12 Angry Men (1957)

Je eerste oude film?

Zal ik het maar kort houden?

Uitstekende film waarop de enige (maar ook onterechte) kritiek is dat hij in zwart-wit is.

Toch geef ik een 4* omdat het nog geen meesterwerk is.

Prachtig rechtbankdrama met een heel erg mooie rol van Henry Fonda. De inhoud van de rechtszaak en het verhaal dat er achter de misdaad schuil gaat, komen op heel aardige wijze tijdens het juryberaad naar voren. Mooi hoe aannemingen en getuigenverklaringen daarbij in de loop van de film worden verdraaid en ontkracht. Stuk voor stuk zijn de rollen bijzonder sterk ingevuld. Fonda en Lee J. Cobb zijn daarbij twee uitschieters naar boven die ervoor zorgen dat de spanningen hier en daar hoog oplopen. Wat er gedurende de film in grote lijnen staat te gebeuren ligt van begin af aan wel enigszins voor de hand, maar het is de wijze waarop de heren juryleden van kant wisselen, die 12 Angry Men zo geweldig genietbaar maakt.

In deze wit-zwart-film van meer als een halve eeuw oud speelde net dit kleurloos gebeuren geen rol omdat het vooral over de dialogen en de sfeer gaat.

Daar Jane Fonda in het begin gans alleen stond was deze film vlug voorspelbaar. Maar de aangehaalde punten werden terecht naar voor gebracht.

Over racisme werd niet gesproken én het waren allemaal mannen. Kleine opmerking. ivm het hedendaags gebeuren.

Een klein puntje was op het einde bij het laatste jurylid waarvan je vanop de horloge duidelijk kon aflezen dat het 17.05 uur aangaf, terwijl men net ervoor zei dat het kwart over zes was en de zitting om 19 uur gedaan zou zijn.

Vermits de ganse film over zulke details ging was dit dan toch een vrij slordig puntje.

Voor de rest een verhaal om te smaken tussen zoveel verschillende karakters.

Voor mij goed voor 3,5 punten.

Aangezien dat deze film zo hoog staat en zich maar op 1 enkele locatie afspeelt, wou ik wel zien waarom deze film zo goed is. En toen ik het voor de eerste keer gezien heb zie ik waarom.

Deze film is echt geweldig, de dialogen zijn zo boeiend om naar te kijken dat je geen second van de film wilt missen. Hoe een groep mannen over 1 onderwerp praten en tot alles kan uitdraaien. Met heel wat discussies, ruzies en meningsverschillen, En goed geacteerd !

Eén van mijn persoonlijke favorieten films. Normaal gesproken ben ik geen liefhebber van films met lange dialogen terwijl 12 Angry Men letterlijk één lange discussie is. Wat 12 Angry Men anders doet is dat ieder aspect van een goed verhaal in de discussie zit: van de opbouw, tot de personage ontwikkeling tot de moralen.

Het script is fantastisch, de personages zijn ijzersterk & de acteerprestaties zijn fenomenaal. Ieder van deze twaalf mannen, zelfs degene met weinig tekst, hebben een persoonlijkheid die ze uitdrukken in hoe ze reageren op de discussie. Of het nou door de woorden komt die ze gebruiken, het moment wanneer ze iets zeggen of de manier hoe ze het brengen. De manier hoe ze praten voelt menselijk, nergens geforceerd of geromantiseerd. Ik heb niet het idee naar filmpersonages te kijken, dit is hoe echte mensen discussiëren.
Ik heb zelden een film gezien die het onderwerp ‘groepsdruk’ zo sterk wist te behandelen als 12 Angry Men. De groepsdruk heeft altijd invloed in hoe een personage zich gedraagt: de rustigere types waren eerder bereid te luisteren naar de andere kant van het verhaal onlangs dat ze het moeilijk vonden met scherpe argumenten te komen tegenover de rest van de groep, aan het einde van de film worden de rollen omgedraaid en staan de dominerende types met een bek vol tanden en zweet op het hoofd, verbaasd over hoe het zo had kunnen overslaan. Maar niet enkel groepsdruk: ook de invloed van persoonlijke ervaringen op je mening, en hoe het zich kan uiten in vooroordelen speelt een sterke rol. Het is een film die zoveel zegt onlangs dat het zich focust op één onderwerp.

