Scherben Bringen Glück (1957)

Ernst Marischka, de regisseur van de Sissi-films heeft met deze film een remake gemaakt van zijn Sieben Jahre Pech (1940) (waar nog een vervolg op kwam Sieben Jahre Glück (1942)).

Het hoge tempo is van voordeel en dat hij in kleur is. Te doen. Dan weer flauw maar zitten ook leuke (visuele) momenten in. Vooral in het begin op het station en in de trein. En later met die hond en aap. Zoals vaker wordt het wat chaotischer. Dit komt ook omdat ze er weer van alles tussen gooien. Zo is er ook veel muziek, die ook al wisselvallig is, maar een aantal gedeelten zijn ook aardig gedaan. Want het is een soort combinatie van een klucht met revue. En die revuegedeelten zijn in aantal fims vaak leuker dan wat je te zien krijgt in die Amerikaanse musicals. Dat is hier ook. En moet je zien als luchtig amusement, verder niet. Vooral een leuke rol van Adrian Hoven maar ook Gudula Blau en Gunther Philipp zorgen voor wat lachmomenten en een aantal bijrollen. Beter dan de doorsneefilms uit die tijd. Kessler zusjes ook nog in deze film en Olive Moore, Amerikaanse, die in een aantal Duitstalige films uit deze tijd speelde. 4.0

Ik dacht na Heimatland, deze met Adrian Hoven nog maar eens bekijken. Geforceerde, chaotische en platte (volks)komedie, waar ze destijds vermoedelijk wel hard om hebben kunnen lachen. Hoven zorgt vooral voor de romantische en Gunther Philipp voor de komische noot. Philipp was erg geliefd in de jaren '50/'60 lees ik.

Richting het einde zit een spiegelscène, die we vaker hebben gezien, maar best grappig. De (goede) dansscènes in de film zijn leuk om te zien, ook al is de muziek, zoals ik al schreef wisselend en Moore heeft een enorm volume. De film begint met dans en wat geslaagde komedie en eindigt als zodanig ook weer daarmee. Te lange film, die wel wat hilarische momenten heeft, maar korter was beter geweest. Ik geloof dat waar ik vorige keer om moest lachen nu weer het geval was, zoals met de aap, muizen en slang met de daarop volgende brandweerscène. Een typmachine waarmee noten kunnen worden getypt had ik ook nog nooit eerder gezien. Te dik aangezet, maar op momenten ook erg grappig. Dat hele eerste trein-/stationsgedeelte is leuk, maar gek dat ze dat nooit een hele film weten vol te houden 3.0/4.0