Zero (2009)

Deze film op iffr2010 gezien. Een film met een prettig tempo en prima acteer werk. Het is geen ijzersterk verhaal maar door de verscheidenheid aan personages en hun motivaties om te handelen grijpen de scenes op een vernuftigde manier in elkaar.

Vooral door het camera werk en de casting krijgt deze film van mij 4*

Op voorhand leek het me onmogelijk om met 24 verhaallijnen een coherente film te gaan zien, maar het kan! Zeker als blijkt dat een aantal personages dichter in elkaars leven inhaken dan ze zelf vermoeden, Komisch bij vlagen en een aantal spannende momenten maakt deze film zeer genietbaar. Camerawerk is inderdaad prima.

Intrigerend debuut van de Poolse regisseur Pawel Borowski, die vierentwintig verhaallijnen behandeld rondom haat, vreemdgaan, wraak, wellust, wanhoop, jaloezie, geweld en noodlot. De camera springt via een telefoongesprek of een wandeling op straat van personage naar personage, begeleid door een sturende rock-soundtrack. En daar wringt de schoen. Allereerst komt niet iedere verhaallijn goed naar voren. Sommige verhaallijnen worden plotsklaps afgesloten, zoals het ongeluk van de barman en andere verhaallijnen lijken alleen bestaansrecht te hebben omdat ze voor iets staan, bijvoorbeeld puur een uitbeelding van het noodlot. Het tweede wringmoment zit hem in de sturende rock-soundtrack. Constant wordt hetzelfde deuntje opgezet als we van het ene verhaallijn naar het andere gaan. In twee uur tijd gaat dat niet alleen vervelen, maar gaat het, geen je gewoon tegenstaan. Het werkt op een gegeven moment gewoon niet meer, omdat je het al zo vaak gehoord hebt. Desalniettemin is Zero een interessant debuut waarin geloofwaardig geacteerd wordt, met een vertelwijze die prikkelend werkt en die een originele kijk biedt op het moderne bestaan. Overigens verwijst de nul uit de titel naar de cirkel van een klok. De klok weerspiegelt de verbondenheid die alle personages delen in deze film, die zich in 24 uur afspeelt.

Dat basloopje zit na 8 maanden nog steeds in m'n kop!