Je krijgt als kijker niet te weten wat er voor of na het verhaal gebeurd maar, naar mijn idee, is dat juist wat de film zo sterk maakt. Het gaat over de discussie en het is aan je interpretatie of de argumenten, standpunten en het oordeel rechtvaardig zijn.

Eén van de weinige films waar ik letterlijk geen minpunten voor heb. Ik heb nog geen top 10 gevormd omdat ik niet zeker genoeg ben over welke films ik erin wil doen, maar 12 Angry Men zou zeker een plaats krijgen.

5*

Wat een verassing was dit. Had iets veel saaier en meer gedateerds verwacht. Maar dit is de beste rechtbanksdrama die ik ooit gezien heb.

1957, dus best oud. Veel gepraat wat ik al verwacht had. Maar dat werpt al mijn vooroordelen omver. Deze film is zeer slim en kan nogsteeds mee met de hedendaagse filmtoppers.

Nergens word het te langdradig. Het spel en de dialogen blijven intressant en goed. Er word ijzersterk gespeelt en de regie van Lumet is om van te smullen. Hij brengt de discussies ontzettend fijn in beeld. Wat een pluspunt. Ook het verhaal steekt zeer slim in elkaar. Ik verwachtte nooit dat Fonda uiteindelijk alle juryleden nog kon overtuigen. Maar hoe het hem lukt is fantastisch en geeft veel stof tot nadenken. Er zitten een aantal karakters tussen die hun eigen weg blijven varen, maar ook een aantal die het gewoon niet weten. Ze hebben geen eigen mening. Psychologisch zo sterk in beeld gebracht in deze film.

Zoals ik al aangaf voor mij de beste rechtbanksdrama die ik ooit heb gezien. Werpt a Few good men omver, en noem nog eens...

Broeierig, boeiend vanaf de eerste minuut en een les in de fundamenten van de rechtsstaat.

Justitie is geen wetenschap, en de waarheid is er een balans van waarschijnlijkheden en onwaarschijnlijkheden. De rechtspraak laveert tussen onterechte vrijspraak en onterechte veroordeling - waarbij de laatste fout zwaarder zou moeten wegen dan de eerste. In dit licht illustreert 12 Angry Men het belang van slechts een geringe hoeveelheid twijfel,

"If you can keep your head when all about you

Are losing theirs and blaming it on you, "

Begint Kipling's If. En 12 Angry Men brengt dan ook een ode aan de criticus, die durft te twijfelen in een gezelschap dat meteen het gemak van 'de waarheid' omhelst - en onderstreept de rol van eerste volger.

Een zwart-wit film, geschoten in praktisch één ruimte, die bijna 60 jaar na verschijnen nog een dergelijke zeggingskracht kan oproepen - is een meesterwerk.

5* dus.

Ach, die man was ook al 90. Niet te vroeg gestorven maar wel spijtig.

Onlangs heb ik deze originele versie opnieuw bekeken, en geef ik hem een halve ster extra.

Ondanks eerdere berichten vind ik dit toch een meesterwerk voor die tijd. Regisseur Sidney Lumet koos er bewust voor om de 12 juryleden urenlang in een kamer te laten zitten, en hun teksten steeds opnieuw te laten zeggen zonder deze op te nemen. Een meesterlijke zet om een dergelijk claustrofobisch gevoel op de acteurs over te brengen. Inmiddels zijn alle 12 juryleden al overleden.

