Marathon Man (1976)

De jaren 70 lijken een patent te hebben op steengoede thrillers. Marathon Man is naar mijn mening één van de beste. Het verhaal volgt een geschiedenisstudent genaamd Thomas ‘Babe’ Levy, gespeeld door Dustin Hoffman, die per toeval terecht komt in een ingewikkeld complot. Zijn broer, voortreffelijk gespeeld door Roy Scheider, is een medewerker van een geheime overheidsdienst en weet hier meer vanaf. Het verhaal wordt op een ijzersterke manier uitgewerkt en laat je continue op het puntje van je stoel zitten. Laurence Oliver zet in deze prent op het einde van zijn carrière als beruchte nazi crimineel één van de allerbeste bad guys in de geschiedenis van de film neer. Zo spannend als dit worden ze niet meer gemaakt.

Herzien, vond hem een beetje van de hak op de tak maar toch wel erg

goed en spannend

Nog steeds geweldig en Laurence ( is it safe ? ) Olivier is fantastisch in deze film. Dol op jaren zeventig thrillers en politiefilms en daar zijn er gelukkig een hele hoop van.

Sterke film met een goed verhaal en een puike bezetting van acteurs/actrices die hun vak verstaan. De spanningsboog in het verhaal is ook nog eens uitstekend! Op een 1/2* na de hoogste waardering die ik kan geven, 5* is namelijk voor de weinige topfilms maar deze benadert de top wel!

Goede, sfeervolle thriller met een verhaal wat je de hele film op je stoel gekluisterd houd. Ik ben zowiezo gek op dat jaren 70 sfeertje in steden als het toen bijna failliete New York met die vele smoezelige straten, toenemende criminaliteit en vele daklozen. De spanning wordt goed opgebouwt en telkens vraag je je als kijker af hoe alles in elkaar steekt en wie je nu wel kunt vertrouwen. Dustin Hoffman speelt zijn rol leuk en zorgt voor een aantal goede, spannende scenes (in de badkamer bijvoorbeeld).
Het einde was wel ok maar niet geweldig. Een 7,5

Een van de meest opmerkelijke films van de jaren 70 is "Marathon Man". De film creëert een onbehagelijke sfeer, alsof je een nachtmerrie beleeft waar je niet uit kan komen. "Straw Dogs" uit 1971, ook met Dustin Hoffman, had precies zo'n sfeertje. Ik denk ook serieus dat Hoffman zich door dit soort rollen onsterfelijk heeft gemaakt. Hoffman behoort voor mij bij mijn top 10 van favoriete acteurs. Deze man speelt altijd geloofwaardig en goed. Voor de ren scène was Hoffman de hele nacht opgebleven, omdat dat volgens eigen zeggen een meer realistische uitstraling gaf. Ook de scène waarin Hoffman met zijn hoofd onderwater gehouden word heeft hij tot het uiterste gedreven. Hij gaf zelf de opdracht om hem zolang als mogelijk was met zijn hoofd onderwater gedrukt te houden.

Dr. Szell gespeeld door Laurence Olivier was gebaseerd op Dr. Jozef Mengele. Olivier speelde de rol zo goed dat hij zelfs een Oscar nominatie voor die rol kreeg. Absoluut terecht als je het mij vraagt. De sadistische rol, en het blijven herhalen van de zin "is it safe?" brengen de kijker in de war. De chemie tussen Hoffman en Olivier is geweldig.

De soundtrack klinkt ook heerlijk. Een theme die op den duur zwaar op de zenuwen werkt, en de prachtige trompet muziek van het einde maken de film helemaal af. Regisseur John Schlesinger was ook verantwoordelijk voor films als "Midnight Cowboy", "Falcon and the Snowman" en "The Next Best Thing" , wat overigens zijn laatste film was in 2000. Schlesinger overleed in 2003. Goed ik dwaal een beetje af.

Hele goeie thriller die je naar het puntje van je stoel brengt en de jaren 70 prachtig weergeeft. Deze 70's sfeer vond ik bijna net zo mooi om te zien als in "Rocky".

