Breakfast at Tiffany's (1961)

Dit is een film om vrolijk van te worden. En stiekum kriebels in je onderbuik te krijgen, op zijn minst bij de gitaarscène 'Moon River' van Audrey in het raam. En dan George 'I love it when a plan comes together' Peppard, ik herkende mijn jeugdheld niet eens. Wat heb ik tijdens het buitenspelen hem -als A-Team's Hannibal- vaak nagedaan! (Voor de jeugdigen onder ons: met buitenspelen ga je uit huis en doet spelletjes zonder controller).

Mijn eerste film met Audrey, maar ik was meteen 'hooked' voor meerdere. Lieflijke charisma, beter kan ik haar niet omschrijven. En Peppard is gewoon een stugge Harry, galant en mannelijk. Wat anders.

Kijk deze film in februari, wanneer de sneeuwklokjes bloeien en de geur van lente in de lucht hangt.

Deze is helaas wat verouderd maar Hepburn blijft toch wel ontzettend charismatisch. Verder een hele prettige film die zeker zijn momenten heeft maar over het geheel genomen toch een hoop erg trage scénes bevat. Door Hepburn blijft dit echter een klassieker.

Audrey Hepburn (wie anders!) is de grote attractie van Breakfast at Tiffany's. Wat een leuke, maar ook veeleisende rol heeft ze! Prima ingevuld naast de harkerige George Peppard, al is dat harkerige ook inherent aan zijn karakter. Verder is het wel een olijke en alleraardigste film met een hoge feelgood-factor.

Schitterende film. De film straalt zoals bijvoorbeeld Hepburn straalt en daarbij een fijn personage neerzet. Sowieso straalt zij in elke film als een grote parel.

Erg mooie/vermakelijke film met mooie muziek, goed acteerwerk, mooie setting en een fijn einde. Ook de aankleding is erg goed vooral die jurk van Hepburn zag er ongelofelijk mooi uit. Klassiek staaltje van glans die deze film een 5.0 waard maakt

Dit viel me behoorlijk verkeerd. Ik vond Audrey Hepburn erg leuk in Roman Holiday en My Fair Lady dus de verwachtingen waren degelijk en helaas totaal niet ingelost. Kon barweinig met het saaie liefdesverhaal en ik vond Hepburn's karakter storend oppervlakkig en hebberig. Het werkte allemaal niet zo heel erg best en als je dan ook nog eens de humor denkt te halen uit een ras-Amerikaan die door hard te schreeuwen en door z'n ogen dicht te knijpen op een Chinees moet lijken... tsja dan gaat het al snel mis. Breakfast at Tiffany's vond ik een behoorlijke tegenvaller.

Die vreselijke chinees!!!!!!!!! Als regisseur had ik hem de set afgetrapt. Wat tenenkrommend. Tssssss........

Vermakelijke film met charme-momenten maar nergens hoogstaand en nergens exceptioneel. Gewoon een leuke wintermiddag film. Lekker de gordijnen dicht, borrelnootje erbij en lekker kijken met je lief.

Één van die klassiekers die ik nog steeds moest zien en wat ben ik blij dat ik nog ieder jaar dergelijke oude pareltjes ontdek. Met meest opzienbarend aan Breakfast at Tiffany's was voor mij de rol van Audrey Hepburn. Ik kende haar tot heden eigenlijk enkel van haar uitstekende rol in Roman Holiday maar wat Hepburn is Breakfast at Tiffany's laat zien, steekt daar nog ver bovenuit. Ik ben werkelijk waar een beetje verliefd geworden op deze vrouw, die op weergaloze wijze de spontane, ietwat losbandige maar vooral lieve en charmante Holly neerzet. Het moment waarbij ze halverwege de film de gitaar oppakt en het wonderschone Moon River ten gehore brengt, maakt dat gevoel alleen maar sterker.

Breakfast at Tiffany's is een film om verliefd op te worden en talloze malen te bekijken. Dat laatste ga ik zeker nog doen maar eerst ga ik op zoek naar meer werk van Hepburn. My Fair Lady, Here I Come.

4,5*

Zeer aanstekelijk film, mede mogelijk gemaakt door de natural beauty Hepburn, die een zeer spontane en memorabele en rol neer zet als wispelturige vrouw die achter de rijke mannen aan gaat.

Eigenlijk zou deze film zomaar een product van deze tijd kunnen zijn, lekker losbandig en er wordt veel in gezopen en gefeest. Een beeld wat ik tot nu toe niet had aan de hand van vele films uit de periode van deze film.

De lol spat er van af en dat zie je ook terug in de cast, het lijkt wel alsof iedereen de grootste lol heeft en met liefde deze film heeft gemaakt. Ook het visuele aspect viel me reuze mee, de film ziet er eigenlijk bijzonder mooi uit en had nie het idee naar een film te kijken uit '61.