Hoewel Henry Fonda zichzelf nooit graag terug zag in een film, gaf hij Sidney Lumet te kennen dat hij geweldig werk had geleverd. Verder was hij eveneens als producent verantwoordelijk, maar dit beviel hem niet al te best. Fonda zag 12 Angry Men (1957) zelf als één van de drie beste waarin hij ooit te zien was. De andere 2 films waren The Grapes of Wrath (1940) en The Ox-Bow Incident (1943).

Jammer genoeg heeft dit meesterwerk nooit een Oscar gewonnen. De recensies waren bij het uitkomen niet positief. Hij werd 3 keer genomineerd voor beste film, beste regie en beste scenario-adaptatie. De film The Bridge on the River Kwai (1957) ging uiteindelijk met 7 Oscars naar huis.

4,5 *

Sterk psychologisch verhaal met betrekking tot de rechtsstaat. De jury moet kiezen tussen schuldig of niet schuldig en worden met z'n twaalven in een kamer gezet. Je weet van de hele zaak niets en net zo weinig van de personages, maar langzaam maar zeker leer je iedereen kennen. Sommige hebben sterke persoonlijke motieven, terwijl anderen eigenlijk geen idee hebben wat ze nou vinden. Deze twijfel wordt bij iedereen sterk in beeld gebracht. Fonda heeft zelf eigenlijk ook geen idee, maar vind dat er genoeg twijfel is en weet dit op een knappe manier bij iedereen aan zijn verstand te krijgen. Ik had echt geen idee hoe het ging aflopen en was erg benieuwd hoe Lumet dit op een verantwoorde manier ging oplossen, maar dat is hem zeker gelukt. Dat je helemaal niets weet van de gebeurtenissen voor dat de mannen in de kamer gingen en nadat ze deze weer verlieten ligt de totale focus op de interpretatie van de feiten en de weerlegging hiervan. Gedurende anderhalf uur staat dit centraal en dat verveeld geen moment. Zeer sterke film die ook meer dan 50 jaar na productie nog meer dan goed te bekijken valt.

Geweldige film! Blijf me amuseren ondanks dat het allemaal op 1 plek plaats vond.

Jarenlang niks gepost op Moviemeter, maar voor deze film maak ik een uitzondering.

Geweldige film!

Het is zo ontzettend knap hoe een oude zwart wit film die bijna helemaal op 1 locatie speelt toch nog zo weet te boeien. Dat komt doordat het prachtig is gefilmd, geweldig is geschreven en heel goed is geacteerd.

De redelijk subtiele kritische blik op de maatschappij. De manier waarop de film laat zien hoe mensen op verschillende herkenbare manieren nadenken en hun mening uiten. De typetjes die nooit karikaturaal worden. Het spel met de waarheid. De kunst van de retoriek. Alles aan het verhaal en de dialogen klopt. Ik heb deze film met een grote glimlach bekeken.

Henry Fonda en Lee Cobb tillen dit naar een grote hoogte, maar met zo'n script kunnen ze ook weinig fout doen. Dikke 5*, een meesterwerk.

Verplichte kost voor iedereen die iets het rechtsstelsel (ook het onze) wil begrijpen. Wat is dít een goede film.

Nog nimmer zo aangenaam verrast door een zwart-witfilm. Een waarachtig meesterwerk.

Deze tamelijk korte zwart-witfilm, die zich voornamelijk in één ruimte afspeelt, is ongelooflijk boeiend. Dat deze film zo boeit is zeer knap, daar hij slechts uit dialogen bestaat. De dialogen zijn dan ook van uitzonderlijke klasse en wat mij betreft ook enorm realistisch. Het acteerwerk is van alle twaalf buitengewoon goed met Fonda als uitschieter, die een enorme prestatie neerzet. Na deze eerste keer kijken nog geen zwakke punten gevonden. En ik kan dan ook niets anders doen dan dit meesterwerk de hoogst mogelijke score geven en hem een plaatsje geven in mijn top 10.

