De Eetclub (2010)

Maar om dan meteen de maximum 5 te geven...

Zeer matige film met ondermaats acteerwerk. NL-cinema onwaardig wmb.

Ik schaam me ervoor te moeten vertellen dat ik me er best wel mee vermaakt heb. Vond het allemaal wel erg oppervlakkig maar niet veel slechter dan een andere Saskia Noort verfilming. Was er blijkbaar niet helemaal bij;-)

3*

Slecht uitgewerkte film. Te veel personages en te weinig uitleg waardoor het rommelig wordt en kon ik me niet inleven waardoor het me eigenlijk niet uitmaakte wat er met het eetclubje gebeurde. Het zal allemaal wel heel spannend geweest zijn, vooral het einde en de clue maar mij kon het niet bekoren. Jammer, want bv de Verbouwing vond ik wel heel leuk.

Het kon er mee door maar om nu te zeggen dat ik zat te bibberen van angst.

Daar hoef jij je helemaal niet voor te schamen, hoor. Smaken verschillen gewoon.

Ik zat op het puntje van m'n stoel...

Niet omdat het nou zo'n spannende film was, maar omdat ik een houten reet kreeg van het zitten. Wat een saaie, onbenullige flutfilm!

Vervelend boek, vervelende film. Saaie mensen met saaie problemen, gespeeld door acteurs die beter kunnen, hoewel ze niet bepaald worden meegeholpen door het warrige script. Angela Schijf blijkt weer een van Nederlands meest ondergewaardeerde actrices te zijn want ze was weer fantastisch. Jammer dat de beste acteur van de film - Bas Keijzer - verder heel erg weinig te doen krijgt.

1,5*

Qua verhaal niet eens onaardig, maar met te weinig zwarte of vileine humor, een te duidelijk aangekondigde schurk, onduidelijk geschetste relaties (wie was er nou ook al weer getrouwd met wie) en een bijzonder "underwhelming" climax. Uiteindelijk blijf je zo zitten met een verzameling personages die niets anders doen dan de hele dag wijn hijsen in een villawijk, en dat is een activiteit die je als kijker misschien wèl zou willen doen maar waar je niet anderhalf uur naar wilt kijken als daar geen meeslepende verwikkelingen omheen worden gebreid. En meeslepen deed deze film geen moment.

Bekende namen uit de Nederlandse filmwereld, ongetwijfeld opnieuw een lekkere wegkijker uit eigen land.

Van het begin af aan heb ik me mateloos geïrriteerd aan het suffe en zeer amateuristische acteerwerk van zo ongeveer de hele cast (uitzonderingen daar gelaten). De opgelezen dialogen met veel te duidelijk geacteerde emoties spanden hierbij wel de kroon. Kijkend naar de namen, waarvan ik toch wel heel wat beter ben gewend, frappeerde mij dit toch wel.

Over naar het verhaal. Een beetje cliché, miljonairtjes in een villawijk welke op een vrij overdreven manier worden tentoongesteld. Grote auto's, grote huizen, en veel oninteressant en monotoom gezeur over ieder's problematische luxeleven. Ik vond rond de gehele film een grimmige en zelfs naargeestige sfeer hangen, of dat nou aan mij of aan de film lag ben ik (nog) niet achter gekomen.

Van het begin tot het eind heb ik mij niet echt aan de film weten te binden. Hopend op een spannende ontknoping of een aangrijpende gebeurtenis, welke er ongetwijfeld wel waren, maar bij mij in ieder geval niet aankwamen.

Een saaie film met een saaie verhaallijn en een van de weinigen met dit soort namen welke voor mij niet lekker wegkijkt. Jammer.

Wow laten we eens streng zijn.Verhaal zit goed in elkaar. Alleen word het geheel zo emotieloos weergegeven. De klankkleur lijkt te perfect om enig gevoel mee te krijgen' de bikken levensloos en de gesprekken apathisch. De kledij van de dames was wel allemachtig mooi. En erotisch mocht er wel wat meer teasing , vooral gezien de rode draad. De finale voorspelbaar. Maar wat een verhaal was dit met een ongemeen sterke whodunits. Helaas ik kijk nu al uit naar de remake. Fuck hoe kan je zo een verhaal vekl"""" .

Ik kon al die personages maar niet uit elkaar houden. En vooral niet wie met welke man getrouwd was of wie met welke man vreemdging. Zeker aangezien ik de acteurs niet kende, vond ik dat al die mannen van uiterlijk nogal fel op mekaar leken. Ze hadden die koppeltjes beter in het begin een aantal keren afzonderlijk een scene moeten laten spelen zodat het duidelijk was wie bij wie hoorde.

