Coffy (1973)

Ik zou zeggen lees het nog maar eens

Bij Sheba, Baby ging je nog serieus lopen klagen over het weinige naakt. Kom op zeg, je kan dit soort films op veel andere dingen beoordelen. Hoe klein zo'n stukje tekst mag zijn, het is wel een aanklacht dat er geen naakt in zit , volgens jou. En dan kan je er wat omheen schrijven. Als je bij de films elke keer met naakt moet aankomen in je berichten, ben je niet altijd geloofwaardig. Want dit is niet de enige film waarbij je dat doet. Ik wilde hier eigenlijk niet zo zeer op in gaan, maar op een gegeven moment werd het wel erg opvallend.

Deze films moeten het toch ook vooral hebben van het naakt en Pam Grier. Je hebt deze film toch ook niet enkel en alleen bekeken vanwege het cliché verhaal en de actie want die zag er behoorlijk goedkoop en nep uit (o.a. pop achter een wagen). Behalve het naakt in deze film heb ik ook genoten van andere dingen (zie eerder bericht). Sheba, Baby was gewoon in alle fronten een teleurstellende film en dat heb ik ook duidelijk aangegeven bij die film. En ja er zat ook geen bloot in terwijl het in de vorige films wel aanwezig was (zonde dus).

Zit je trouwens ergens mee ? Want in jouw bericht heb je het toch ook over naakt en de Sexy Pam Grier ! De laatste zal voor jouw toch ook de hoofdreden zijn geweest om deze film te bekijken. Als ik dan ook nog zie welke films je laatst heb bekeken en ik zie daarbij staan een film als "Lager SSadis Kastrat Kommandantur" (zoiets als de "Ilsa" films) dan denk ik niet dat je die film kijkt voor het verhaal. Ik kijk de laatste weken juist regelmatig (lang leve het internet) na dit soort erotisch getinte films uit de jaren 70. En buiten het naakt erin vind ik het best aardige films om naar te kijken en hebben ze ook nog een nostalgie gehalte voor mij.

pam grier trekt deze film toch iets boven het gemiddelde ... verhaal stelt niet veel voor ,maar hoeft dit bij zo soort films ;p niet dus ... toppertje toch wel !

ik heb me vermaakt met deze film,leuke funky muziek op de achtergrond en een mooie pam grier met een behoorlijke voorgevel....ook die dames zagen er goed uit voor dat jaar(ik zat nog in de stengel van me ouweheer)

sid haig was ook geweldig om te zien,ik kon hem alleen als de clown uit house of 1000 corpes

Deze krijgt een Arrow Video release!

Een sensuele wraak-actiethriller (typisch jaren zeventig), met naast de gebruikelijke actiescènes, een portie geweld en seks. Het verhaal zat vol met clichés en de kleding deed bijna zeer aan de ogen. De rondborstige, sexy Pam Grier moest deze productie in haar eentje zien te dragen. Een film die zonder veel toewijding leek te zijn gemaakt.

Pamploitation. Tweelingen die een subgenre op zich vormen in een verzameling toffe, lompe en brakke scènes met een plotje om het enigszins aan elkaar te knopen. In plaats van dat had het wat mij betreft best nog wat meer zwoele soul mogen hebben, maar vooruit. Als je geen grijns op je waffel krijgt van de introductie van King George, zal je hier niet veel aan hebben. Nou ja, Grier dus, meer vrouwelijk schoon dat elkaar te lijf gaat (wat je al niet in zo'n afro kunt verstoppen) en er komt zo af en toe grof geweld aan te pas. Geen genade vanaf de opening, er is iets met een auto dat een staartje heeft en gerechtigheid zal geschieden. She's a wild animal!

Deze film gaat er gewoon voor. Een goeie groove, leuke setting, knappe wagens, mooie meiden en echt geweld met catfights, schietpartijen en bloed overal. Veel actie blockbusters zijn een pak braver dan deze Coffy. Helaas moet die het doen met een minder budget. Pam Grier is overtuigend in de titelrol. Deze film kampt soms met het low budget, maar is eigenlijk puur genieten. De 70's sfeer kruipt uit het scherm. Hollywood levert tegenwoordig enkele familiefilms en dan is het toch wel genieten als het soms ietsje meer mag.

