Les Miserables (1952)

Net iets beter dan de versie met Liam en Claire. Maar zeker niet beter dan de musicalversie uit 2012. Debra Paget is heel knap en naturel.

Marius Pontmercy en Jean Valjean, Javert en co waren leuk. Het verhaal is natuurlijk wel bekend (al heb ik 't boek niet gelezen, ik zou me weer kunnen voorstellen dat de boek Cosette zo de dingen zegt zoals de film Cosette ze naar voren schuift.) Mooie inleving dus. Mooi meeleven. Verder zijn er wel een paar manco's te bedenken als je er wat over nadenkt, maar het is evengoed prachtcinema. Zeker voor de brave jaren '50 goed geknutseld.. Nu op naar Jane Eyre met Orson hoop ik.. en nog eens de musicalfilm bekijken.

Het voornaamste probleem van deze film is niet zo zeer dat geprobeerd wordt het fabuleuze verhaal van Victor Hugo (waaraan hij naar verluidt 20 jaar gewerkt heeft) in een tijdspanne van nog geen twee uur te persen, maar dat essentiële onderdelen van het boek daarvan het slachtoffer worden. Het verhaal over Fantine en over de lamentabele jeugd van haar dochtertje Cosette worden drastisch ingekort, resp. in zijn geheel weggelaten.

De meeste verfilmingen van Hugo’s boek over verlossing t.o. fanatiek moralisme, menslievendheid t.o. meedogenloosheid, genegenheid t.o. aversie heb ik inmiddels gezien. Deze kan met gemak wedijveren met de remake uit 1998 (met Liam Neeson), maar schiet tekort t.o.v. de 1935-versie (met Fredric March) en de epische Franse film uit 1958 (met Jean Gabin). De verfilmde musical uit 2012 is in dit gezelschap weliswaar een beetje een buitenbeentje, maar zeker ook de moeite waard. Dat kan gelet op het onverwoestbare en beklijvende basismateriaal ook moeilijk anders.