Red Dawn (1984)

Als je een film als deze gaat kijken voor het realisme zit je sowieso natuurlijk al helemaal fout! Hoeveel van alle films zijn uberhaupt realistisch? Een beetje erg vaag punt om een film als deze op aftebranden lijkt me. Zoals anderen hierboven ook al schreven is dit een typische film uit de koude oorlog periode, een compleet andere periode als we nu hebben. Als je over 30 jaar films uit deze tijd terug ziet zul je ongetwijfeld zelfde soort reacties krijgen, maar dan over ''the war on terror''.

Ik ga er dan ook maar vanuit dat een groot deel van degenen die deze film afkraken desbetreffende periode niet hebben meegemaakt, of ná de jaren 80 zijn opgegroeid.

Lang niet zo slecht als de meeste mensen hier schrijven.

Tuurlijk is het allemaal overdreven, maar je moet als je een film als deze kijkt ook geen groot realisme verwachten.

Vooral de eerste helft was goed, daarna verliest het de snelheid en ontspoort het een beetje.

3.5 sterren

dit is een golden oldie voor mij

leuk filmpje wel over de top

Dan mag jij me gaan vertellen waar in de film dat gezegd wordt, heb dat zelf namelijk nooit gehoord.

All that hate's gonna burn you up, kid. .....It keeps me warm.

Blijft nog steeds een prima 80 jaren film, heb deze gekeken aangezien de remake er aan zit te komen.

De film heeft een sfeer die inderdaad past met de periode waarin het zich afspeelt en mede daardoor is de film zeker niet slecht. Ook het feit dat ze gewoon Spaans en Russisch spreken maakt het net allemaal wat beter....

De groep acteurs in deze film is ook niet verkeerd....Patrick Swayze, Charlie Sheen en Jennifer Grey. De gehele cast speelt gewoon prima...

idd typische 80 pulp echter voor mij is de film zeker zeer bovengemiddeld. 3.8 ster. verhaal is gewoon spannend, acteerwerk gewoon goed. het is geen saving private ryan, maar toch hij weet me wel te raken.

Het is een hele tijd geleden dat ik deze film nog eens had gezien, maar herinnerde me er nog wel veel van, de film vond ik in de jaren 80 wel goed, en eigenlijk is ie dat nog steeds een beetje.

Akkoord, het verhaal is fel overdreven, maar toch spannend en onderhoudend.

Hoewel een oorlogsverhaal met de nodige gruwelijke scènes bekijk ik de film eerder als een jeugdfilm, gezien het verhaal dat voornamelijk handelt rondom jongeren in het verzet.

Je zit ook een prima cast, met de piepjonge Charlie Sheen en, de inmiddels betreurde, Patrick Swayze.

Nostalgie deze prent, maar toch altijd leuk om eens opnieuw te bekijken.

Geweldig uitgangspunt natuurlijk. Amerika dat eens wordt binnengevallen aan de hand van paratroopers. Wanneer je de bezetters ziet, waan je je in zo'n lekker fout filmpje, het is ook wel een typisch product van z'n tijd, maar de film heeft veel en veel te veel gejank, geneuzel, gesteun en gekreun van z'n toch al niet al te best acterende jonge cast aan boord. Je zou het nog af kunnen doen als een jongensfantasietje, maar met z'n serieuze karakter wordt de film tussen z'n repeterende wapengekletter alleen maar belachelijker. Het loopt voor geen meter en weet ook nog eens van geen ophouden.

Veel mensen zeggen slecht, maar zeker is dit een film die je wilt zien gewoon echt goeie film. gebeuren idd. onrealistische dingen welke film niet...? Gewoon een goeie film!!

Mooie sneer naar de antiwapen lobby. Het eerste wat de Russen doen is naar de wapenwinkel in het dorp gaan en iedereen oppakken die daar geregistreerd staat als zijnde een wapen hebbende. Zo zie je maar weer, als de Russen ooit komen, hebben die liberale anti wapen gekkies ze al half in het zadel geholpen omg.

Vrijdag 19 december te zien in EYE in het kader van Cinema Egzotik.

Toffe jaren 80 film!