Voor mij de eerste non-horror blaxploitation flick die ik zag en ik heb van begin tot eind best aardig genoten. Pam Grieg is badass in de hoofdrol. Vooral de momenten waarop haar woede ontketent word zijn geweldig. Vooral het hoerengevecht in het bordeel waarbij veel vrouwelijk naakt voorbij komt is behoorlijk classic.
Verder vind ik de typetjes in deze film sterk. De lokale pooier kan haast niet meer over-the-top dan in deze film. Menig maal moest ik denken aan de pimps zoals die in spellen als GTA en Siants Row geportretteerd worden, want de gelijkenissen waren sprekend.
Ook Sid Haig weet op een leuke wijze een steentje bij te dragen aan de bonte verzameling aan (mannelijke) personages.
Daarnaast is de soundtrack heel erg passend. De funky muziekstijl past perfect op de 70's vibe die de filmmaker heeft gecreëerd. Vooral op momenten waarin Grieg in bijvoorbeeld een enorm wijde broek met Schotse ruitenprint te zien is. Ook op het einde tijdens de achtervolgingsscene met de politieauto is het trommelgeluid in combinatie met wat trompet en een dominerende bas gewoon erg sterk.
Deze beviel me best goed, binnenkort maar eens Foxy Brown opzetten.

Het lijkt me duidelijk dat de casting van Pam Grier in Tarantino’s Jackie Brown geïnspireerd is door haar rol in deze film. Nog afgezien van het feit dat het niet mijn lievelingsgenre is, is het overigens gewoon een zwakke film met onnozel acteerwerk en dito dialogen, soms op het belachelijke af. Maar aan actie geen gebrek natuurlijk. Tamelijk comic book-achtig en dus matig.

Een ruime 2,5 jaar sinds het laatste bericht, is wat rustig geworden bij deze Blaxploitation klassieker. Voor mij was het hoog tijd om eens de films te kijken van de jonge Pam Grier. Ik was vanaf Jacky Brown al nieuwsgierig, maar het verbaast me niet helemaal dat Tarantino hier plezier aan beleeft.

Je moet het kunnen waarderen voor wat het is, en je niet te druk maken over wat het niet is. Zo is het acteerwerk niet al te geweldig, zijn er wat brakke dialogen soms en valt op de gevechten met onze huidige maatstaven nog wel eens wat af te dingen. Maar er is een leuke vibe en tijdsbeeld met dito soundtrack, Pam Grier is behoorlijk sexy en de film kent een aantal flink memorabele scènes.

3,5*

Pam Grier kende ik eigenlijk van haar rol in The L-Word maar ze was wel vooral bekend geworden in de jaren 70 door de blaxploitation films. Ze wordt dan ook wel de queen of blaxploitation genoemd. Regisseur Jack Hill ken ik vooral van Spider baby, een van mijn favoriete horrorfilms. Verder ook nog Pit Stop gezien, aardige film over racen maar voor de rest niet erg bijzonder. Coffy heeft voor een exploitation film een vrij hoog gemiddelde zeker gezien het dunne plot en het schijnbaar lage budget. Er is geweld maar weinig expliciet. De film probeert te scoren op nogal wat blote borsten en derrières, maar alles bij elkaar zal je hoogstens aan 2 minuten naakt komen. Het is me onduidelijk dus waar de film in uitblinkt volgens de liefhebbers. Het begint al redelijk heftig met een revenge scène en dan denk je hehe dit wordt een heerlijke revengefilm. Daarna is er de opbouw waarin enkel de titulaire karakter van Pam Grier diepgang krijgt, beetje actie, wat naaktscènes. Voor de rest vrij suffe dialogen en gebeurtenissen al was die ene scène waarin Coffy boelt krijgt met de andere prostituées wel geinig. Pas tegen pakweg het laatste half uur komt er weer terug wat vaart in al is het natuurlijk allemaal erg voorspelbaar. Mede hierdoor en een goede rol van Pam Grier toch nog een krappe voldoende. Stiekem had ik gehoopt toch meer plezier hieraan te beleven. De film is te onevenwichtig en traag vooral wat het revenge gedeelte betreft. Persoonlijk heb ik dan liever de revenge films van Doris Wishman met Chesty Morgan. Het acteerwerk is vreselijk maar creativiteit en tempo is veel beter naar mijn mening.

Slecht geschreven, gemaakt, gespeeld... nee, dit curieuze blaxploitation-werkje heeft de tand des tijds duidelijk niet goed doorstaan. Liefhebbers van funky retro soundtracks komen evenwel aan hun trekken, net als liefhebbers van grote tieten die te pas en vooral te onpas vanachter te krappe bloesjes vandaan springen.

Herzien en meteen een correctie op mijn schrijven bij Foxy Brown. Coffy is niet beter dan Foxy Brown. Films liggen zelfs dicht bij elkaar qua vertelling en que cinematografie. Wraak als thema en afro soul in dialogen en décor. Misschien had ik me bij de eerste visie laten misleiden door het openingsshot (in casu : met die schietschijf op de deur die dan die disco binnengaat met de muziek - zo veelbelovend !). Misschien ook doordat in Coffy in het eerste deel meer op geweten van Grier speelt (wraak is verkeerd) maar in het tweede deel van de film wordt dit aspekt dan zomaar van tafel veegt en gaat men voluit. Wegens de voorspelbaarheid had ik dit een 2 willen geven maar ik kan dit Pam Grier niet aandoen. Hier laat mijn objectiviteit mij in de steek. Trouwens, haar introductie scene mag er best wel wezen.

