The Lost Moment (1947)

Verfilming naar het verhaal van Henry James. Het gegeven van deze film is totaal niet nieuw,maar wordt gelukkig vaak wel fijn uitgewerkt. Het oude huis oogt sfeervol, alsmede de muzikale bijdrages van Daniele Amfitheatrof. Mooie lang uitgesponnen melodieen vol romantiek, harstochelijk groots, mysterieus. En dan nog het het uiterst onorthodoxe koor op het eind, wat erg indrukwekkend klonk. Hayworth was sterk. 3 sterren

Susan Hayword en Robert Cummings zetten wel hun beste beentje voor en het verhaal wordt wel een knappe thrillersfeer aangemeten, maar echt begeesterend kon ik het allemaal niet vinden.

De gecreëerde sfeer in dit zonderlinge en eigenzinnige psychologische "gothic" drama, met enkele spannende scènes, kwam loodzwaar over, met als toepasselijk decor het in de mist gehulde Venetië. De cast speelde goed, al vond ik Robert Cummings meer geforceerd dan geloofwaardig spelen. Dit in tegenstelling tot Susan Hayward, die geweldig was (zowel hartstochtelijk als gevoelloos).

Uitgever Lewis Venable [Robert Cummings] weet zich met een list toegang te verschaffen tot het huis van Juliana Borderau [Agnes Moorehead], een vrouw van in de 100 die lang geleden de geliefde was van dichter Jeffrey Ashton die lange tijd geleden spoorloos verdween. Lewis hoopt Jeffreys liefdesbrieven te kunnen vinden zodat hij die kan publiceren, maar had niet gerekend op de achterdocht van Juliana's nichtje Tina [Susan Hayward], die bovendien al snel geobsedeerd raakt door knappe nieuwkomer.

Cummings zet hier één van zijn betere acteerprestaties neer, mede omdat hij zorgt voor een balans tegenover de meer flamboyante vertolkingen van Moorehead en Hayward, die eveneens uitstekend spelen. Onder de regie van Martin Gabel, weelderige sets en sfeervol camerawerk, is dit - ondanks het feit dat de film redelijk wat dialoog heeft - vaak een lust voor het oog.

Sfeervol verfilmd aar het verhaal is verder behoorlijk saai .