Ehi Amico... C'è Sabata, Hai Chiuso! (1969)

Vermakelijke Italian Style westernpulp. Ik heb deze film voor het laatst gezien ergens in de jaren 80. Op de tv of gehuurd. Maar dit soort films blijft voor mij altijd leuk om eens weer te kijken. En inderdaad is er om de haverklap een vuurgevecht, maar goed als er in en western haast niet wordt geschoten is dat ook niet goed volgens velen. Ik heb daar geen problemen mee, maar moet de rest van de film wel boeien. Maar goed, heb Sabata vanavond in de herziening gehad en heb mij er weer mee vermaakt. Binnenkort ook maar deel 2 ff uit de collectie toveren. Deel krijgt een 3.0

Komt uit op blu ray bij Eureka.

Spaghetti western met een hoge bodycount en verder alle clichés erop en eraan, soms zelfs iets teveel op de clichés leunend. Maar goed, het blijft ondanks het dunne verhaal vermakelijk en dat is wat telt. Het deuntje, hoewel niet van Morricone, heb ik dan toch weer de hele avond lopen fluiten. Van Cleef is nog steeds zalig om zien als de schietgrage Sabata. Hij is al even nors en mysterieus als Eastwood. Tussen 3 en 3,5*

Strakke spaghettiwestern waarbij de dunne lijn van slecht en goed wordt bewandeld. Van Cleef zijn rol is 'm op t lijf geschreven. Ook Berger als Banjo speelt een goede rol, had zo maar ook de hoofdrolspeler voor My name is Nobody, met Terence Hill, kunnen zijn. Verhaal is verder simpel doch krachtig uitgewerkt in de schietscenes. Verder is het duidelijk, dankzij het aanwezige boekje van Thomas Dew, hoe de elite denkt in deze tijd en leuk om te zien hoe parcour/free run al bestond in 1969 dankzij de goede rol van Nick Jordan. De spiegelscène van Linda Veras trekt de film voor USA direct naar R rated.