Hannah med H (2003)

Oke, wie hier kent Per Nilsson? Even heel flauw op de gemiddelden van boekmeter afgaande zijn dat er bitter weinig en dat is jammer want ik vind het een van de betere schrijvers op dit moment. Helaas word de man altijd onterecht maar een beetje in het hokje ''kinderschrijver'' gedrukt terwijl hij juist een enorm originele, tijdloze en speelse stijl heeft die hele generaties aan zou moeten kunnen spreken. Literatuur kun je het dan misschien niet noemen, veel verstand heb ik er niet van aangezien ik nog geen jaar geleden pas vrijwillig mijn eerste boek opensloeg, maar ik ken er nu vier van hem, alleen constant, en heb tot nu toe zelden iemand met zoveel passie en ernstige oprechtheid over de jeugd zien schrijven, zeer verfrissend! Ik was dan ook blij verrast te zien dat er een verfilming van zijn boek ''Anders dan Jij'' was gemaakt waar hij blijkbaar ook nog zijn medewerking aan had verleend. Maar sjonge jonge wat was dit slecht zeg. Compleet overbodig, zielloos, routinieuze, quasi hippe troep die iedere zin en gedachtekronkel uit het boek gewoon letterlijk, shot by shot, overneemt om er tenslotte niets mee te doen. En zo blijft er van een mooi gevoelig coming of age boek niets anders over dan een fout, derderangs trillertje. Ik denk dat zelfs de mensen die het orgineel niet kennen zich hier al fronzend en gapend doorheen zouden moeten worstellen. De charmante hoofdrolspeler, enkele mooie plaatjes en toch wat zeldzame lieve momentjes tussendoor waarin de sfeer uit het boek wel mooi word omvat maken nog het een en ander goed. Krappe (2*) dus.