Zaman (1983)

Pionier van de Vlaamse politiefilm. Meteen een goede politiefilm. Patrick Le Bon maakt er een rauwe, socio docu van. Het nachtleven van Antwerpen bevolkt met ongure figuren, hoertjes, derderangs criminelen (die scene met waar een vrachtwagen met gestolen spullen stopt bij een garage die Zaman ter plaatse onderzoekt en de bestuurder probeert de onschuldige zelve te zijn, is hilarisch), corrupte politici, frituuruitbaatster die de rol van een godmother aanneemt ... het is een mooi portret. Persoonlijk vind ik het scenario minder geslaagd (hoe sympathiek de scenarioschrijver ook mag zijn) omdat personages en motivaties weinig worden uitgetekend. Lekker retro met de disco fever waarin toen al topless geassocieerd werd met clubs (die in feite voorlopers zijn van de mega clubs op Ibiza). Nu we toch daarover hebben, even schrikken toen ik Mieke Bouve zag. Ik kende haar van mijn jeugd als 'Boogschutter' uit de Merlina reeks waarin ze pure zedigheid incarneerde. In Zaman een meer uitdagende rol als de dochter van Zaman die totaal geen probleem heeft om haar ziel (en lichaam) te verkopen aan de geldduivel. De film heeft een maatschappelijke bekommernis (Zaman die uitlegt aan zijn zoontje de status van Afrikaanse illegalen), weet Vlaanderen in zijn hart te treffen (kleine man versus corrupte overheid - het zal tot 2022 blijvend actueel zijn) en zoekt het marginale bestaan van de samenleving op waarin de goeden geen superhelden zijn maar gewone mensen met een hart en ziel.

Onderhoudende politiefilm met een lekkere jaren tachtig vibe en ook best wat schone dames.

Echt spannend vind ik de film niet, het verhaal kabbelt wat voort. Prima acteerwerk wel.

Chicago-aan-de-Schelde

Heerlijk! Dat einde

Het Antwerpen van begin jaren 80 in Zaman is een beetje wat New York in de films van de jaren '70 was. Een groezelige stad met obscure kroegjes, raamprostitutie en allerhande vormen van misdaad. Niet dat het zoveel veranderd is anno 2020... Heb altijd de stad als ons Chicago gezien. De portrettering van de personages is belangrijker dan het misdaadverhaal zelf, maar het smaakt wel. Sterke vertolking van Janssen als een ervaren flik met een vervreemde familie en een nieuwe collega (Flack). Tastes like buddy movie... Zoals gezegd stelt het misdaadverhaal rond die Collas weinig voor; het is de gelegenheid om een nachtelijke uitgaanssfeer neer te zetten. Ook alweer genoten van deze Belgische film die totaal uit mijn geheugen was verdwenen en een pilootfilm lijkt voor tal van Vlaamse politieseries.

Sfeer en tijdsbeeld fijn, maar gedateerd. Film vliegt ook voorbij, einde is idd abrupt en past.

Geen hoogvlieger wmb maar wel genietbaar.

Voor het eerst gezien en aangenaam verrast. Zeer leuke grauwe sfeer met af en toe wat bloot in donkere kroegjes. Flack vond ik erg sterk, al paste het wel minder dat hij als het "knulletje" voorgesteld wordt en hij ruim een kop groter is dan Janssen. Het verhaal zelf had helaas wel weinig om het lijf en uiteindelijk bleef die Collas confrontatie toch wel uit (los van het einde).

Iets meer Vlaamsche of Engelse muziek had zeker gemogen want eerlijk gezegd van die barretjes met Franse disco muziek heb ik nooit geweten in onze Vlaamse parel.

Leuke film in elk geval en kan je op Netflix terugvinden!