Signé Arsène Lupin (1959)

Er zijn er 2 van : Arsène Lupin films met Lamoureux als protagonist...LADAL van Becker is waarschijnlijk de gekendste, deze kwam daarna en werd in z-w geschoten, geregisseerd door Yves Robert die hier trouwens zelf ook in beeld is als het onbetrouwbare hulpje van de held.

Net als de Becker film betreft het hier geen adaptatie van een specifieke roman van Leblanc, die in de credits trouwens niet eens wordt vermeld. We leren Lupin eerst kennen via zijn burgerlijke alter ego lt. Lacroix, oorlogsheld met 40 + dogfights op zijn naam. Al snel echter krijgen we te zien wat we vermoedden te gaan zien : Lupin die met zijn hulpje uit stelen gaat in een geisoleerde villa op een eiland. Daar wordt de bedrieger echter bedrogen en bijna gesnapt, wat zal leiden tot een intrige waarin Lupin meer optreedt als detective- noodgedwongen- dan als gentlemandief, in welke hoedanigheid hij steeds lijkt te worden afgetroefd door de geheimzinnige tegenstrever die zich onthult in de zin "signé Arsène Lupin ".

Via een schilderijentriptiek uit de Bourgondische school komt Lupin op het spoor van niet zomaar een staatsschatje, maar van het heuse Gulden Vlies, symbool van the age of chivalry en...heel veel geld, schijnbaar opgeborgen in een kasteelruïne in Bourgondië ( in feite opgenomen bij chateau gaillard in Normandë ).

Het is een typische film uit die tijd, europroductie bovendien dus we begeven ons ook per trein naar Florence waar we het Pitti bezoeken, even maar. Ook het optreden van een hier zgn. Roemeense Valli- in welke hoedanigheid lijkt me duidelijk- was niet zo heel uitgebreid. Verder standaard rolletjes voor Dalban als- verrassend- flic en Dufilho als- nee maar- valet. Wat Lamoureux betreft : iets te Frans en te smooth, eerder persiflerend dan ironisch.

Deze aangenaam wegkijkende maar voor huidige kijkertjes wat te oubollige prent die van muziek werd voorzien door van Parys is voor Belgische Lupin fans te zien via de DVD van Gaumont.