Reproduction Interdite (1957)

Er bestonden er pas 3 van : films met Annie Girardot...wat geloof ik betekent dat dit de vierde zou moeten zijn. Erg gekend was ze nog niet, ze moet hier dan ook- kortgeknipt en wel- genoegen nemen met een bijrol, die echter uiteindelijk verre van onbelangrijk is. Een soort femme fatale maar dan voor het Goede, zoiets.

Het betreft hier een tamelijke standaard policier/ noir die ons de gekende ingrediënten biedt op narratief gebied, hoewel de alternatieve titel een sfeerschets van het milieu in Montmartre zou kunnen suggereren betreft het hier een studio productie met gebrek aan atmosfeer en couleur locale, die visueel niet erg bijzonder is.

De ervaren genreregisseur Grangier beperkt zich tot het noodzakelijke en vetrouwde terecht op zijn capabele cast, met als antiheld een archetypische noir figuur hier vertolkt door Frankeur, de brave burgerman en huisvader Frankeur die het allemaal teveel wordt en toegeeft aan de verleiding van de misdaad. Hij treedt zelf ook op als onvermijdelijke voice- off, al levert dit procedé hier uiteindelijk wat logische problemen op. Behalve Frankeur als Kelber hebben we zijn companen Auclair als Lacroix, en Esposito als de drankzuchtige en babbelzieke schilder Watroff. En Girardot dan ? Die speelt het vriendinnetje van Watroff, nog geen 20 minuten screentime maar zoals gezegd niet onbelangrijk.

Deze op een serie noire pulpromannetje van ene Lenoir gebaseerde film heeft als voordeel met andere Franse noirs dat het scenario zich niet aan de Hays code hoeft te houden, zodat je niet weet hoe het afloopt ( de beruchte redemption of een anderszins gristelijk slot ), al beloof ik geen prettige verrassingen op dat terrein. OK, wel wat blote tieten. Neen, niet van Girardot.

Wacht nog op een fatsoenlijke DVD release, bij mijn weten.