Gion Bayashi (1953)

De film is een remake van Mizoguchi's 'Gion no shimai' (1936), maar speelt zich af in de na-oorlogse Japanse samenleving.

Komt in November uit op dvd. Samen in een 'double-bill'met Sansho Dayu Blij dat ik de Criterion daarvan nog niet heb aangeschafd. Masters of Cinema rocks!

Ik ben er eigenlijk niet heel erg kapot van. Er is niet veel mis met de film. Het is goed gemaakt en geacteerd. Helaas wordt het nooit speciaal. Zo verloopt het verhaal volgens een voorspelbaar, melodramatisch patroon en lijkt het niet echt diep te graven. Zelfs die opoffering op het einde werkte voor mij niet echt, omdat ik dat al snel zag aankomen en weinig toegevoegd wordt aan vergelijkbare scènes in andere films. Het kijkt weg, maar echt raken deed het me niet bepaald. Ik vond het voor Mizoguchi ook niet eens bijzonder mooi gefilmd.
2,5*

Aardig inzicht in de wereld van de geisha’s. Zag pas het vergelijkbare Flowing van Naruse en deze film heeft daar qua thematiek dus veel van weg. Ook hier wordt het romantische er wat afgehaald en wordt het gekonkel en alle opofferingen die de vrouwen moeten ondergaan duidelijk gemaakt. Mizoguchi is wel wat subtieler overigens. Misschien mist Gion Bayashi wat teveel een hoogtepunt en is het wat traag, maar de mooie statische shots (met de personages die door het al ingenomen camerastandpunt glijden) en het sterke spel in combinatie met zeer geloofwaardige personages op dramatisch vlak maken dit zeker de moeite waard voor die mensen die er eens rustig voor willen gaan zitten. Dit is zeker niet een van de beste van deze regisseur (op basis van de handvol films die ik zag), maar geeft wel zijn consistente niveau aan. 3,5 sterren.

Dat schijnt dus een vaker voorkomend misverstand te zijn. Hoewel de films veel overeenkomsten hebben, gaat het niet om een (losse) remake of iets dergelijks, maar zijn het twee afzonderlijke films (volgens mijn eureka boekje althans).

Na het zien van een aantal films over geisha’s heb ik de scheidslijn tussen deze gezelschapsdames en prostituees mij nog altijd niet scherp in beeld, al is dat met deze film van Kenji Mizoguchi weer een stapje dichterbij gekomen. De film gaat over een aspirant-geisha en haar mentor, die zich niet wensen te prostitueren, waarna ze beiden binnen de geishagemeenschap als paria’s worden behandeld.
Mizoguchi heeft over die thematiek een rustige, subtiele film gemaakt met voortreffelijk acteerwerk van de hele cast en twee uiterst charmante actrices in de hoofdrollen. Dit is mijn eerste, veelbelovende kennismaking met Mizoguchi. Er gaan er vast en zeker meer volgen.