Doe daarbij het heerlijke feel good sausje erover heen en je hebt een zeer memorabele film die de tand des tijds prima heeft doorstaan.

Toch jammer dat de regisseur dit soms probeerde te verpesten met die flap Amerikaanse Chinees, dat was echt tenenkrommend. Zie ik alweer een nep Chinees in een jaren 60 product.

Desondanks dat een toppertje!

4*

Ja inderdaad , film kwam niet over als een film uit 61, zag er verrassend goed uit.

Film viel verder een beetje tegen, ergerde me ook een beetje aan de mooie Hepburn.

veel te druk soms, net een onverschillig pubertje

En die 'chinees' had ik serieus wat aangedaan als ik daar woonde

Altijd leuk, eentje uit de oude doos op zondagmiddag. Bekende titel natuurlijk, maar eigenlijk was het me tot vanmiddag volledig onbekend evenals ster Audrey Hepburn. Ik begon dus met goede moed aan de film, maar de pret was al snel afgelopen met die vreselijke Chinees, mijn God wat flauw (zelfs in 1961 moet dit toch oubollig geweest zijn?). Voor de rest kon de film me ook echt niet boeien. Ja, Hepburn is een schone dame maar de rijke stinkerds uitzoeken kon me niet bekoren evenals de schrijver (een Hollywood-versie van een 'normale' man, veels te knap dus). Dan is het wachten op de romance tussen de twee, met violen en kusscène in de regen toe. en hoewel het af en toe wel even vermakelijk werd, is het niets meer dan een gare klassieker.

2,0*

Bovenstaande quote vind ik grappig. Audrey Hepburn is nog steeds een een groot fashion icoon. Soms vraag ik me wel eens af of de fashionistas ook andere rollen van haar kennen of meer weten van de mens Audrey Hepburn. Overal in fashion bladen en sites duiken steeds maar weer fotos´s op van Holly Golightly. Aldoor ratelt men daar door over Hubert Givenchy en zijn muse Audrey. Tja, die kleren zagen er ook prachtig uit. Al denk ik dat Audrey er nog mooi uit gezien zou hebben in een vuilniszak. Ik vermaakte me er wel mee tijdens m´n eigen lange ´breakfast at the couch´.

Truman Capote en ´feesten en zuipen` gaan natuurlijk hand in hand.

Heb de film vaker gezien maar vond hem nu wel gedateerd en ergerde me soms een beetje dat ze zo snel spraken en de muziek steeds zo hard was. Maar ja, dat kan ook zijn omdat ik nog niet zo lang wakker was......net als voor Holly vind ik de vroege uurtjes ook ´nacht´ en niet ´vroeg in de morgen´.

Mijn sterren zijn een beoordeling voor de aantal keren dat ik me met deze film vermaakt hebt, voor Audrey en voor Hubert de Givenchy.

Enne, nee ik ben geen fashionista maar wel een Hubert de Givenchy bewonderaar. Niet het merk maar de man zelf.

Toch wat gezapige romcom. Ar valt sowieso niets te lachen en het is soms meer een drama dan een comedy. Niet dat ik daar veel moeite mee had, maar ook het drama was niet super. Leuk om te ontdekken dat de mannelijke hoofdrol wordt gespeeld door Hannibal uit de A-Team. Hier en daar een leuke scene, maar over het algemeen niet zo'n goede film.

Het beste van de film is nog wel het liedje Moon River. De film wordt uiteraard gedragen door Hepburn die een sterke vrouw met een klein hartje neerzet. Dat komt nog eens extra in de verf door de rol van Peppard die echt wel een vijg speelt. Als je hem vergelijkt met de rol van Hannibal (A-Team). Mickey Rourke als chinees is één van de grootste minpunten in de film en doet zeer veel kwaad. Bovendien is Peppard veel te zwak en zijn er verder geen memorabele karakters te bespeuren. Blijft een romantisch verhaaltje over met een mooie sfeer, maar meer ook niet. Niet echt een topper deze film, al zal hij in die tijd wel vrij commercieel geweest zijn.

Uitstekende film wanneer je humeur wel een oppepper kan gebruiken!
Een en al vrolijkheid, kleurigheid en zoete romantiek. Audrey Hepburn is grappig, vooral wanneer ze dronken is en met haar voeten in de gootsteen op het aanrecht zit.

Erg leuke scènes vond ik het feest (Hepburn die per ongeluk een afzichtelijke hoed in de hens zet, een vrouw die zich prima lijkt te amuseren door tegen haar eigen spiegelbeeld aan te lachen, Peppard die zijn peuk uitmaakt door hem onder de hak van iemands schoen te leggen…anyway, dat moet je zien ) en de “alles-voor-de-eerste-keer-doen-dag”. Romantische highlight is natuurlijk wel de slotscène, waarin de zoen in de regen en de kater die zijn beste "verzopen kat”impressie geeft garant staan voor een grote gelukkige glimlach, althans bij mij wel

Dit moet één van de bekendste titels zijn in de filmgeschiedenis, zeker Hepburns bekendste. Iedereen kent het plaatje van Hepburn met de sigaret in haar hand.

