Nora (2000)

Een verfilming van het leven van de dichter James Joyce. Op zich geen flamboyant leven zo te zien aan de film (behalve zijn vrijgezellenbestaan in Dublin), dus waarom verfilmen?

Waar ik de grootste moeite mee had is de cast, Ewan doet het aardig maar komt niet talentvol, creatief en/of getroubleerd over. Susan vind ik een miscast, ze (nep)glimlacht voortdurend in het begin, later kijkt ze voortdurend verongelijkt, daar zou geen mens het bij uithouden denk ik. Ze doet mij niets en met slechts twee gemoedstoestanden blijft ze erg op de vlakte.
Bijna geen seks in de film (hoeft ook niet persé voor mij), maar dan die out-of-the-blue statische naaktscene (meer een foto) die niets toevoegt. Laat dat dan ook maar weg, zou ik zeggen.

Geen topper voor mij.

Was ook niet zo kapot van deze film, maar ben het toch niet helemaal eens met Dreiecke waar hij het heeft over de cast. Vond nu juist Susan Lynch vertolking van Nora het enige sterke aan deze film. Ze heeft precies dat onafhankelijke, 'down to earth', aardse, maar ook verleidelijke dat haar personage moet hebben. Ewan McGregor vond ik een regelrechte mislukking. Te veel handsome boy, te weinig onnavolgbaar genie. Je ziet wel de ziekelijke jaloezie, maar niet het slopende ervan. Dan loopt er nog een serie andere personages in deze film rond, die kennelijk ook niet precies weten wat ze er doen. Een eenheid wordt het nergens.

Voornaamste oorzaak is dat de film heel fragmentarisch is opgezet. Het gaat eigenlijk ook niet om Nora, maar om James Joyce, die we zien via het perspectief van Nora. Da's ingewikkeld, en maakt een film zelden sterker. En dan: het zijn allemaal flitsen. Van Nora's jeugd in Galway krijgen we dertig seconden te zien en zo is er veel meer dat niet is uitgewerkt. Waarom wilde Joyce weg uit Ierland? Het wordt niet echt duidelijk. De financiële problemen zijn ineens voorbij. De oorzaak is me ontgaan. Van Triest krijgen we niet veel te zien, behalve die pier. Toch hebben ze er tien jaar gewoond. Waar is hij precies mee bezig in zijn werk? Het komt nauwelijks uit de verf. De hele film beslaat trouwens alleen maar de periode van 1904 tot 1914. Alles wat daarna gebeurde, en dat is in feite veel interessanter, blijft buiten beschouwing.

Dreiecke klaagt dat er vrijwel geen seks in deze film zit, terwijl die seksualiteit toch enorm belangrijk voor Joyce is. Niet alleen als mens, maar vooral als schrijver. Vond dat wel meevallen, al is het niet erg expliciet. Maar dat zou ook niet passen in deze film. Ik geef deze film geen onvoldoende, maar warm wordt ik er ook niet van.