Princesse Tam Tam (1935)

Er bestaan er toch aardig wat van : films met Josephine Baker...dat ze allemaal ondanks haar bijna Mythische reputatie tamelijk vergeten zijn, zegt veel over de kwaliteit ervan. Ook dit is weer een typische film uit die tijd, die hoewel bedoeld als sterretjesvehikel de kwaliteiten van Baker dan nog niet eens overdreven goed laat uitkomen.
Een typische film uit die tijd weliswaar, met echter als opvallend trekje dat er geld was voor uitgebreide location shoots in Tunesië met wat proto VVV achtige aandacht voor antieke ruïnes en couleur locale. Helaas wordt deze authenticiteit ietwat aangetast door behalve het Yankee accent van Baker ook het optreden van ...brownfaces in kluchtige rollen, dan wel goedkoop exotisch via de geschminkte maharadja die het doet met Prejeans eega Aussey, die trouwens als beste- nou ja- vriendinnetje Viviane Romance heeft. Opvallend : een cameo hier voor niemand minder dan Michel Simon als kermisklant ! Ja, het was hem wel degelijk.
Voor het verhaal hoef je dit natuurlijk niet te zien, de clou is ook extreem flauw ( het was allemaal POV Prejean en de verbeelding van diens nieuwste roman ) en minder multiculti dan we eerst dachten, al is er op het eind nog een kritische boodschap.
Het zou moeten draaien om de optredens van Baker, het eerste laat tamelijk lang op zich wachten en is een soort semi- impressionistisch zangnummer op een souk in de mediterranee, dat wat vervolgens haar pièce de resistance zou moeten zijn wordt in feite totaal overschaduwd door een heel lange Busby Berkely ripoff/ massachoreografie.
Anno nu tamelijk niet meer om aan te zien, al zijn de production values op peil en doet Prejean het ok als charmeur.