Ik heb deze film inmiddels zó vaak gezien dat ik er niet objectief meer over kan oordelen. Diverse scènes krijgen mij na al die keren nog steeds op het puntje van mijn stoel: de vechtpartij van Doc met zijn Aziatische aanvaller in zijn hotelkamer, Babe in de badkuip, de martelscène, de wandeling van Szell door het Newyorkse diamantendistrict – stuk voor stuk klassiek en briljant. En ik herinner me zelfs nog hoe geschokt ik was toen ik deze film de eerste keer in de bioscoop zag en plotseling merkte dat Janeway weer terugkeerde naar het hol van de leeuw met Szell en zijn handlangers…...
        Misschien dat deze film voor de jongere generatie wat te traag gaat, zowel qua plotafwikkeling als qua montage. Toen ik mijn 18-jarige dochter vroeg wat ze er nou van vond zei ze dat de film zónder "de" scène eigenlijk maar een tamelijke doorsnee-thriller zou zijn geweest. Zelf voel ik Docs pijn wanneer de pianosnaar door z'n hand snijdt tot in mijn tenen, maar tegenwoordig is de kijker kennelijk al zóveel geweld gewend dat de lat wat dat betreft een stuk hoger ligt.
        Maar ja, zij schrijft dit bericht niet, dat doe ik, en alleen al vanwege de briljante rol van Laurence Olivier (voor mij nog altijd –samen met Henry Fonda in Once upon a time in the West en Donald Sutherland in 1900– de ijzingwekkendste schurk uit de filmgeschiedenis) kan ik toch niet anders dan deze film de volle mep geven. En met welk citaat van drie woorden zou ik deze recensie willen besluiten…?
 

Is it safe?

("so safe you wouldn't believe it!")

Wat ik ook nog bedacht: ironisch genoeg zorgt Szell er door die vraag (en door het martelen van Babe) er juist zèlf voor dat Babe achter hem aan gaat en het dus uiteindelijk absoluut niet "safe" wordt.
 

Deze film zet mijn tandarts altijd op in de wachtkamer om de mensen gerust te stellen.

Tegenvaller.

Begin met de positieve punten. Hangt een lekkere sfeer in de film en Olivier speelt het wel leuk. Maar dan houdt het toch al wel op. Bijna vergeten dat er goede muziek in zat en dat de tandartsscene echt goed was.

Matig verhaal, vind het allemaal erg onduidelijk en gek. Kan wel allemaal vragen gaan zitten stellen maar dat heeft geen zin. Nee had verwacht dat het een van de betere thrillers zou worden, want het heeft wel een leuk concept. Maar dat had ik dus mis. Vind het ook een zwak einde hebben.

Wat Alexander al eerder zei, inderdaad erg van de hak op de tak.

Ver gezocht verhaal en vond Hoffman ook niet zo goed spelen. Wannabe Thriller.

Wannabe thriller?? Veel filmmakers zouden willen dat ze zo'n dijk van een thriller zouden kunnen neerzetten als deze klassieker.

Ik zou wel willen dat ik hem goed en spannend vond.

En als dit trouwens al een goede thriller zou zijn ligt de lat ook niet echt hoog meer zeg.

lol, kwaliteit thrillers als deze worden tegenwoordig niet meer gemaakt, dus weet niet welke lat jij hanteert...

in het begin is het even zoeken naar de links maar al vrij snel valt de hele puzzel in elkaar dus zie niet wat er zo onduidelijk is aan het verhaal ?

en nog een 3,5 trouwens ?

Ieder zijn mening. Dan ben ik wel heel benieuwd welke film jij wel als een goede thriller beschouwd. Afgezien van de enkele thrillers die jij in je top 10 hebt staan.

Een thriller is toch een film waar je in wordt gezogen? Of dat nou door spanning komt of een goed verhaal maakt me niet uit. Seven, ja mijn favoriete film ooit. Of the dark knight, the prestige, lucky number slevin, man on fire zijn toch veel beter dan deze? Ze zijn wel nieuwer maarja, komt misschien dan dus omdat ik wat jonger ben dat ik dit niks vind? En ja wel een 3.5 want het was wel een redelijke film.