Ook deze eens geprobeerd en 'k had er eigenlijk toch iets meer van verwacht. Het eetclubgedeelte was eigenlijk maar heel klein onderdeel van de film en vond het jammer genoeg niet zo'n meeslepend verhaal.

De cast deed het zeker niet slecht, maar nu ook niet zo memorabel.

Tja, dit is zo'n film die ideaal is om eens mee te pikken via tv, maar zeker ook niet meer. Het zal zeker geen film zijn die me lang zal bijblijven.

Eens hier het zelfde, had hoge verwachtingen na het zien van andere verfilmingen.

Verhaal was te ingewikkeld om te volgen..

Ach de film viel best wel mee, was geen topper, maar door middel van goede acteurs is het tochnnog wat geworden !

Wat een waardeloze prut film. Alleen nog enigszins te verteren als je het boek kent. Het probleem dat voor de meeste Nederlandse fils geldt; onverstaanbare dialogen, zacht, snel en onduidelijk gemompeld.

Veel slecht uitgewerkte personages zodat je pas op het eind een vaag idee hebt wie wie nu eigenlijk is (of toch niet?). Bespaarde je de moeite!

Inderdaad volmaakt onverstaanbaar en veel gedoe om niets. Het laat je siberisch wat er gebeurt.

Mee eens. En vaak nog een muziekje er doorheen.

Feit is dat ik een weinig hoge dunk heb van de Nederlandse film (kinderfilms uitgezonderd) en in dat licht viel De Eetclub me behoorlijk mee. Dat komt vooral door het plot, denk ik, dat een paar aardige twists kent die ik niet altijd meteen zag aankomen. De geloofwaardigheid valt dan weer wel af en toe ver te zoeken, maar ik weet niet waarom je dat in een Hollywoodfilm wel zou accepteren en in een Nederlandse film niet. Wat niet wegneemt dat ik het einde wel iets te gemakkelijk vind gaan.

Verder kan ik het juist altijd wel waarderen als er veel verschillende personages zijn en je moeite moet doen om te bedenken wie bij wie hoort. Weliswaar zijn niet alle personages even interessant, maar bijvoorbeeld Halina Reijn verricht goed werk en Thom Hoffman is precies zo onuitstaanbaar als hij wezen moet. Het is echter Angela Schijf die opvalt, juist omdat ze de enige lijkt die zich op een natuurlijke manier gedraagt. Bracha van Doesburgh vond ik dan weer erg tegenvallen, ze is ergerlijk naïef en wel de laatste persoon van wie je verwacht dat ze zelf op onderzoek uitgaat. Misschien komt het omdat ik Van Doesburgh toch meer associeer met het shopgrage tienermeisje dat ze regelmatig in Het Klokhuis speelt. Hoe dan ook, ik vond haar weinig geloofwaardig en nog minder interessant. Haar hele affaire met Simon kon me niets schelen.

Wat me verder nog positief opviel was het camerawerk; er werd soms op een bijzondere manier gefilmd, via spiegels of ramen. Normaliter let ik nauwelijks op dit soort dingen, maar het viel me op deze keer. Al met al is de film beter dan ik verwacht had, leuk voor een keertje maar weinig memorabel en ook niet echt goed. Ik heb het boek niet gelezen, maar ik stel me zo voor dat het beter is.

Door de omgeving en de aankleding, verwachtte ik een soort van De Verbouwing te gaan zien, maar het campy vermaak bleek uit. Qua regie zat het allemaal goed in elkaar en enkele acteurs deden het niet slecht, maar ik had vrij veel moeite om me te blijven focussen op het matige verhaal en wie wie nu weer had verraden. Blijft allemaal een ver van mijn bed show en als de personages dan ook niet meewerken blijft er niet veel van over. Niet compleet wanstaltig, maar gewoon heel saai.

ik ben na een half uur afgehaakt.

dat overdreven abn, articulatie en rrrrrrrrrrr wat de meeste nederlandse films hebben dat stuit me zo ontzettend tegen de borst elke keer weer.

Zelden zoiets slechts gezien. Causaal verband was voor mij compleet zoek(boek niet gelezen). Gebeurtenissen werden willekeurig voorgeschoteld zonder enige poging hierbij een bepaalde emotie op te roepen. Dialogen waren van een dergelijk niveau dat ik mij begin af te vragen of dit wel allemaal professionele acteurs zijn.. Kwamen echt amper woorden uit de hoofdpersonage, kenmerkte zich vooral door stilzwijgen en hoe makkelijk ze was te 'scoren' door de badass van de film. Dat was wel echt het dieptepunt: 'Iedereen wil zijn zoals ik', als je dit soort gestoord zelfingenomen gebral uitslaat; speel dan ook zo iemand. Wat een slappe hap was die vent zeg.