5*

Erg boeiende film. Topfilm, terecht een klassieker. En zou eigenlijk wel op school gegeven mogen worden... Zeker op de universiteit voor wie rechten studeert.

Nog even een replicatie op de mensen die beweren dat deze film vol clichés zit. Ja deze film zit vol met clichés. Maar moet een film afzien van alle clichés om als goed beschouwd te worden? Kan een film met een cliché verloop geen goede film zijn?

Henry Fonda is trouwens één van mijn lievelingsacteurs aan het worden!

“No jury can declare a man guilty unless it’s sure.”

12 Angry Men heeft bijna zestig jaar na dato nog niets aan kracht ingeboet. Regisseur Sidney Lumet weet met een slimme regie, ijzersterk script en fabelachtige acteurs een film neer te zetten die de tand des tijds met gemak doorstaat.

De film speelt zich af in één ruimte maar door de intrigerende groepsdynamiek, goed acteerspel en sterke dialogen verveelt het geen moment. Twaalf juryleden moeten besluiten of een persoon de doodstraf verdient, elf zeggen schuldig en één zegt niet schuldig maar het mooie is dat je bij de eerste stemronde al kan zien dat er juryleden tussen zitten met twijfel. Ieder jurylid zit anders in elkaar en allemaal brengen ze hun persoonlijke bagage mee aan tafel. De wandelende tijdbom, de meeloper, de koude analyticus, de emotieloze flierefluiter en de slimme, bedachtzame pragmatist, alles zit ertussen. Er moet er alleen één zijn die zijn vinger durft op te steken en dat is jurylid nummer 8. Henry Fonda is voortreffelijk maar ook Lee J. Cobb en E.G. Marshall zijn steengoed. Elke getuige en elk stukje bewijs wordt onder de loep genomen en bij elk vraagteken dat gezet kan worden, groeit de twijfel. Het is wonderbaarlijk hoe natuurlijk het allemaal aanvoelt. De personages worden nooit karikaturen en het einde is voorspelbaar maar de uitvoering ervan is ijzersterk. 12 Angry Men is een tijdloos meesterwerk.

Schitterend werkstuk.

Hier krijgt men via een vrij eenvoudige opbouw het verschil tussen het intellectuele en de volks domheid. Wie ooit een assisenproces als jurylid heeft meegemaakt zal zich hoogst waarschijnlijk kunnen spiegelen aan deze sublieme prent.

In dit pareltje is slechts één wijze voldoende om een meute van hersenlozen onder de tafel te praten.

Welke wending deze film ook opgaat is in weze van ondergeschikt belang. Sterft of leeft de beklaagde is pure bijzaak.

Het is hard, dat weet ik. Maar dat is nu net waar het om draait. Wie krijgt gelijk en wie niet.

Wie wint... krijgt automatisch gelijk.

Fantastische zwart-wit film met een heerlijk broeierige sfeer die de volledige 96 minuten weet te boeien. En dat is ontzettend knap: 12 Angry Men speelt zich namelijk vrijwel in z'n geheel af in één ruimte en moet het dus vooral hebben van de dialogen en de verschillende personages. Deze 12 personages, onder leiding van hoofdrolspeler Henry Fonda, zetten eigenlijk zonder uitzondering geweldige acteerprestaties neer. Tijdens de discussies merk je al vrij snel de nodige tegenstellingen omdat deze personages behoorlijk van elkaar verschillen. Er zijn juryleden die geen mening hebben, er zijn juryleden die vooringenomen zijn, er zijn juryleden die het allemaal totaal niet interessant vinden en ga zo nog maar even door. Dit leidt onder meer tot grote irritaties, ruzies en door het warme zomerweer in combinatie met de ruimte waarin het zich afspeelt zo nu en dan ook voor een redelijk claustrofobisch gevoel.

