Bitter Moon (1992)

Mijn 1000ste stem is voor Polanski, helaas wel de eerste slechte film die ik van 'm zie. 2*

Hoe kan je die in godsnaam slecht vinden? Het is z'n beste!Een heerlijk zwoel, sexy en ongelooflijk bizar & intrigerend meesterwerk!

Ik vond 'm saai, langdradig, voorspelbaar, ongeloofwaardig, totaal niet sexy en ook niet bizar. Ik zie er ook te weinig van de echte Polanski in terug. Het lijkt meer een poging z'n vrouw te verheerlijken en in de schijnwerpers te zetten, jammer dat ze maar een middelmatig actrice is.

Nou dan heb je blijkbaar toch wel wat gemist. Zat toch wel wat meer in dan het verheerlijke van z'n vrouw. Ook ga je voorbij aan de goede rollen van Hugh Grant en vooral Peter Coyote. Vind het na Bad Timing en van de beste films over een (sexuele) relatie.

Misschien over een tijdje in de herkansing gooien, want er zijn er maar weinigen die het zo laag waarderen als jij.

Ik denk niet dat ik deze film ooit ga herkijken, nee, dit is echt niks voor mij. Dan zet ik liever één van Polanski's vele meesterwerkjes op.

Polanski heeft twee meesterwerken Bitter Moon en Le Locataire.

en Repulsion. en Rosemary's Baby. en Chinatown. en When Angels Fall.

Na zijn onbetwistbare meesterwerk Rosemary's Baby vind ik Bitter Moon de hele goede nummer 2 van Polanski. Buitengewoon fascinerend is het psychologische spel van de verbitterde Coyote met Grant, die -van de films die ik van hem gezien heb- hier misschien wel zijn beste rol speelt. Dat Emmanuelle Seigner in feite alleen voor de 'looks' in de film zit maakt hierbij niet zo heel veel uit. De indringende uitbeelding van de rauwe verwording van haar haat/liefde verhouding met Coyote lijdt in ieder geval niet onder haar zeer matige acteer'prestatie'.

4*

Dat is jouw mening, ik vind de twee meesterwerken van Polanski:

1. Chinatown

2. The Pianist

Oké dit was overduidellijk het beter werk. Ik zei niet zo graag drama's maar dit was echt geniaal goed.

Een erg mooi en erg aangrijpend verhaal. De film boeideme voortdurend, ik leefde er erg mee mee. Er triest en tegelijkertijd ook mooi allemaal, hoe iemand zo verlieft of een ander kan zijn, en die dan zo erg kan haten.

prachtig. Dit verhaal werd erg goed gedragen door de acteurs die echt wel fenomenaal speelden. echt topprestaties zoals je ze niet veel ziet.

Het was zo goed, dat je echt medelijden krijgt met de personages, je begrijpt echt wat ze meemaken.

Ps: ik vond dat de film op een bepaald moment zelfs iets weg had van 'misery'.

De muziek in de film was erg goed. Het is niet echt film muziek en het paste daarom ook niet in de film, maar dat gaf de film net iets extra. Het onderscheid de film van andere film, dus ik zou zeggen, dat de muziek erg goed gekozen is.

En ja natuurlijk heel de film was prachtig in beeld gebracht, van begin tot einde. Stuk voor stuk prachtige shots.

Een waar meesterwerk.

ik dacht een 4 te geven, maar ik ga toch maar 4.5 doen.

4.5 sterren dus.

En vermits ze hier toch over Polanski's meesterwerken bezig zijn, dit is er zeker 1 van. (naar mijn mening)

Vandaag weer herzien. Vanmiddag kreeg ik er zin in, en om 5 uur de dvd in de player gestopt.

Was weer genieten. Deze film blijft mij boeien. Schitterend spel van alle spelers, en een verhaal dat prachtig naar de climax toewerkt.

Ik vraag me weleens af: hoe kan het toch dat Hugh Grant nooit in verband wordt gebracht met de rol die hij hier speelde? Net als Coyote, Thomas en Seigner is hij hier

B-R-I-L-J-A-N-T!

Héél eenvoudig: je hoeft alleen maar het bovenste laagje van deze prent weg te krabben en dan komt de ware aard van deze film boven. Hoe indrukwekkend 'bitter moon' op eerste zicht ook blijkt, uiteindelijk is het een héél goedkope film die de kijker enkel aan het scherm kluistert door een hele hoop vunzige dialogen die best wel prikkelend zijn en dankzij de oogverblindende seigner. Maar daar houdt het dan ook op; 'bitter moon' is zo net als de borsten van sharon stone in 'basic instinct 2'! Deze prent bengelt tussen '37°2 le matin' en 'last tango in paris', maar mist hun respectievelijke emotionele diepgang en de symboliek. Even ben je als kijker kapot van 'bitter moon', maar met het schaamrood op de wangen moet je vaststellen dat 'bitter moon' enkel boeit op de manier dat hugh grant geboeid raakt: via puur, platvloers voyeurisme. Een meesterwerk? Een kitscherige vertonging van het leven zoals het niet is. 2*

Welke diepgang in Last Tango? En wat is er mis met voyeurisme? Rear Window ook maar afwaarderen dus ....

Ja, juist daarom een meesterwerk. (En dan bedoel ik niet dat stukje over de borsten van sharon Stone) en als jij de emotionele diepgang mist dan ligt dat toch vooral aan jezelf.

