Red-Headed Woman (1932)

Lijkt verdacht veel op deze film.

De filmposter.

"Crime may not pay...but sex does".

Geweldige pre-Code film en een prima, overtuigende Jean Harlow (21) als Lilian.
Trying on a dress in a store, Lilian positions herself in front of a sunny window: "Can you see through this?"
Off-camera store clerk: "I'm afraid you can, Miss."
Lillian: "I'll wear it."
Sidekick Una Merkel is weer net zo cool als in The Maltese Falcon (1931).
Ik ben niet zo'n comedy-fan, maar deze film is zeer de moeite waard. Zit in DEZE 2DVD-boxset.

4.0*(IMDB 8/10*)

Jean Harlow: "GENTLEMEN PREFER BLONDES":

* clip1, * clip 2, * clip 3.

Wat een geweldige film!Ik heb bijna alle films van Harlow gezien,maar dit is voor mij de beste.

Ze gebruikt sex om de top te bereiken,wat haar wel erg makkelijk afgaat en binnen de korste keren is ze de echtgenote van een schatrijke man,en heeft ze de chauffeur als minnaar..einde film.

Harlow en Merkel spelen geweldig.Leila Hyams is een erg knappe actrice.

De film stond in Nederland destijds bekend als "Eerzucht", hetgeen ook zeer goed paste als titel! Hoewel de film tegenwoordig niet hoger dan een "MG6" zou krijgen, werd de film in de jaren '30 niet toegelaten in de Nederlandse theaters, met als toelichting hierbij: "immorele en schunnige dingen" (Bron).

Ongelofelijk jammer dat de film geen muziek bevat, want het was zeker een bovengemiddelde film, met een geweldige Jean Harlow.

IMDB 9/10.

Mmmmm, tikkie teleurstellend. Jean Harlow als vamp die een huwelijk komt verstjeeren toch al vaker beter gezien - al is het zeker overtuigend. Grootste minpunt van de film is Chester Morris die -hoewel enige gelijkenis met Buster Keaton- echt helemaal niets kan dat op acteren lijkt. Echt gewoon puur slecht. Enkele bijtende dialogen (pre-Hays code dit), maar verder minder scherp en verleidelijk dan ik had gehoopt.

De Red-Headed Woman is in alle opzichten het tegenovergestelde van de Blonde Venus uit hetzelfde jaar. In die laatste kan een erg gelukkig getrouwde arme vrouw zichzelf niet helpen om toch verliefd te worden op een rijke man en in deze doet een arme vrouw er alles aan om een erg gelukkig getrouwde rijke man van zijn vrouw af te helpen. Hollywood romantiek speelt zich (zeker in die tijd) vaak in de high society af, maar de arm/rijk tegenstelling is in deze films heel belangrijk omdat 1932 zo'n beetje het dieptepunt was van de "great depression". Eigenlijk is dit ook meer een anti-romantische film en die financiële crisis is het enige excuus dat ik kan bedenken voor dit verwarrend stukje cynisme.

Verwarrend in de zin dat de hoofdpersoon een behoorlijk verachtelijk mens is, maar de filmmakers haar alleen maar lijken te bewonderen, zoals ook de mannen in de film haar uiteindelijk niet kunnen weerstaan (the Offspring heeft daar later nog eens een liedje over gemaakt....). In die zin is het wel de ultieme pre-code film!! En op een of andere manier vond ik het ook wel prettig om in verwarring te worden gebracht... maar wat een vervelend mens... en verder film-technisch ook nergens bijzonder, deze moet het puur van de sensationele inhoud hebben. En hoewel het nu ontegenzeggelijk braaf is, lijkt het me logisch dat dit in veel kringen destijds gezien werd als de ultieme sleaze die het heidense Hollywood kon produceren.

Pre-Hays Code film die helemaal gebouwd is rond Jean Harlow, die haar sexy uitstraling onbeschroomd gebruikt om op te klimmen op de sociale ladder. Zonder twijfel is Harlow een mooie vrouw, maar persoonlijk vind ik haar medespelers Leila Hyams en Una Merkel toch een stuk knapper. Dat men een stijve hark als Chester Morris de mannelijke hoofdrol laat spelen, doet de film geen goed.

Qua verhaallijn is deze film enigszins vergelijkbaar met Barbara Stanwyck’s Baby Face (1933), dat naar mijn smaak toch wel beter is, doodgewoon vanwege het feit dat Stanwyck een veel betere actrice is.