El Aullido del Diablo (1987)

Toch wel karig. Voldoende bloot en kill. Ook een paar leuke monster verkleedpartijen. Maar het hangt allemaal als los zand aan elkaar en wil nergens spannend of zelfs maar boeiend worden. Verder wel vreemd werkje. Blu ray van Mondo Macabre is van prima kwaliteit.

2,5

Daar is hij weer ... Paul Naschy, nu niet alleen als acteur maar ook als regisseur. Hij zal dat ook wel goed geregeld hebben gezien het concept van het verhaal en de naaktscènes in de film. Verschillende dames passeren bij Naschy die als een acteur te werk gaat en zich laat uitschijnen als Quasimodo, The Phantom of the Opera, Frankenstein, Wolfman, ...om hen dan te verleiden. Naschy speelt Hector Doriani en probeert Carmen (Caroline Munro) de huishoudster te verleiden, maar dat lukt niet zo goed. Zijn neefje Adrian (Sergio Molina) heeft veel fantasie en ziet veel verschijningen van zijn gestorven papa die ook een acteur was. Deze rol wordt ook gespeeld door Naschy. Dus verkleedpartijen genoeg. Seks, moord en monster....telkens in herhaling zou één gevatte zin kunnen zijn voor deze film. Het verhaal stelt weinig voor en wordt ook nog chaotisch aan de kijker gebracht met een totaal overbodig plotverhaaltje tussen Munro en Father Damián (Fernando Hilbeck). De plotwendingen naar het einde zijn vreemd en eigenlijk belachelijk ( Adrian de Anti-Christ en vader als een zombie ). Howard Vernon als Eric heeft zich met deze zwarte kunsten bezig gehouden. Zoals gezegd gelukkig wat naakt te zien van aantrekkelijke dames zoals Roberta Kuhn, Tamara Greys en Carmen Plate. Beetje raar dat dit niet geldt voor Munro in deze film. 4/10

Ik ben het volkomen met bovenstaande berichten eens, alleen geef ik het een nog lagere beoordeling.

Ik weet niet wat het is met die Naschy. Ergens heb ik wel mijn waardering voor zijn films, ergens vind ik zijn films tamelijk aan de saaie kant. Zijn films zitten meestal ook als losse flodders aan elkaar met af en toe nog een kleine spanning, kills of gore. Of je zit naar weinig interessante scenes te kijken waar meneer Naschy enkel wat zit te vozen met vrouwelijk schoon, wat die dan zelf allemaal in het script schrijft en regisseert. Allemaal leuk en slim geregeld meneer Naschy, maar volgens mij moet je meer in actie komen om dit soort films, die je niet voor het indrukwekkende plot kijkt, enigszins nog dragelijk te maken. Vermaak moet een topprioriteit zijn voor dit soort films en daar slaagt Naschy niet veel in. Waarmee ik dus tot conclusie kom dat ik hem als regisseur niet overtuigend vind. In interviews krijg ik ook meer de indruk dat hijzelf een groter fan van zijn werk is dan zozeer het publiek of de liefhebber van het genre.

Het plot is, los van dat het allemaal niet zo veel om het lijf heeft, inderdaad chaotisch. De film begint met de boodschap dat de film zelf een soort eerbetoon moet voorstellen aan de "classic monsters" uit de stal van Universal. Namen als Lon Chaney, Bela Lugosi, Christopher Lee en Boris Karloff zijn te lezen op het scherm. Ik vind het "classic monsters" element, in zijn algemeenheid, zeer leuk. Een van de films, (The Hunchback of Notre Dame 1923) staat zelfs in m'n top 10. Voor Naschy, die zelf ook claimt een groot liefhebber te zijn van het genre, moet het geweldig zijn om deze elementen (Frankenstein, Mr. Hyde, Phantom of the Opera, Quasimodo, Fu Manchu) te kunnen gebruiken en zelf ook te spelen. Dan heb je de hoop dat Naschy, met de monsters in zijn zak, nog iets interessants ervan weet te maken. Helaas is het maar een karige boel en het schijnt dus dat deze personages verschijnen als de denkbeeldige vrienden van een jongen genaamd Adrian. Naschy's bekende personage Waldemar Daninsky komt er maar een paar seconden in voor. Volgens mij staat de film ook volledig los van de Daninsky/weerwolven reeks. Het is dus ongelofelijk dat het Naschy niet lukt om ook van dit aspect een leuk geheel te maken. En als ik dan vervolgens meer op de gepasseerde tijd zit te letten, dan heb je echt gefaald...

1,5