Nae Yeojachingureul Sogae Habnida (2004)

Trailer:

http://asianfilmweb.de/feature...

Deze film kon beter, hier en daar wat storend camera wek en het verhaal was naar mijn idee niet eht goed uitgewerkt.

2.5

Verhaal is voorspelbaar in de zin dat het verloop van een scene goed is te voorspellen. Verder heeft de film een overdosis symboliek naar mijn smaak. Het camerawerk is een herhaald kunstje, dat deze keer helaas zelfs irriteert op bepaalde momenten. (i.t.t. bij My Sassy Girl)

Lijkt erg op My Sassy Girl, maar heeft helemaal niet hetzelfde effect door de voorspelbaarheid... jammer! De cover van Knocking on Heaven's Door die tot twee keer toe gebruikt wordt is echt afgrijselijk.

Ik kan niet begrijpen dat de film een gemiddelde van slechts 2,65 sterren heeft hier.

Misschien komt het omdat ik een zwak heb voor Ji-hyun Jun, maar ik vond het toch weer een schitterende film, met genoeg drama, romantiek, humor en prachtige muziek om het minstens een 3,5* te geven.

Gisteravond bekeken en zat weer echt in de Classic/Sassy Girl mood. Ik moet toch zeggen dat deze film meer weg heeft van My Sassy Girl (einde any one...lol) dan the Classic. Duidelijk minder een tranentrekker dan Classic, en de zielige momenten waren dan ook minder zielig dan die van Sassy Girl.

Niet dat het een minpunt is want verder vond ik het eveneens een prachtige en sfeervolle film met de nodige humor. Wel leuk dat het mysterie nu draait om de jongen in plaats van het meisje zoals Sassy Girl. En wat een schatje is het toch weer he die Ji-hyun Jun. Vooral als ze weer zo'n maf gezichtje trekt of boos wordt.

Wel leuk dat die gozer uit Sassy Girl een cameo maakt in deze film. Dat laat je haast denken dat er stiekem een soort van link zit tussen Sassy Girl en Windstruck. De muziek in Windstruck was ook weer prachtig, al mistte ik toch wel het Canon in D Major stuk uit de vorige films.

Mooie film en ik hoop dat regisseur Jae-young Kwak nog meer van dit soort films gaat regisseren. Het zou alleen nog mooier zijn als deze prachtige films ook een keer naar Nederland zouden komen met bijhorende ondertiteling. Ik heb alledrie de films van regio-code 3 met engelse Subt.

Best jammer want m'n moeder, die niet zo thuis is met de engelse taal, wilde deze films dolgraag zien. En een film als Daisy (ook met Ji-hyun Jun) komt dan weer wel uit hiero. Juist de 'mooie' films uit Zuid-Korea houden ze daar en de mindere in het genre, of de standaard horror/thriller films komen weer wel deze kant op.

beetje voorspelbaar en beetje zelfde concept. toch haalt het deze net niet bij my sassy girl. weer die veregelijking tussen deze 2 films, maar die vergelijkingen worden daarom ook niet voor niets getrokken.

voor de rest een typische aziatische drama/romantiek/comedy. drama is misschien net iets too much en toch weer net niet drama genoeg dat het me ontroerde. maar voor de rest kon ik me erg goed vermaken. Kon me ook wel lekker laten lachen door de humor (misschien omdat ik zelf aziatisch ben en dichter tegen dat soort humor aan lig). muziek vind ik ook erg lekker en passend.

Ik vind dit echt een geweldige film. Begin is "komisch", kijkt lekker weg. De tweede helft veranderd in drama. Schitterende film met hele mooie muziek. My Sassy girl ga ik hierna kijken.

Ik heb de ondertiteling even naar het nederlands vertaald, er zou eigenlijk nog een tweede iemand naar moeten kijken voor spelfouten/zinsopbouw etc. Nederlands ondertiteld blijft toch wel handig

Ster en regisseur van het ongekend populaire My Sassy Girl opnieuw samen aan het werk...en dat hadden ze beter niet kunnen doen. Zelfde structuur (eerste uur lachen, tweede uur huilen), zelfde thema (liefde en rouw) en een verwijzing naar de openingsscene van MSG, waarvoor Cha Tae-Hyun zelfs even komt opdraven . Maar het werkt allemaal enkel op de zenuwen, en zelfs behoorlijk op de maag. Subtiliteit is voor mij geen vereiste (en binnen de Koreaanse cinema sowieso vaak al ver te zoeken), maar breed uitgemeten melodrama is alleen draaglijk wanneer de filmmaker dit met een knipoog brengt. Ik ben bang dat Kwak zich echter oprecht en zonder gene uitslooft het publiek de tranen uit de ogen te zuigen. Daar waar MSG halverwege van een charmante komedie in een originele en verrassend diepzinnige liefdesfilm veranderde, daar verwisselt Windstruck een irritante komische stijl voor een travestie van een romantisch drama.
De 2,5* zijn verdiend enkel en alleen door Jeon Ji-Hyun, die de film zeker niet kan redden, maar die door middel van een combinatie van een - ondanks het materiaal - prima acteerprestatie en haar oogverblindende schoonheid, het geheel in ieder geval nog goed uit te zitten maakt.

ok ik vindt dit een mooie films en sassy girl was later pas gekomen.

deze film heb ik al millioen keer gezien ik vindt een mooie comedy/drama.

de momenten in de films en de emotie die daarbij komt is prachtig uitgewerkt.

de muziek kan niet beter en het verhaal was szo gemaakt dat je geen moment van saaiheid of verveling je overkomt je blijft het kijken. ik moet deze film gewoon een 5 geven.

Na het zien van het hilarische en aanstekelijke Yeopgijeogin geunyeo (My Sassy Girl) (2001) aangetrokken door deze nieuwe samenwerking tussen regisseur Jae-young Kwak en de actrice Ji-Hyun Jun, valt deze film toch een beetje tegen.

Het begint veelbelovend met opnieuw een aantal hilarische momenten, maar dan wil de regisseur te veel genres bij elkaar stoppen. Komedie, actie, romantiek, drama en fantasie worden zodanig gemixt dat de stoom er van lieverlee uitgaat en uiteindelijk een wat rommelig geheel overblijft.

Gelukkig kan hij terugvallen op Ji-hyun Jun, een geweldige comédienne, die opnieuw een erg leuke rol neerzet. Niet zo goed als in het eerdergenoemde My Sassy Girl, maar dat geldt jammer genoeg voor heel de film.

Mooi koppel. Leuke verwijzing naar My Sassy Girl inderdaad, wat ik hier al een paar keer heb gelezen. Het is desondanks net wat rommeliger, net wat meer chaos dan my Sassy girl. Tikkeltje moeilijker om mee te worden gesleept.

Het einde met al die symboliek vond ik wel heel mooi. Het is wel een lekkere film, dat zeker, maar door het chaotische gegeven niet direct een film die helemaal goed pakt. Maar door vooral het einde een 4. Een pracht scene met ontroering bekeken.

Eerlijk gezegd wist ik niet goed waar ik aan toe was. De productie begon als een oppervlakkige slapstick komedie en net toen ik na een half uur de pijp aan maarten wilde geven (want ik vond het echt verschrikkelijk), zat ik te kijken naar vechtpartijen met martial arts scènes en bloedige geschiet.

Waarna het verhaal weer overging van kostuum- naar melodrama. Mij toch wat te chaotisch allemaal.