Een tikkeltje te lang, maar verder staat Red Dawn nog steeds als een huis!

Jaaah, daar zijn ze dan, het is hen gelukt: de Russen vallen Amerika binnen. Een groep tieners ontvlucht deze ellende en gaan in opstand! Vet stoer hoor al die verzetsdaden die ze plegen tegen de Russen, maar ruimte voor emotioneel drama biedt Red Dawn ook. Het is alleen zo verschrikkelijk bespottelijk met de leider Patrick Swayze voorop. De ene keer hangt hij de stoere boy uit, de andere keer krijst hij alles bij elkaar als een klein kind. Niet al te beste film dus en wat extra jammer maakt is dat de Republikeinse meur die deze film soms afgeeft totaal niet te harden is. Dat maakt deze film zelfs wat smakeloos.

Ik ken de remake, die ik als 17/18 jarige best tof vond. Als liefhebber van 80's films kon dit ook nog wel eens wat zijn, maar heel best is het niet.

Het bizarre verhaal was me natuurlijk bekend en de uitvoering ervan vind ik op zich niet gek. Wel is het langdradig met veel overbodige scènes. Ook barst het van sentimentele en ongeloofwaardige dialogen.

Het blijft alsnog redelijk vermakelijk. Mede door de bekende cast, de aansluiting van de 2 meiden, en de sfeer.

Best een aardig filmpje. Zo onorthodox als het maar kan en toch wat diepgang binnen de groep.

Wel wat ongeloofwaardigheden binnen een verzonnen verhaal. Ik bedoel: Je ontmoet mensen die kunnen weten waar je familie zijn die je kwijt bent, en dan vraag je na 5 minuten al een gesprek te hebben, waar je moeder is? Dat is zelfs in een verzonnen verhaal erg ongeloofwaardig, tenzij het een heeele slechte moeder was en het je niet zoveel interesseert.

Waarom ik het dan toch een 4 geef. Omdat ik het gemiddelde wel erg laag vind. Er zijn genoeg oorlogsfilms waar VEEL MINDER in gebeurt en misschien net zoveel diepgang in zit en die krijgen een hoge(re) cijfer, beetje ondergewaardeerd dus. Daarmee wil ik het wat opkrikken.

Eigenaardige film. Heb je zo'n onzinnig plot dat een recept lijkt voor lekker fout en onbezorgd 80's vermaak, blijk je een grimmige oorlogsfilm voorgeschoteld te krijgen. Een film die zowel anti-oorlog als pro-oorlog wil zijn en hier en daar ook nog wat enge politieke standpunten bevat. Het is tamelijk lomp allemaal. De acteerprestaties zijn op momenten ook komisch over de top. De dialogen lachwekkend. De commies zijn totale onbenullen.

Daarnaast weet de film ook totaal niet te vermaken. Er zit weinig ontwikkeling in het verhaal of de personages, die ook totaal niet weten te boeien. Voor mijn gevoel keek ik het grootste gedeelte van de film ofwel naar of de ene na de andere hinderlaag, of naar de zoveelste ernstige scenes rondom een kampvuur, waarin men elkaar vertelt dat emoties geen zin hebben en dat men zich moet harden tegen de wrede wereld. 2.0*.

Red Dawn verscheen in 1984 toen de koude oorlog nog alom aanwezig was. Het verhaal gaat over een invasie in Amerika georkestreerd door de Russen en de Cubanen. Een stel scholieren weet te vluchten en trekt de Rocky Mountains in. Ze zijn gewapend met wat geweren en bogen. In eerste instantie proberen ze gewoon te overleven tot de invasie is afgeslagen maar na een tijdje merken ze dat de invasie is gelukt en dat hun families in kampen zitten. Ze zinnen op wraak en daarom worden ze partizanen onder de naam Wolverines, naar hun oude footballteam, en beginnen ze een keiharde guerillaoorlog tegen de bezetters.

