I Bury the Living (1958)

Toendertijd sterk geproot als horror, wat uiteindelijk veel mensen teleurstelde. Maar het is ligt maar aan wat je bij horror wilt. De terror in het hoofd van Robert Kraft zou al moeten volstaan. Al hoorde ik ook weleens regsseurs die het liever ook terror noemde. Goede gebruik van het steeds hypnotischer wordende bord met de spelden. 3 sterren

Best aardige psychologische thriller, maar zoals neo al aangeeft, echt horror op de traditionele manier is het niet. Het is behoorlijk low budget en dat is aan alles af te zien, maar binnen die beperkingen is er prima werk geleverd - het acteerwerk en de manier waarop het verhaal zich ontwikkelt is capabel gedaan. Toch was ik er ook wel aardig klaar mee na een uur en een kwartier. 2.5 ster

Robert Kraft [Richard Boone] wordt met tegenzin aangewezen als de directeur van een begraafplaats, ook al is Andy McKee [Theodore Bikel] degene die het meeste werk doet waardoor Robert eigenlijk alleen maar wat formaliteiten hoeft af te handelen. De vorige eigenaars gebruikten een plattegrond waarop ze spelden met zwarte en witte koppen gebruikten om aan te geven welke graven 'bezet' zijn en welke nog niet. Robert, die het systeem op dat moment nog niet begrijpt voegt enkele zwarte spelden toe. Wanneer een aantal dorpsbewoners vrij plotseling sterft, begint Robert te geloven dat hij met de zwarte spelden mensen kan laten sterven, maar wanneer zijn compagnons dat horen dwingen ze Robert iets te doen dat fatale gevolgen heeft. Er is geen enkele gewelddadige scène is deze film, maar tegen het einde is er wel een sterke, macabere scène die echter niet voldoende is om deze uitstekende psychologische thriller het predicaat 'horrorfilm' te laten voeren. Richard Boone geeft een voortreffelijke vertolking als de gewone zakenman die langzaam maar zeker beseft dat hij over een afschuwelijke gave beschikt. Theodore Bikel is echter een groot minpunt met z'n ongeloofwaardige make-up en z'n nog minder geloofwaardige Schotse accent, maar de ongebruikelijke, maar zeer effectieve score maakt veel goed. Een bescheiden klassieker, die zeker de moeite van het bekijken waard is.

Deze was eigenlijk verre van slecht, ook al vind ik het label "Horror" lichtelijk overdreven. Het is eerder een psychologische thriller. Gedurende de aanloop krijg je het gevoel dat er iets bovennatuurlijks aan de hand is. Uiteindelijk neigt het gewoonweg naar een misdaadverhaal. Desalniettemin vond ik dit toch een boeiende film.