The Doctor and the Devils (1985)

(Nog) niet gezien, maar deze lijkt me zeker leuk! Timoty Dalton in een ouderwetsche Freddie Francis horror.

Uiteindelijk is dit vooral een moralistisch verhaal over hoe ver een wetenschapper mag gaan met zijn onderzoeken. Timothy Dalton speelt dokter Rock, een dokter die van mening is dat de huidige 19de eeuwse medici zich teveel laten remmen door het geloof of andere reglementen.
Doordat hij zelf wel verder durft te gaan maakt hem zowel geliefd als gehaat onder de lokale bevolking.
De geruchten beginnen zich al snel te verspreiden wanneer Fallon (Jonathan Pryce) en Broom (Stephen Rea) de dokter verse lijken brengen om anatomie op te studeren.
Waar komen de lijken vandaan? Zou dokter Rock ze betalen om mensen te vermoorden?
Ondanks dat Rock goede bedoelingen lijkt te hebben met zijn onderzoek, beseft hij pas vrij laat dat hij onbewust ook tegen dat doel heeft gewerkt door te vragen om verse specimen
Het acteer werk is goed genoeg om de dramatiek rond dit onderwerp overtuigend over te laten komen. Verder doet het body snatchers plot wat denken aan de klassieke Frankenstein films.
Mooi om te zien dat Francis anno '85 al een film maakte over dit nog steeds actuele onderwerp maakte. Medici en andere wetenschappers vragen zich heden ten dagen nog steeds af hoe ver ze mogen en kunnen gaan met hun onderzoeken. Mooi om te zien dat Francis in die periode al zijn bedenkingen had over dit onderwerp.

Het script van The Doctor and the Devils was ruim 35 jaar eerder geschreven toen Hammer-regisseur Freddie Francis de film mocht gaan draaien voor producent Mel Brooks. De film verteld het waargebeurde verhaal van Burke en Hare die in de 19e eeuw mensen ombrachten en de lijken doorverkochten aan anatomist Knox. Deze geschiedenis inspireerde eerder al vele Slashers, maar de filmmakers wilde in dit geval een film met meer diepgang.

De film heeft een heerlijke Britse cast met Timothy Dalton (James Bond, Flash Gordon) als de doctor en Jonathan Pryce (Brazil, Game of Thrones) en Stephen Rea als de moordlustige broeders. Verder hebben we dan ook nog Twiggy als prostituee, Julian Sands (The Killing Fields), Patrick Stewart (Star Trek, Excalibur, Dune) en Siân Phillips (Dune, The Age of Innocence).

Ondanks dat Mel Brooks produceert is het wel een serieuze film. Het is echt een drama over moraal waarbij de moordende broers en de dokter centraal staan. De dokter weet donders goed dat zijn lichamen vermoord zijn, maar meent dat het doel de middelen heiligt. Ondertussen krijgt Broom in de gaten dat zijn broer het moorden misschien ook niet alleen voor het geld doet.

Persoonlijk vond ik het verhaal niet heel erg bijzonder, maar het acteerwerk was goed en de setting zou uitstekend zijn geweest voor een Dickens-adaptatie. Mooie soundtrack en ook een mooie themesong.

Beetje vreemde film dit zeg! Regisseur Freddie Francis had al bijna in geen 10 jaar meer een film gemaakt. Hij was een gerenommeerd horror-regisseur die menigmaal werkte voor Hammer-films. Deze film heeft dan ook wel iets weg van die films uit die studio. Gek ook want het is zo'n beetje de enige horrorfilm uit de jaren tachtig die zich afspeelde in de negentiende eeuw. (tijden veranderen) Echter is het ook geen echte horrorfilm maar meer een periodedrama-film.

Het is namelijk gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Dr. Robert Knox en de grafschenners Burke en Hare die in de jaren 1820 in Edinburgh opereerden. Er zijn al verschillende films die er hun inspiratie vandaan weten te halen. De meest bekendste is denk ik wel The Body Snatcher (1945) van Val Lewton en met Boris Karloff. Vreemd is ook de indrukwekkende bezetting van de film. Veel beroemde gezichten zoals: Timothy Dalton, Jonathan Pryce, Julian Sands, Stephen Rea, Patrick Stewart, en Phil Davis maar zovele meer!

Het script kwam van dichter Dylan Thomas, en werd door Ronalds Harwood verder bewerkt. Er waren wel verschillende pogingen om er een ​​productie voor op te zetten, maar geen van deze lukte totdat het Mel Brooks en Freddie Francis 42 jaar later wel lukte! Misschien ook een reden dat dit meer kijkt als iets uit de jaren zestig. Dit wordt nog eens versterkt door de aanwezigheid van Twiggy, het gezicht van Swinging London in de jaren zestig. En dan zijn er nog de bijna shakespeariaanse geletterde Schotse articulatie van de personages. Die helpen ook niet heel goed om de film meer toegankelijk te maken voor een groot publiek. Daarom is dit uitsluitend een film voor lastig te definiëren liefhebbers. Het doet denken aan de betere gruwelfilms van Hammer, Francis is niet voor niets de regisseur, maar is verder een echt Britse periodefilm.

Aanvulling hierop:

Er zijn ook een paar andere films die hetzelfde verhaal laten zien, echter wordt in deze film de dialoog van Dylan Thomas bijna woord voor woord op het scherm gebracht.

Een aanrader is de zwart/wit versie van regisseur John Gilling die is ook prachtig. En in de originele versie zijn er ook ontblote borsten te zien. Flesh and the Fiends (1960)

Daarnaast is er nog een '70 versie die ik nog niet heb gezien: Burke & Hare (1972)