Denk dat de regisseur veel te veel bezig is geweest letterlijk alles wat in het boek gebeurd in 90 minuten te proppen. Waardoor er geen ruimte meer werd gevonden voor enige vorm van uitdieping. Dit is amper meer een film te noemen, echt een mooi voorbeeld voor hoe het niet moet

Kan er echt niet meer van maken dan een halve ster voor de moeite.

Wat plak- en knipwerk uit wat ik hierboven lees:

"een ver van mijn bed show" en "niet zo'n meeslepend verhaal": inderdaad moeilijk om in het verhaal op te gaan.

"erg oppervlakkig"

"Ik kon al die personages maar niet uit elkaar houden. En vooral niet wie met welke man getrouwd was of wie met welke man vreemdging. Zeker aangezien ik de acteurs niet kende, vond ik dat al die mannen van uiterlijk nogal fel op mekaar leken" en "onduidelijk geschetste relaties (wie was er nou ook al weer getrouwd met wie)": helemaal hetzelfde gevoel !

Komt daar nog eens bij dat regelmatig niet mee was met wat er gezegd werd: een paar keer doordat gesprekken te stil werden weergegeven in verhouding met de achtergrondmuziek; maar vooral omdat, zoals het voor Nederlanders toch wel vaak nuttig is om ondertitels te hebben bij een Vlaamse film, ik als Belg mij hier ook wel heel erg moest concentreren.

't Had slechter gekund, maar 't had vooral veel beter gekund.

einde toch nog verrassend ... maar zit niet op het puntje van je stoel... prima filmpje voor als je half op de bank ligt te slapen

Smaken verschillen, maar ik zou jouw leven dat graag eens willen weten. Dat commentaar van veel lui op Moviemeter slaat kant noch wal. Ik heb zo'n idee dat veel mensen hier een supersaai leven leiden, nee, LIJDEN, gezien vele van die reacties.

Film was goed noch slecht. Ik had hem eigenlijk al een keer gezien, maar met een half oog, maar nu even gekeken en was niet slecht, alhoewel ik vind dat ze er geen film van hadden moeten maken, maar een serie of een trilogie.

V.w.b. betreft het uitwerken van de karakters, dat hoeft helemaal niet, want het gaat meer om het gedrag. Ik zou het ook geen thriller willen noemen, maar meer een (psychologisch) drama.

cma Mijn persoonlijke leven is in dit opzicht totaal irrelevant. Dit zijn fictieve personages aan wie ik geen verantwoording hoef af te leggen over mijn eigen leven.

Het gaat jou meer om het gedrag zeg je. Uitwerken van karakters is een must, want alleen zo kan je gedrag van personages verklaren. En aangezien hier in een krappe 90 minuten heel veel personages voorkomen is er voor enige verklaring of verdieping nauwelijks tijd. En wat hier een psychologisch drama aan is is me ook niet duidelijk.

Nou, als jij dit een saai leven vindt, dan leidt of is het nu toch lijdt;) 99% van de Nederlanders een veel saaier leven, daarom vroeg ik of jij jouw leven even kon/kan schetsen.

Ik vind het best wel psychologisch in elkaar zitten, Twee met die zelfmoord plegen, 1 die narcistisch is en ga zo maar door. Niet de doorsnee mens, maar iedereen heeft wel 1 of 2 psych afwijkingen. Bij een hoop mensen merk je dat niet, omdat die zwaar onder de pillen zitten.

cma

Deze - niveautje kleuterschool - bewering zegt vooral veel over uzelf ben ik bang. Om deze bewering enigszins te kunnen toetsen naar waarheid, zul je je eerst over allerlei interessante filosofische vraagstukken moeten gaan buigen. Wat maakt dan precies, voor u, een leven 'saai' of 'opwindend'? En bestaat hier eigenlijk wel een algemeen beeld over? Kan zo'n subjectief begrip niet zeer sterk verschillen per individu?

Maar, hoe interessant dan ook, mis ik hier ook elke vorm van relevantie.

Volgensmij is gedrag een logisch voortvloeisel van iemands persoonlijkheid(en karakter). Maar volgens u hebben die zaken geen reet met elkaar te maken?

Aardige Nederlandse film. Jammer dat die zus van Katja zo Amsterdam praat dat je de helft van dat onnozele gebrabbel nauwelijks verstaat.

(hele) kleine voldoende

Jemig, de commentaren hier... overslaan dan maar?