Daarom dus mijn commentaar op de film, kan trouwens nog heel veel meer betere thrillers verzinnen. Beetje uitgelegd zo?

Marathon Man

Is it safe?

John Schlesinger is de perfecte regisseur voor films die zich afspelen in New York. Hij weet altijd de rauwe kant van deze stad bloot te stellen zonder dat daarbij al te veel romantisering en bovendien is hij een no peanuts filmmaker. Maar Marathon Man past ook perfect in het lijntje van de afsluiting van het paranoia tijdperk van de Koude Oorlog. Ik ben dol op deze kenmerken.

Marathon Man heeft een lekker realistisch sfeertje en sommige scènes kwamen ook erg alledaags over (bijvoorbeeld die marathon-oefen scènes met Hoffman), maar deze alledaagsheid wordt ook sterk afgewisseld met plotse onverwachte uitbarstingen die de spanning bepalen van de film. Die Koude Oorlog paranoia-elementen waren sterk aanwezig, maar in plaats van dat we niet weten wie ons "afluistert en al dat gedoe" hebben we hier te maken met een Nazi-tandarts. Het acteerwerk is vlot. Laurence Olivier is angstaanjagend als Dr. Szell, constant als deze man op het scherm aanwezig is ben je erg geïntrigeerd en voel je wel een beetje angst. Ook was ik erg gecharmeerd van de imposante verschijningen van Roy Schneider en William Devane. Dustin Hoffman is sowieso erg goed, maar weet toch niet zo goed te overtuigen als de eerder genoemde acteurs. Dat wil echter niet zeggen dat hij slecht speelt.

Desondanks is Marathon Man duidelijk wel een film die haar sterkste kenmerken een beetje is verloren maar als thriller weet deze film toch zeer goed te overtuigen. Een spannende, authentieke film.

Uitstekende film waarin een student geschiedenis betrokken raakt bij een complot omtrent een oud-nazi. Een trage opbouw waarbij het even duurt voordat de verschillende lijnen bij elkaar komen. Genoeg spannende momenten met uiteraard de klassieke martel-scene als hoogtepunt. Laurence Olivier is ijzingwekkend als 'de tandarts'.

Is it safe?

Niets is wat het lijkt in deze ouderwetse jaren '70-thriller die lekker geheimzinnig doet! Hij past prima in het paranoïde thriller-rijtje van bijvoorbeeld A Manchurian Candidate, The Boys from Brazil en ga zo maar door. Naar het eind toe worden de scenes steeds sterker en beklemmender. Uitstekend acteerwerk ook! Het enige probleem wat ik heb met dit soort films, is dat je wel even er in moet komen.

Mooi mysterie verhaal, waarbij je je lang afvraagd hoe het in elkaar zit. Met de nodige spannende momenten en goede acteurs.

Heerlijke sfeervolle jaren 70 thriller al vele malen gezien maar het blijft een sterke film en de ''is it safe'' scene is legendarisch.

70s Hollywood.

Een periode die me écht niet aanspreekt. Deze film past naadloos tussen een hoop andere die ik stuk voor stuk saai en vervelend vind.

Enerzijds vanweze de immer grijze look. Het ziet er allemaal zo kleurloos, zielloos, contrastloos en afgeleefd uit dat het amper aan te zien is. Wat de één als ruw, grimmig en realistisch omschrijft noem ik vooral oeverloos saaie cinematografie. Helemaal mijn ding niet.

Anderzijds vanwege het véél te lage tempo. Dit soort films zijn mij veels te gedetailleerd. Ellenlange opbouw waarbij ten treure wordt stilgestaan bij elk klein detail. En waarbij elke twist tot in de puntjes verklaard moet worden. Allemaal aardig moest het dan nog wat voorstellen ook, maar het is één of ander belachelijk verhaaltje over een nazi-dokter met diamantjes. Mag zo 40 minuten af.

Verder enigszins geamuseerd gelezen over een aantal "legendarische" scenes. Mij waren ze onbekend en achteraf zou ik er ook geen 5 cent voor gegeven hebben dat ze uitgegroeid zijn tot iets memorabels. Dingen die je in elke thriller wel terugziet, het appeal ontgaat mj volledig (en ik heb nochthans een pesthekel aan tandartsen).

