Enjo-kôsai Bokumetsu Undô: Jigoku-hen (2004)

Wederom gebaseerd op de gelijknamige manga van Hideo Yamamoto (Ichi the Killer). En dat zegt voor de mensen die Takashi Miike's verfilming van Ichi the Killer zagen waarschijnlijk wel genoeg; Pervers, ziekmakend, walgelijks, ranzig, maar compleet lachwekkend en hilarisch.

Na het eerste deel in 2001 vervolgt het verhaal zich waar het daarvoor eindigde. Eigenlijk zijn het op zichzelf staande films daar het verhaal echt werkelijk bijna niets om het lijf heeft. Het enige nieuwe wat dit deel biedt is een beetje achtergrondinformatie over Kenichi Endo's personage, Kuni. We komen erachter wat voor akelige fruit-relatie hij met zijn opa had, en noemt hem dan ook de bron van zijn campagne tegen alle "bitches".

Deze bitches bevinden zich ditmaal allen in een appartementencomplex waar zij in hun eigen kamertje wachten op verse klanten. Uiteraard valt dat niet binnen de regels van Kuni en komt ditmaal niet met één, maar twee koffers om hen de vernedering te geven die hun leven op een ander spoor moet zetten.

Het eerste shot deed mij voor een paar seconden zowaar afvragen of dit in tegenstelling tot de vorige film van Suzuki eentje was met een budget; Maar het tweede shot deed die gedachte al gauw verdwijnen, en ik kon alleen nog maar lachen om de amateuristische lelijkheid.

Kuni's "crusade against teenage prostitutes" gaat verder. Al zingend over zijn opa en met een foto van diezelfde man om zijn nek staat hij compleet achter zijn campagne en is niemand veilig voor zijn koffer vol fruit en groenten. Dit is bizar, vies, akelig - maar geen reden om hier niet om te klappen. Want dit is lachen!

3.5/5.0

trailer