The Spirit of St. Louis (1957)

Zag bij boulevard dat ie eigenlijk helemaal niet zo'n held was.

Het was ook één van de eerste grote mediahypes geloof ik.

En waarom was hij niet zo'n held? Ik vind het een hele prestatie.

Ja die vlucht was natuurlijk wel cool van hem, maar hij hield er in Duitsland nog een gezinnetje op na, naast zijn vrouwtje in de VS. Sowieso schijnt hij als piloot beter geslaagd te zijn dan als familyman.

Weet iemand of deze film nergens te verkrijgen is? Mijn vader is namelijk helemaal gek van deze film. Hij vind het de beste ooit. Hij had hem op VCC (of zoiets) maar die is stuk. Hij zou er bijna een moord voor doen deze film te vinden. Weet iemand dat?

Deze film is in ieder geval op DVD R1 te krijgen, bijv. hier of op Amazon.

Ja dat weet ik.

Klik maar op deze link dan kan je hem bestellen.....

http://cgi.ebay.nl/The-Spir...

Of als je hem nieuw wil bestellen: http://cgi.ebay.nl/DVD-The-...

Oke dank je

De eerste link die je geeft betreft een gebruikte VHS videoband en de tweede link betreft een Aziatische bootleg. Iedereen mag het natuurlijk zelf weten, maar bijv. hier koop je gewoon een originele DVD van goede kwaliteit.

De keuze is aan Bart Tönjann tsjidde.

Als ik hem was zou ik of jouw site doen of mijn 2e site doen (bootleg). Maar ik zou hem denk toch eerlijk nieuw willen hebben dus dan kan je beide opties kiezen.

Ja, hij was dan ook een nazi-sympatisant.

Vreemde berichten hoor. Ik heb hiervan niks terugvonden. In zijn films kwam James (Jimmy) Stewart bij mij over als een brave Amerikaan maar dat is wat anders. Bescheiden was hij ook en toen zijn vrouw overleed had hij nog weinig zin in het leven. Hij heeft ook gespeeld in Mortal Storm (1940), wat notabene een anti-nazi film is en kreeg onderscheidingen vanwege zijn rol als piloot van een bommenwerper in de Tweede Wereldoorlog. Dat is heel wat anders.

Volgens mij gaat het hier om het personage van Stewart en niet over Stewart zelf.

Natuurlijk had W.M.J.M het over Charles A. Lindbergh zelf en niet over James Stewart.

During World War II, Lindbergh rose to the rank of Brigadier General in the U.S. Army Air Corps and in 1948, when the AAC separated from the army to become the US Air Force, he went along and kept that same rank. During WWII Lindbergh specifically requested Pacific Theather assignments only, since he had been a strong and vocal supporter and admirer of Adolf Hitler and Nazi Germany in the 1930s.

Akkoord en excuses. Ik was het rijtje James Stewart films aan het aflopen en daardoor verdiept in James Stewart.

The Story Behind the Story of Lindbergh's Incredible Flight to Paris!

Billy Wilder. Een regisseur die ik eigenlijk alleen ken van zijn twee films van Marilyn Monroe, die dan tegelijkertijd ook wel tot twee van de beste van haar werk horen. Ik was dus best wel benieuwd hoe hij met een andere van mijn favoriete acteurs ging doen, namelijk James Stewart.

Het personage Charles Lindbergh waar de film op is gebaseerd zegt me eigenlijk niets. Nog nooit van gehoord maar als de film iet of wat waarheidsgetrouw blijft aan zijn ervaringen dan moet ik wel toegeven dat het een serieuze durfal moet zijn geweest. Zonder co-piloot, maar 1 kompas, een landvliegtuig, ... Tegelijkertijd kun je je dan ook afvragen in hoeverre dat Lindbergh's versie van de feiten klopt, vooral doordat hij de gehele 33 uur alleen in het vliegtuig heeft gezeten (met uitzondering van een vlieg). Al een geluk neemt dat niet weg dat het verhaal er minder interessanter op wordt. Zeker wanneer de spanning mooi wordt opgebouwd doordat hij slaperig begint te worden of in zijn euforie vergeet van zijn tank te verwisselen zit je vol spanning mee te leven. Op een bepaald moment had ik eerlijk gezegd wat mijn twijfels, ongeveer nadat hij juist was opgestegen met het vliegtuig, of de film me nog wel voor zo'n lange tijd ging boeien terwijl er vrij weinig kon gebeuren. Gelukkig wordt dit mooi opgelost door een hoop flashbacks te introduceren waaronder een pastoor die zijn eerste vlieglessen besluit te nemen.