Toch, viel de film mij iets tegen. Het was een simpel verhaaltje, en eigenlijk vond ik het karakter van Hepburn niet zo heel sympathiek. Toch weet zij me wel mee te voeren in het verhaal, die klasse heeft ze dan weer wel.

Stoorzender was de vreselijke chinees, totaal overbodig en behoorlijk irritant en ook niet grappig wat misschien wel de bedoeling was. Nu zat er wel humor in de film gelukkig, zie de spoilers in het vorige bericht.

George Peppard dan, zag elke keer die sigaar in zijn mond, maar op zich vind ik wel dat hij het goed gedaan heeft. Had ook wel zijn humormomenten

Overall genomen is deze film niet geworden wat ik ervan had verwacht, maar heb me er zeker wel mee vermaakt.

3.5*

Prachtige film. Heerlijk gespeeld door Audrey Hepburn, ondersteund door George Peppard. Met een heerlijk irritante bijrol van een bijna onherkenbaar toegetakelde Mickey Rooney.

Nou is het zeker niet zo dat je niets merkt van de leeftijd van de film - 50 jaar oud, nu - maar toch komt het geheel niet gedateerd op me over.

En, de beste acteur in de film is zonder enige twijfel Cat. Geniaal wat dat beest doet.

Soms denk ik dat de film te lang duurt maar blijft toch altijd leuk.

Film doet helaas wél een beetje gedateerd aan. Niet door Audrey Hepburn - zij blijft geweldig - maar door de misplaatste slapstickhumor en moralistische toon. Ik ben erg benieuwd wat Capote met deze film te maken heeft gehad, het kan niet veel zijn geweest.

Soms heel erg Amerikaans en over-gedramatiseerd maar soms juist verfrissend en subtiel.

Audrey Hepburn is een genot om naar te kijken en de chemie met die ene gozer is duidelijk aanwezig.

* * * *

Ben het boek van Capote weer eens aan het lezen, en direct valt me weer op hoe heerlijk hij Holly omschrijft (zowel qua karakter als uiterlijk). Wellicht deze film ook maar weer eens opzetten, vermoedt dat die toch eens wat hoger gewaardeerd mag worden.

Breakfast at Tiffany's...

Hoewel ik niet echt van oudere films houd, heb ik mij toch vermaakt met deze klassieker. De film heeft een leuk romantisch verhaal en een paar erg leuke en grappige scènes. Denk maar aan het feest van Holly. De band tussen Holly en Paul is erg mooi neergezet. Ik had nog nooit een film van Audrey Hepburn gezien en ik wist ook niet dat ze geboren is in België. Een erg mooie film, maar af en toe wat saai. 3*

Gisteren (tot mijn grote schande) voor het eerst gezien en ik heb ervan genoten! Prima acteerwerk van vooral Audrey Hepburn.

Ik had alleen best medelijden met de kat in de slotscene!

Toch wel wat ontgoocheld over deze film, erg romantisch, stukken beter dan de hit-en-run liefdesfilmpjes uit de jaren 40 en met een grote dame, Audrey Hepburn, die evenwel niet het sprankelend, dartel niveau haalt van in "Roman, Holiday".

Er al veel van gehoord en eindelijk eens bekeken. Tja, het was geen misse film, maar toch is het maar een filmpje die 'k maar één keertje hoef te zien. Het hoofdpersonage is wel erg goed gecast, maar echt sympathiek is ze niet. Het verhaal is niet zo bijzonder, maar kijkt wel vlot weg. De muziek paste ook wel bij de film en ook de beelden voelden niet gedateerd, ondanks dat hij toch al 51! jaar oud is.

Goed voor een keertje.

Straf om uit te zitten. Hepburn is irritant.

Oubolige overgewaardeerde kitch.

Enige pluspunt is dat het niet gedateerd uit ziet.

Vind het wat een vreemde verklaring maar dit zou de reden zijn (2e alinea, 3e laatste zin)

edit: iemand op Yahoo Answers zegt dat ze donuts at voor de etalage van Tiffany maar dat kan ik me niet meer herinneren?

Dat eerste is inderdaad een vreemde verklaring. Dat tweede klopt wel, in de openingsscène eet ze inderdaad donuts terwijl ze de etalage bekijkt! Die scène staat op YouTube, als je het wilt zien.

Volledig tegen gevallen deze film.

Ik had er zoveel van verwacht omdat het een klassieker is. Deze film heeft mij niet kunnen boeien, heb de film zelf in 2x moeten bekijken omdat ik het opgegeven had na de eerste poging. Audrey is voor mij niet bepaald een topactrice en irriteerde mij de ganse film door met haar kinderachtig gedrag. Het heeft zijn charmes, dat wel, maar vond het verspilling van mijn 3€.