Los Girasoles Ciegos (2008)

Film over het broeierig Spanje, vlak na de burgeroorlog, maar nog steeds met veel interne conflicten, vervolgingen en terechtstellingen.

Merkwaardig te vernemen is dat Franco alsdan o.m. werd gesteund door het Duitsland van Adolf Hitler.

Knappe film eigenlijk, goed opgebouwd, duidelijke dialogen en enkele sterke acts zoals die van Maribel Verdú en Raúl Arévalo.

Titel van de film (de blinde Zonnebloemen) slaat m.i. op de hypocriete houding van de Kerk die resoluut politieke keuzes neemt, in eigen huis tekortkomingen vergeeft en terzelfdertijd blind blijft voor echte menselijke problemen.

Los Girasoles Ciegos is losjes geinspireerd door het gelijknamige boek dat vier (fictieve) verhalen uit de Spaanse burgeroorlog bundelt. Alleen het verhaal van de zwangere Elenita en het verhaal van de man die in de muur schuilt komen hier terug. Het is zeker niet de beste film over deze oorlog of de periode erna, aan het niveau van het waargebeurde Las 13 Rosas (2007) of het realistische La Voz Dormida (2011) kan het absoluut niet tippen. Twee ijzersterke films die de burgeroorlog en de periode erna waargetrouw weergeven, evenals de rol van de kerk in de ontelbare moorden die toen met hun medewerking zijn gepleegd.

Maribel Verdú weet in deze film met haar acteerwerk zoals gebruikelijk te overtuigen. Veel minder geslaagd vond ik de rollen van Javier Cámara, die met deze film uit zijn genre (komedie) stapt, en Raúl Arévalo die worstelde met een onevenwichtige personage.

Deze film (fictie) focust zich op de dubieuze rol van een pater in opleiding die door de kerk als soldaat het front wordt ingestuurd en beschadigd terugkomt, om zich vervolgens te bemoeien met een gezin die daar helemaal niet op staat te wachten. Dit op zichzelf al weinig geloofwaardige verhaal verliest verder aan kracht door onnodige foutjes (de Portugese grenswachters schoten helemaal niet op grensoverstekende Spanjaarden) en de wat mindere montage (het verhaal van de zwangere Elenita hangt er een beetje bij). Ook is de pater in opleiding een onsamenhangende personage (een vroegere vrouwenversierder, die een opleiding tot pater volgt, getekend en met spijt uit de oorlog komt, vervolgens twijfelt over zijn keuze voor het geloof, dan knullig verliefd wordt op de eerste de beste vrouw die zijn pad kruist (hij was toch een vrouwenversierder?), en weer het uniform aantrekt (waar hij zoveel slechte herinneringen aan had), om weer tegenstanders te de dood in te jagen (waar hij eerst juist spijt van had). Echt geloofwaardig is het allemaal niet, of deze pater in opleiding moet iets aan zijn hoofd mankeren, wat de film echter verder niet laat zien.

Daardoor kom ik niet verder dan 2* voor deze film, die ver achter blijft op de twee andere films die ik hierboven noem.