Stewart is toch echt wel een klasse acteur. Hij kan zo in een rijtje mee worden geplaatst naast een Humphrey Bogart of een Orson Welles want ook hier draagt hij de film voor 135 minuten compleet op zijn schouders alleen. Het enige wat ik niet passend vond was het blonde haar dat ze Stewart hadden gegeven maar na wat gezoek op Google blijkt dat Lindbergh precies ook blond haar had, al is dat moeilijk te zien omdat het vooral zwart-wit foto's zijn. The Spirit of St. Louis blijft een one-man show van Stewart maar ook de andere cast zijn stuk voor stuk wel degelijke acteurs.

Waar ik nog het meeste van verschoot waren de visuele effecten op sommige punten. Vooral ergens in het begin van de film wanneer Stewart uit zijn vliegtuig springt en dat het neerstortende toestel elke keer hem rakelings passeert ziet er fenomenaal uit. Zeker als je de film dan in zijn tijdsgeest ziet maar ook op andere stukken zoals bijvoorbeeld wanneer het vliegtuig bevriest is mooi gefilmd. De muziek daarentegen was niet zo speciaal, het leek me dat elke keer hetzelfde deuntje terugkwam.

Uitstekende avonturenfilm met een Stewart in topvorm.

4*

Dit is een van de filmen waarvan ik me nog goed kan herinneren dat ik er zo van onder de indruk was in mijn jeugd.

Het is misschien de eerste film die echt tot me doordrong, op de vroegere kinderfilmen na.

De eerste maal dat ik deze prent zag, toen nog in zwart-wit, omdat de kleurentelevisie gewoonweg nog niet bestond, was ik danig onder de indruk van het verhaal, en misschien is daaruit ook mijn voorkeur voor biografische filmen door ontstaan.

Ondertussen weet ik ook wel dat deze prent niet geheel waarheidsgetrouw is, maar toch vind ik het nog steeds een goede film met een James Stewart zoals we hem allemaal kennen, goed in zijn rol en steeds met een vleugje humor.

Eigenlijk is het verbazingwekkend dat van deze prent nog steeds geen remake is gemaakt, men doet tegenwoordig niets anders.. of ben ik te snel om dat te zeggen en staat er misschien al iets op stapel ??

Voor mij hoeft het niet, want de beelden in deze film zijn ook al prachtig al is het dan een film die net zo oud is als ikzelf..

Heb er nu weer van genoten, in kleur, net als ik hem voor de eerste maal zag.

Een film over een heldendaad van een zeer omstreden man: Charles Lindbergh.

De heldendaad was het als eerste solo overvliegen van de Atlantische Oceaan, de controverse wordt gevormd door Lindbergh's omstreden houding ten opzichte van Nazi-Duitsland en zijn racistische idealen.

Ik vind deze film heel lastig te plaatsen in Wilder's totale oeuvre, en begrijp dan eigenlijk ook niet waarom juist hij deze film gemaakt heeft.

Voor zijn standaarden is dit een ontzettend vlakke film waarin we heel weinig te weten komen van de hoofdpersonen of van hun drijfveren. Het wordt allemaal keurig netjes gebracht, met af en toe een spannende scene, maar aan het eind blijft vooral de heldendaad hangen en weten we nog steeds niks van Lindbergh. En da's raar voor Wilder, normaalgesproken toch een meester in het neerzetten van uitgewerkte personages en karakters.

James Stewart is een geweldige acteur, maar niet in deze film. Hij is hier gewoon James Stewart met lelijk geblondeerd haar in een vliegtuig. Dat ligt waarschijnlijk ook aan het feit dat het scenario hem eigenlijk heel weinig houvast geeft. En als je belangrijkste tegenspeler ook nog eens een vlieg is, wordt het wel erg lastig.

Een remake zit er overigens gezien het zeer dubieuze leven van Lindbergh niet in. Hollywood kan het zich momenteel niet permitteren een True American Hero van zijn voetstuk te stoten.

Jammer dat ik de uitzending van deze film op 9 aug. 2009 via Belgie 1 gemist heb. Als jong ventje (begin jaren zestig) vond ik dit een indrukwekkende film. Ben al jaren op zoek naar deze film op DVD met Nederlandse ondertiteling. Die ik tot heden op internet tegen gekomen ben zijn zonder Ned. ondertitels. Weet iemand waar deze deze te koop is?

Zelfs met zo'n biopic kan Billy Wilder prima overweg.

Voor een Wilder film is het wel een erge tegenvaller, dit had bijna elke regisseur kunnen maken.

En voor de rest ben ik het wel met rick@themovies eens.