Heerlijke blaxploitation film! Je moet de film nemen voor wat het is en niet voor wat het niet is. Dan kun je je zeker vermaken. De film bouwt goed op naar een spannende en bevredigende climax. Hier en daar kun je ook voelen waar Tarantino zijn inspiratie vandaan heeft gehaald.

3,5 ster. Op naar Foxy Brown.

Yep, wat is dit een tof blaxploitation filmpje met lekker leuke actiemomenten, brutaliteit op gebied van omgang en dialogen, paar toffe stompzinnige scènes zoals het vrouwengevecht op het feestje van King en natuurlijk Pam Grier. Vond de wraakscènes toch wel goed in elkaar zitten en het liep niet altijd gemakkelijk voor Coffy, zelfs op een bepaald moment zat ze wel in een heel benarde scène waar ze nog zelfs geloofwaardig uitkomt. Sid Haig is ook te zien als één van de leden van Arturo Vitroni. Robert DoQui als King George is leuk en Booker Bradshaw als Howard zat ook goed in zijn rol. Maar de ster van de film is Pam Grier met haar twee hemelse sterren 7/10

Coffy is a color.... Eén van de films die QT's "Jackie Brown" inspireerde. Erg gewelddadige blaxploitation met de enige echte muze uit dit genre : Pam Grier. Acteren kan ze eigenlijk niet, maar twee dikke silicoonvrije joekels en een goed geladen shotgun zijn ruim voldoende om gerechtigheid af te dwingen. Vooral de brute scènes vielen me op : de kop van die dealer die in de eerste scène afgeknald wordt, King George die met een strop rond zijn nek achter een auto wordt gesleept, het vrouwengevecht, de finale ... voor diplomatie is Coffy niet te vinden. Een rasechte illustratie van blaxploitation, maar in het genre zijn er wel nog enkele betere...

Erg fijne blaxploitation film. Misschien wel de beste. Grier is geweldig als wraakzuchtige babe. Veel tieten en schieten. Toffe kills en leuk verhaaltje.

Dikke 3,5

Pam Grier schittert hier als Coffy, een sexy verpleegster die besluit op een wraaktocht te gaan om de drugsdealers terug te pakken die haar elf jaar oude zusje verslaafd hebben gemaakt aan heroïne. Wat wil je nog meer een sterke, zwarte vrouw die als een ‘Dirty Harriet’ in minirok gangsters molt? Coffy werkt goed als een leuke stoere Blaxploitation-film, maar het onderstreept ook veel radicale sociaal-politieke ideeën. Doordat men de rechten op Cleopatra Jones niet kon verkrijgen maakte ze daar een variant op en werd een veel grotere hit. Het was dan ook de eerste succesvolle actiefilm met een vrouwelijke actiester. Ook Sid Haig was hier weer van de partij ditmaal als één van de handlangers van gangsterbaas Vitroni en heeft ondertussen één van de beste "man sleepte achter auto"-scènes die ooit op film is gezet. De film werd gemaakt door B-filmkoning Jack Hill die heel wat fijne werkjes op zijn naam heeft staan! Ook hier weer een heerlijke funk-soundtrack deze werd verzorgt door Roy Ayers. Het heeft alles wat je van dit soort blaxploitation-films verwacht, overdreven cartoonachtige geweld, heldin in superwraakmodus en op de koop toe een catfight tussen prostituees voor een hogere naakt-quotum! Zonder meer erg vermakelijk!

Op en top 70's movie, waarin Grier de de prostitutie en drugsscene tegemoet treedt, waarbij ze te maken krijgt met diepe intriges en corruptie tot in de politiek en het politieapparaat aan toe. Vrij hard en rauw voor die tijd, waarbij ook het naakt niet geschuwd wordt. Patriarchaat wordt goed vertolkt door Bradshaw, Doqui en Arbus, doch misrekenen het doorzettingsvermogen van Grier. Treffend: Shot van Coca colamachine met Grier ernaast..70's ten top. Quote: 'As long as people don't have the pride of a decent life, they will look for something just to feel good' Goed vrouwengevecht overigens.

Amusant.

Beetje goedkoop op momenten en wat ongepolijst, maar de soulcharme van het genre kan mij wel bekoren. Pam Grier, niet geremd door haar beperkt acteertalent, gooit zich met lijf en leden in de strijd tegen onrecht. Blaxploitation is amusant, in al z'n uitbundige eigenheid. Ik kan de eigentijdse sfeer en seventiesvibe zeer smaken, ook al mag dit misschien geen hoogstaande cinema zijn.

3