Het verhaal zit goed in elkaar. Het is spannend, heeft een stevige vaart en weet die ook vast te houden. De toon is vrij patriottisch maar dat mag best in zulke films. Relativeren is immers iets van na de oorlog maar die moet wel eerst gewonnen worden omdat te kunnen. De cast is sterk. De hoofdrolspelers zoals Patrick Swayze, Charlie Sheen, C. Thomas Howell, Leah Thompson en Jennifer Grey zijn nog jong maar spelen prima en de oudere acteurs als Powers Boothe, Ron 'Supafly' O'Neal en William 'Falconetti' Smith doen hun taak goed. Hierdoor is het gewoon een uitstekende Cold War movie geworden die nu nog prima te genieten valt.

Matige film over een aantal studenten die weten te ontsnappen als hun stad onder vuur komt te liggen. NIet bepaald geloofwaardig gebracht allemaal en ook het acteerwerk is niet alles. Bovendien is de algehele toon te serieus waardoor het eigenlijk nogal lachwekkend is. Genoeg actie inclusief een aantal flinke explosies.

Wolverines!

Een voor mij lange tijd onbekende cult klassieker en voor die tijd een heel behoorlijk werkje.

Rusland en Cuba besluiten om hun arbeidersparadijs wegens succes (of nou ja, wegens een gebrek aan genoeg broden) uit te breiden naar het verwerpelijke kapitalistische Westen. En waar gehakt wordt vallen uiteraard spaanders. Want je kunt geen Bolsjewistisch omeletje bakken zonder een paar eitjes te breken. En worden Amerikaanse burgers dus bij bosjes omgebracht want dat heropvoeden is ook maar een hoop gedoe en het bijbrengen van een vroom collectivistisch gevoel bij die verdorven Yanks is natuurlijk een verloren zaak, aangezien ze "iedereen arm" niet zo'n enorme verbetering vinden.

Dan besluit een piepklein groepje jonkies op de Rambo toer te gaan. En krijgen de rooien hun eigen Vietnammetje. Honderden kameradski's worden ondanks hun training in de pan gehakt door hinderlagen van amateurs die hun home court advantage maximaal uitbuiten.

De productiewaarde is aanzienlijk, net als de cast, waar 80s liefhebbers toch met gemak 4 acteurs uit zullen herkennen: Charlie Sheen, Patrick Swayze (eerder al soldaat aan het spelen in Men of Valor), Lea Thompson (Back to the Future, Some Kind of Wonderful), C. Thomas Howell (The Hitcher). En gelukkig is ook de moeite genomen om de Russen echt Russisch te laten spreken ipv Engels met cheesy accent. Er worden verder zelfs een aantal Hind helicopters bij gehaald. Hoewel die ene in Rambo toch wat imposanter was (of in ieder geval een betere piloot had die nog een beetje kon schieten).

Red dawn had ik vroeger leuker gevonden. Toen was er een koude oorlog en had ik nog niet zoveel actiefilms gezien. Er is genoeg vuurwerk en spektakel, in een fraaie omgeving meestal. Ik had steeds meer moeite de aandacht erbij te houden maar neem het de film niet al te veel kwalijk, ik heb er teveel uit het genre gezien.

Een film als deze zou denk ik krachtiger zijn als er meer wordt ingegaan op het onvermijdelijke menselijke gedrag zoals het verraad van naasten, hoewel dit zeker aan bod komt. En dan maar wat minder pief paf poef, maar meer spanning.

Er is al meer dan genoeg gezegd over de geloofwaardigheid en die is niet heel best. Maar de film gaat over meer. ik denk dat ik ten opzichte van 10 jaar terug heel wat meer begrip heb gekregen voor het diepe wantrouwen tegen de overheid van veel yanks en de eigengereidheid van militia in Amerika die voorbereid willen zijn op de noodzaak in het wild te moeten overleven.

En dan niet door een inmiddels achterhaald Red Dawn scenario maar een trage maar gestage toename van zowel anarchie als dictatuur in het langzaamaan minder vrije westen. Men kan steeds minder rekenen op de overheid, die zal vooral doen wat ze uitkomt.

En een film als dit is dan wel een hint om misschien ook maar eens de noodzaak te erkennen om voorbereid zijn als de pleuris echt uitbreekt, ook al komt die niet van de Russen, toch zijn plunderingen en chaos minder ver weg dan je zou willen.