Ik lees hier zo nu en dan wat kritiek op het einde van de film, maar die vond ik juist erg goed gekozen van Lumet. Het is namelijk totaal niet belangrijk wat de rechter gaat oordelen. Deze film draait tenslotte om de mening van de juryleden. Erg genoten dus van deze klassieker, die ik al een tijdje wilde bekijken maar omdat de film in zwart-wit geschoten is toch even op de plank bleef liggen. Dat zal voortaan niet meer gebeuren want na Psycho is dit opnieuw een ijzersterke zwart-wit film.

4,5*

Wat een geweldig ingenieuze film. En wat een sfeer. Waar ik van tevoren huiverig was na het lezen van de voorgaande reacties, ben ik nu ontzettend blij deze film te hebben gezien. Toen ik las dat de film zich op 1 plek afspeelde en dat het ging om de dialogen, moest ik meteen denken aan Reservoir Dogs, die ik behoorlijk saai vond. Deze film lijkt echter in niets op laatstgenoemde en daarover ben ik opgelucht. Werkelijk waar geweldig geacteerd, een top doch beklemmende sfeer, en een beter einde hadden ze niet kunnen verzinnen. Helaas kan ik geen 5* geven doordat ik van tevoren het stempel "mystery" voorbij zag komen, en dus in dat opzicht lichtelijk ben teleurgesteld. De mysterie is namelijk ver te zoeken.

Die heb ik dan net gemist.

...

? Was me nog nooit opgevallen. Waarom 'mystery' ??

Dat vraag ik mezelf nu ook af..

Op IMDB staat 'crime/drama', lijkt me logischer...

(Misschien is het wel daardoor dat die op IMBD beduidend beter scoort... )

Ik probeer eens te corrigeren...

Gefixt, nice!

Prima film met veel verschillende waarheden. Alleen ergens achter staan, kuddevolk, egoisme etc.

Mooi ook de honkballiefhebber (groepsport) uiteindelijk toch met de groep mee gaat..

Not guilty

"He's a common ignorant slob. He don't even speak good English."
- "He doesn't speak good English."

Weer eens de top 250 aan het afwerken. Door de korte speelduur en de hoge waardering deze maar eens bekeken. Om de een of andere reden had ik een heel ander soort film verwacht, maar het valt niet tegen.

Een jury - bestaande uit 12 mannen uit alle lagen van de samenleving - moet gaan beslissen over het lot van een tiener die ervan is beschuldigd zijn vader te hebben vermoord. In het begin lijkt het overgrote deel van de jury zijn oordeel al klaar te hebben. Er is er echter één die voor onschuldig pleit...

Henry Fonda had ik alleen eerder in Once Upon A Time in the West gezien, dit was dus wel een heel ander soort rol ineens. Het acteerwerk van 12 Angery Men is sterk, en dat mag ook wel gezien er een heleboel gepraat wordt en praktisch de hele film zich in één kamer afspeelt.

Ook het script vond ik erg sterk. De ander-half uur was namelijk makkelijk uit te zitten. Af en toe misschien te veel herhaling en sommige personages worden uiteindelijk een beetje vervelend. Fonda's personage vond ik in het begin vervelend, maar naarmate de film vordert hoe sympathieker je hem gaat vinden.

Ik vind de film goed aantonen hoe slecht het Amerikaanse rechtssysteem is. Een jury kan erg makkelijk gemanipuleerd worden en, ook al hebben ze niets te maken met de verdachte, er zijn altijd vooroordelen. Als Henry Fonda's personage er niet was geweest was er een waarschijnlijk (of op zijn minst mogelijk) onschuldige tiener ter dood veroordeelt.

12 Angery Men vind ik echt zo'n film die iedereen een keer gezien moet hebben, maar zo geniaal als de meeste hem vinden vind ik hem ook weer niet. De film maakt een erg goed punt en doet dit op een sterke manier. De cinematografie was echter niet heel bijzonder. Op een paar trucjes met camerastandpunten na, voor een claustrofobische sfeer en om de gevoelens van de personages over te brengen.

Ben erg blij dat ik deze een keer heb gezien.