinberg in de hoofdrol als aanstichtster bij haar vriendinnen en in de situatie belandt door de troosteloze samenleving zonder hoop en perspectief, en waar de enige ontsnapping en waardering komt door zwangerschap. En dat zonder vriendjes maar met vriendinnen onder elkaar. Een gedurfd maatschappelijk thema.

Grinberg (die uiterlijk nogal wat wegheeft van Rebecka Liljeberg uit Fucking Åmål), is de spil van het verhaal dat langzaam van opbouw is, maar steeds sterker wordt. Haar broer, beroepsmilitair met missies in Afghanistan, is een belangrijke steun voor haar. En dat is wederzijds.

En eindigen met Life is going down van Izia is nogal symbolisch voor haar vriendinnen in Lorient aan de Atlantische kust.

Een voorlopige 3.5.

Prachtig opgenomen Franse film.

Prima rollen van die meisjes.

Het puike acteerwerk van de bakvisjes ten spijt was dit een weinig interessante film. Zo nu en dan komt er een aardige scene langs, de personages zijn naturel neergezet, maar al bij al een nogal oppervlakkig uitgewerkte film die me op geen enkel moment écht meenam. Kleine 2*.

Waargebeurd.

Nouja, het voorval waar het script op gebaseerd is speelde in Amerika, en met nogal wat onduidelijkheid over of het nou inderdaad zoals de film suggereert gepland of gewoon toeval was. Maarja, het gegeven is op zich best interessant. Waarmee het wel licht teleurstelt dat er niet net iets meer diepgang aan gegeven wordt. En dat is ook wel de makke van de film.

Buiten dat is het wel een erg mooi filmpje. Erg mooie locaties die de troosteloosheid die de meiden denken te ontvluchten zetten in een sfeer waar ik als fotograaf bijna direct van in de auto spring. Mooie meiden, zowel van smoel als van karakter. Mooi gespeeld ook. En ook wat jammer dat het draadje van Florence een beetje blijft hangen. Hoewel daar dan weer tegenover staat de terugkeer naar de draaimolen, tegen dat de voiceover het einde vertelt.

En daarmee ook de wat onbevredigend stemmende uitsmijter openbaart. Even los van of het nou zo verstandig is om op de middelbare school moeder te worden, ik vond er toch wel iets moois en idealistisch uit spreken - en, gewone mensen zijn er echt al zat, ik mag altijd graag iets zien of horen van dat het ook anders kan. Zeker als daar een plan en een overtuiging uit spreekt, zoals in het begin van het verhaal. Wellicht dat de makers zich daarbij toch iets hebben laten beinvloeden door de heersende moraal, er was tenslotte in de vertaling van de 'echte' gebeurtenis in Amerika naar deze setting best de ruimte om er iets anders van te maken.

Dat zulks in de States gebeurt. Daar moet ge van niets verschieten. Maar in Frankrijk...?

Ondanks dat er veel leven op komst is, te veel dode momenten in de film, waardoor het verhaal het voor een stuk moet stellen met mijmerende meisjes en zichten op gebouwen of een trieste stad en alleen nieuwsgierigheid omtrent de uiteindelijke afloop de aandacht voldoende gaande houdt.

Voor het acteren van de tieners, een kleine 3.

Begint aardig met een fijn sfeertje, mooie locaties en prima acteerwerk. Echt typisch Frans wat me vaak wel bevalt. Maar vervolgens toont de film de verkeerde zaken. Aangezien dit is gebaseerd op een waargebeurd verhaal zou het 'waarom' zo interessant zijn, maar dat komt komt nauwelijks aan bod, en als het komt dan behoorlijk uitleggerig. Liever laat de regisseur de zwangere meisjes zien en hun doen en laten maar daar zegt ze vrij weinig mee, vooral ook omdat de meisjes niet heel normaal reageren op hun omgeving en je hun 'waarom' ook nog eens mist. De film had boeiend kunnen zijn, maar kent vooral gemiste kansen. Daarmee duurden zelfs die 90 minuten lang, ondanks enkele fijne momenten doorheen de hele film. 2,0*.