Mnee, dit soort 70s thrillers zal absoluut wel z'n publiek hebben (af te leiden aan de immer hoge scores), ik kan het amper aanzien. Sfeerloze, droevige cinema die eindeloos doordobbert. Films die het woord "solide" een slechte naam geven.

1.0*

Nogthans is dit misschien wel de eerste tortureporn film. De legendarische status van de tandartsscene moet je heden ten dage wel weten te plaatsen binnen de context van voor en na.

In 1976 was dit zo bruut en sadistisch als een Martyrs nu. Misschien schept dat meer begrip.

Daarnaast kan het natuurlijk je ding niet zijn, want het tempo is inderdaad wat ouderwets.

Beetje moeilijk te geloven. Films als Texas Chainsaw Massacre en Last House on the Left zijn toch ouder dan deze.

Daar heb je gelijk in. Maar deze film bereikte waarschijnlijk wel een veel conservatiever publiek. Dus voor velen was dit wel nieuw. De tandarts is ook veel herkenbaarder en realistischer als bedreiging dan de doorgedraaide gekken. Brengt het toch dichterbij.

Maat goed, martyrs heeft niet zo'n publiek bereikt als deze. Geheel logisch ook.

Ik heb deze film heel lang geleden diverse keren gezien. Toch kon ik mij het verhaal niet echt meer herinneren. Ik herinnerde mij vooral een aantal bijzondere scenes. De scene in het begin van de oude mannetjes die elkaar achterna zitten in een auto. De scene van de oude vrouw die "Der weisse Engel" herkent, de zin : "Is it safe ?" en natuurlijk de laatste scene met de diamanten in het gemaal. Nu ik de film weer gezien heb snap ik ook waarom ik het verhaal maar niet kan onthouden. Het is namelijk erg vaag en vooral uiterst ongeloofwaardig. Ook vind ik Dustin Hoffman maar een hele matige acteur in deze film. Zowel de film als de acteur zijn onwaarschijnlijk zwaar overgewaardeerd als ik de film nu, na al die jaren, weer zie. Maar de genoemde scenes blijven ook nu nog de moeite van het kijken waard. Die vormen ook nu nog steeds de absolute hoogtepunten van de film. En zo weet ik ook dat ik over twintig jaar precies hetzelfde over deze film ga schrijven als ik hem weer zie. Dan herinner ik me nog wel de scenes maar heb geen flauw idee meer waar de film over ging.

Helaas toch niet echt gecharmeerd van deze film. Er hangt lange tijd een mysterieuze sfeer, qua verhaalopbouw daarom niet onaardig, hoewel de film een behoorlijk lange aanloop neemt. Het plot valt me uiteindelijk wel wat tegen en de ontknoping zou ik zelfs teleurstellend willen noemen. Het zag er wel wat klungelig uit hoe Szell struikelend van de trap in zijn eigen mes valt. Heb niet het idee dat deze film mij erg lang zal bijblijven, wellicht op een paar aardige scenes na.

Aardige thriller die het met name moet hebben van het tweede deel. Het tweede uur wanneer alle radertjes een beetje bij elkaar komen. De sfeer is goed. De badkamer- en tandartsscene uitstekend, maar het is natuurlijk wel allemaal wat gedateerd. De muziek en de plotselinge situaties die soms weg hebben van Hitchscock film. Als voorbeeld vrouw ligt op straat en ineens iedereen die er op af vliegt. Ook de begin scene was allemaal wat houterig. Stop and go. Te gefaseerde scènes. Toch haalt deze film een behoorlijk niveau in het tweede deel met een ijzersterke Laurence Olivier die gewoon hier een superrol vertolkt.

De blu ray versie is okay goed gerestaureerd zonder vlekjes, natuurlijk wel wat fletse kleuren, maar uitstekend hersteld op wat kleine skipjes na op het eind.

De film is verder voldoende te noemen, maar er zijn absolute betere thrillers in die tijd.