Eens met vorige bericht. Voor Wilder begrippen vond ik deze film best tegenvallen. Ik snap ook niet waarom hij deze film heeft gemaakt...

James Stewart doet het prima, maar de film op zich heeft me eigenlijk niet zoveel gedaan..

2.5*

Onderhoudend spel tussen de magie van vliegtuigen en de psyche van een man die de eerste vlucht heeft gemaakt. Het leuke is dat Lindbergh nergens als een held neer wordt gezet, maar altijd als een maar al te menselijk karakter, met inbegrip van domme fouten, verkeerde keuzes en zwakke momenten in karakter. En dan zijn er ook nog die heerlijke shots van het natuurschoon dat aan de cockpit voorbij trekt. Ik ben minder te spreken over de kolderieke flashbacks die afleiden van de serieuze toon van de film.

James Stewart is in deze rol zeer irritant. Misschien maakte deze film 'in zijnen tijd' indruk, maar vandaag is dat alvast niet meer het geval. Billy wilder onwaardig kan deze film in één ruk gewoon saai en voorspelbaar genoemd worden.

Oude fim, heeft de tijd niet overleefd. Het spannende verhaal en geschiedenis wel en dat geeft de film je nog steeds, erg goed dus.

Leuke avonturenfilm, maar ik had ook niet anders verwacht met Billy Wilder aan het roer en James Stewart in de hoofdrol.

Wilder weet als geen ander hoe hij een fijn sfeer moet scheppen en dat lukt hem ook in deze Spirit of St. Louis. Het is best een lange film en aangezien het grotendeel zich afspeelt in de cockpit van het vliegtuigje, met alleen Stewart in beeld, is het best een opgave om zoiets boeiend te houden, maar dat lukt hier vrij goed. Stewart slaagt er gemakkelijk in om zijn personage boeiend en sympathiek te maken. Wilder zorgt voor de nodige spanning, waardoor het ook niet moeilijk is om mee te leven met de avonturen, die Stewart tijdens zijn reis beleeft.

Hier en daar zal het misschien een tikkeltje aangedikt zijn en het moment dat Stewart een tijdje in slaap valt, balanceert op het randje, maar desondanks weet de film ten allen tijde zijn geloofwaardigheid te behouden. Het is allemaal te degelijk om dit tot de top te kunnen rekenen, maar het is wel goed gemaakt en daarnaast erg vermakelijk.

3,5*

Het verhaal van Lindberg kende ik vanuit dat boek over de zomer van '27 van Bill Bryson. Behalve dan wat momentjes dat zijn vliegtuig bijna te water raakte is het verder redelijk waarheidsgetrouw verfilmd. Al wist Bryson veel meer dan Wilder de wereld eromheen te schetsen met allerlei gekken die de overkant wilden halen. Nu zal Bryson het ook weleens wat hebben aangedikt, maar dat was in ieder geval een stuk smeuïger. Deze film is an sich nog wel vermakelijk en verveelt geen seconde, maar is ook een wat duf geheel. Stewart probeert er nog wel iets van te maken, maar moet alles via de voice-over doen. Show, don't tell was nog nooit zo letterlijk geweest. Ook het camerawerk is niet heel bijzonder en ik heb Wilder weleens meer bijzonders zien doen. Een enkel shot is wel heel aardig, maar dat is te weinig op dik twee uur film. De flash backs zijn wel vaak leuk en helpen ook mee dat de film nergens stilvalt. 3,0*.

Aardige film over Charles Lindbergh die als eerste in een non-stop solovlucht de Atlantische Oceaan oversteekt. De eerste helft met de voorbereiding en vooral ook de bouw van het vliegtuig is het boeiendst. De tweede helft met de vlucht zelf duurt te lang en ook de weinig interessante flashbacks weten dit niet te verhelpen.

Over Lindbergh zelf weet ik verder weinig dan de oversteek zelf , Wilder probeert hier een menselijk karakter te scheppen via flashbacks over zijn verleden .

OF dat klopt of niet is natuurlijk niet te zeggen maar voor de film zelf werkt het heel goed .

Stewart lijkt geknipt voor de rol en de film verveelt geen moment , hoogtepunten zijn de bouw van het vliegtuig en

daarna de vlucht en de flashbacks om er wat variatie in te brengen + om wat backstory aan het karakter te geven .

Verder eindigd de film daarna wel wat abrupt maar al met al een boeiend verhaal .

Waarom zie je dit soort films nooit bij de Nederlandse zenders? Altijd dezelfde films die wij al 100 keer gezien hebben.

Niet een van Wilder (of Stewart's) beste films, en met 135 minuten soms wat saaiig. Doe mij dan toch The Aviator maar.