L'Indiscrétion (1982)

Bedankt Mac Hammer Fan voor het toevoegen van al de Franse films!!

Graag gedaan

Ik ben bijna halfweg...

Op naar de 100 % . Keep 'em coming.

Enfin, psychothrillertje of poging daartoe van de weinig gerenommeerde Lary, vooral werkzaam voor de teevee. De scenarist is heel wat gekender : Carrière, schrijver van heel wat arthousehits. Hier echter neemt hij wat teveel hooi op de vork, of misschien is het de schuld van Lary dat de film dan uiteindelijk toch tamelijk mislukt en overkomt als een onbedoelde pastiche, ondanks de vertolkingen van een gerenommeerde cast.

Daarin treffen we Rochefort als de verveelde held Alain op verlof in Parijs van zijn boorplatform, waarvan we doorheen de film- waarom weet ik niet- beelden terugzien. Hij blijkt er niet alleen te wonen: zijn zoon is er ook nog, een piepjonge en er als 16 uitziende Anglade. Alain verveelt zich helemaal suf, en begint al snel gekke dingen te doen, getriggerd door een bizarre ontdekking : als ie de radio aanzet hoort hij opeens een neukend koppeltje. Zoonlief vertelt hem dat dit slechts mogelijk is als er in het huis van dat koppeltje microfoons geplaatst zijn....

Rochefort raakt al snel geintrigeerd door de gesprekken van het koppel, en zo raken we in een conversation rip- off terecht. Hij ontdekt dat het paartje in feite zijn overburen zijn, en zo raken we in Hitchcock vaarwater : hij begint het stel ook te begluren. Om het nog wat derivatiever te maken besluit de held ook spionnetje te gaan spelen, en begaat zo de eponieme indiscretie: hij besluit zich voor te doen als de overbuurman tijdens een rendez vous met een schimmige ongekende.

De stompzinnigheid hiervan wordt al snel duidelijk wanneer Rochefort zodoende en door zijn eigen schuld verzeild raakt in- wat dacht je- een gigantisch complot. Vanaf dan is het ook Polanski time: de held geraakt totaal paranoïde, daarbij geholpen door zijn nieuwe buurman die ook zijn dubbelganger blijkt te zijn: uiteraard Marielle. En wat heeft dat zgn. toevallige bezoekje van Sanda- in Michelle uit allo allo outfit !- toch te betekenen ?

Nou...wat we al vermoedden, in feite. De intrige dondert na een uurtje tamelijk in mekaar, en tegen het eind zitten we ook op puur pasticheterrein met een ontknoping die kant noch wal raakt. Niet geholpen ook door de regie die extreem warrig wordt, en volslagen belacheljk zelfs tijdens de "confrontatie " en liquidatie- ik zal niet zeggen van wie. Overdreven scherpzinnigheid slaat wel eens om in totale onzinnigheid, QED hier.

Dit ondanks de goede cast en redelijke score, voor een film die in de handen van een Polanski nog had kunnen werken. Iemand die het absurde geloofwaardig had kunnen maken, daar waar hier het geloofwaardige absurd wordt.

Film trouwens die door veel mensen hier gezien moet zijn, ongetwijfeld ook vaak op teevee is geweest. U kent het vervolg van mijn riedeltje...