@ Ramon: had het over de emotionele diepgang van '37°2' en de symboliek van 'last tango'. Het voyeurisme dat ik 'bitter moon' verwijt ligt op een ander niveau dan dat van 'rear window'; het enige wat van 'bitter moon' aantrekt om te blijven kijken is enkel en alleen het feit dat polanski zijn film volsteekt met porno-dialogen, die eigenlijk te cheap zijn om waar te zijn en helemaal geen diepgang verlenen aan de prent. 'Rear window' is - behalve een interessante studie over de functie van cinema als voyeuristisch medium - ook een kéi van een film.

@Reinbo: de emotionele diepgang die ik mis, mis ik op het vlak dat ik 'bitter moon' uitermate artificieel vind. Geen van de personages zijn écht, hebben échte gevoelens en gedragen zich écht. Alles staat maar in één teken: de kijker vangen op de manier die de film eigenlijk hekelt. Niets speciaals qua cameravoering, een enerverende hugh grant en tenenkrullende kitsch. 'Bitter moon' is een vermomde zaterdagavondfilm.

Dit gaat rijkelijk ver, ik denk niet dat de gemiddelde zaterdagavond filmkijker deze film trekt, daarvoor is ie veel te zwartgallig. Polanski wil wrok, pijn, bedrog, jaloezie en intens verlies uitbeelden in deze film. Of de karakters daar nu in zijn geslaagd (ik vind het ook niet een al te beste cast eerlijk gezegd) of niet, zijn bedoelingen zijn kristalhelder! Slechts half mislukte film derhalve..

Hebt in zekere zin gelijk Orbit, ik drukte me in niet volledig juist uit. Neen, dit is geen typische zaterdagavondfilm, maar de manier waarop Polanski het thema van de seksualiteit uitmelkt om de aandacht van de kijker erbij te houden, vind ik ondermaats voor een artistieke auteursfilm. Ja de man poogt zinnige dingen te zeggen over bedrog en jaloezie, maar zoals ik al eerder zei zijn er films die dat veel genuanceerder doen. Dit lijkt zowat de hardcore-versie van 'betty blue', maar zovéél minder geslaagder; de uitwerking is tegenovergesteld: de zachtere aanpak ontlokt vaak een veel grotere reactie dan deze misantrope prent. Misschien zitten de slechte vertolkingen er ook wel voor iets tussen. Matig, zéér matig.

Daar gaat de film helemaal niet over. Shame als je dat punt niet meekrijgt. Ik zie zelden films die op dat thema ingaan. En dit was een behoorlijk groot thema.

Ik vrees dat olivier het begrip "fatale liefde" vreemd is. In ieder geval het gevoel, want dat wordt in deze film erg herkenbaar neergezet. Ik weet niet of ik hem moet benijden of medelijden moet hebben...

Heeft niets te maken met onbegrip voor de film, vind de uitwerking gewoon heel cheap en getuige van bitter weinig originaliteit. Uiteindelijk is dit naar mijn gevoel pure exploitation

Ben je zo preuts?

Doe niet zo flauw, heeft niets met preuts te maken, maar ik heb het gevoel dat de seksuele lading van deze film enkel en alleen tot doel heeft om de aandacht van de kijker er alsnog bij te houden, om te camoufleren dat 'bitter moon' helemaal niets over het leven te zeggen heeft. En dat is net zo in 'irréversible' en de films van michael haneke, films waar ik vanuit een oneindige hoogte op neerkijk.

Hoe kun je de seksuele lading alleen maar zien als 'cheap thrill'. Het is in vele gevallen de motor. Romeo stond echt niet onderaan het balkon om met Julia eens goed te filosoferen.

Je onderschat de sex-part.

Waarom leg je me heel de tijd woorden in de mond die ik verdomme niet zeg??? Ik zeg dat Polanski in deze film het seksueel gegeven exploiteert ipv er een intelligente studie van te maken. 'Bitter moon' gaat uiteindelijk over niets anders dan hoe een uit de hand gelopen seksrelatie het leven van twee mensen verwoest. Maar ipv daar nu iets zinnigs over te zeggen, doet Polanski niets anders dan constant maar weer foute scènes in beeld te zetten die recht uit een VT4-laatavondfilm konden komen en er een LOODzwaar drama van te maken dat uiteindelijk maar één hoopt: dat de kijker niet doorkrijgt dat 'Bitter moon' een mager beestje is. Dat de film aan elkaar gepraat moet worden in de onnozele Grant-scènes. Dat de climax ridicuul is. Dat de stomende seksscènes alleen maar dienen om even te doen vergeten dat Polanski niets te zeggen heeft. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar niemand mag het hem kwalijk nemen of beweren dat dit een doodgewone seksfilm is, want het geheel is toch ô zo intellectueel en zwaar. Wel de boom in: geef mij maar een film die ervoor uitkomt wat hij is, liever een eerlijke oppervlakkige seksfilm dan een pseudo-intellectualistische seksfilm. Stijf van pretentie, dat is deze prent.

ik heb medelijden met je...

Ik zag een hilarische scene, zonder al te veel pretenties...

Euhm... eigenlijk zie ik bovenal een foute scène. En ik ontken helemaal niet de 'filosofie' of 'boodschap' van deze film die jij er zo graag in ziet, ik zeg bovenal dat ik dit een slechte film vond. Een foute film. Met slechte vertolkingen. Stupiede dialogen. Een onnozele climax. En meer dan alles: zo pretentieus. Enige plusplunt is dat Polanski er geen huilerige romance-in-parijs-film van heeft gemaakt, maar daar houdt het dan ook op.