Eigen collectie...

Voor ze Oekraïne binnenvielen, deden de Russen hetzelfde in de VS, in Red Dawn dan wel. Redelijk dwaze film eigenlijk, waarin een groep jongeren zich maandenlang verschuilen in de bergen en in verzet gaan tegen de bezetters. Het is echter veel te cheesy en doordrenkt van misselijkmakend patriottisme om goed te zijn... Er zit geen uitgewerkt idee achter, veel schermutselingen heen en weer waardoor de film ééntonig wordt, de bezetter krijgt weinig vorm en er lijkt geen duidelijke motivatie te bestaan voor hun invasie. Ziet er ook meer als een aflevering uit een TV-reeks uit, en misschien zou dat als TV reeks beter gewerkt hebben ook. Vraag me af waarom ik ooit deze film heb gekocht op DVD. Als avonturenfilm voor tieners kan het nog werken.

Na een rampzalige graanoogst valt de Sovjet Unie Polen binnen en vallen communistien van uit Cuba en Nicarague Hodurs en El Salvador binnen. De revolutie breekt uit in de Mexico, de Groenen in West-Duitsland willen nucleaire wapens in Europa verwijderen en de NAVO valt uit elkaar. De VS staat er dus alleen voor. Tot zover de eerste 40 seconden van deze treurig stemmende propagandafilm waarin Russische parachutisten landen in een woestijnstadje en een groep tieners besluit terug te vechten. “Boys! Avenge me! Avenge me!”, brult Harry Dean Stanton vlak voor een groep burgers uit volle borst “America The Beautiful” inzet alvorens een Russisch vuurpeloton ze met kogels doorzeeft. Pro-guns, pro-kernraketten en anti-immigratie is dit de vleesgeworden Reagan-doctrine die tot op de dag vandaag nog steeds het denken van een aanzienlijk deel van de Amerikaanse bevolking ontsnapt. Door sommige onverlaten vergeleken met “Triumph des Willens”, maar ik neig meer naar “Jud Süss”. Walgelijk, maar fascinerend vanwege de mix van gerespecteerde veteranen en aanstormend talent in de cast.

Zaterdagavond jaren '80 avond te beginnen met deze Red Dawn die ik mijn jeugd/tienertijd al eens zag en daarmee een titel die altijd bleef hangen. Waarom precies wist ik eigenlijk niet meer, was dit best goed of juist heel erg matig? De film tegenkomen bij de kringloop bleek nog wel een uitdaging maar dat lukte dan eindelijk toch afgelopen vakantie waarop een kijkbeurt een kwestie van tijd was.

Licht huiverig was ik wel geworden voor de film gezien het lage cijfer en de kritische comments, vaag had ik toch wel het gevoel dat dit een redelijk cult product zou kunnen zijn, en dat bleek het ook en ik kan wel vast verklappen dat ik de film ondergewaardeerd vind. En opzich is de hele opzet niet verkeerd en kan gekwalificeerd worden als America's worst nightmare waarop de film zich ontwikkelt in de gemiddelde natte droom van een verzetsstrijder met good American boys and girls die de wapens oppakken en zich niet neerleggen bij defeat zoals de Amerikaanse geest betaamt. Rap gaat het allemaal wel van parachutisten uit de lucht tot bloedbad en vlucht, het tempo lijkt vooral die eerste fase key.

En tja, de hele slechte comments en cijfers snap ik niet zo zeer. Is dit dan zo slecht? Uiteraard moet veel door een jaren 80 bril gezien worden maar het beeld van een stel tieners die overleven in de wildernis en met rebellenacties de bezetter het leven zuur maken vind ik toch best oké. De eerste stappen als verzetstrijders zijn een beetje wankel en komen verre van professioneel over maar dat is niet meer dan geloofwaardig. Het vervolg is een prima beeld van een verzetsgroep met geslaagde acties zoals de aanslag op de tank en het konvooi en daar tegenover de represailles van de bezetter met executies. Goed, op een gegeven moment lopen de Russische bezetters wel heel makkelijk in de hinderlagen van de Wolverines, dat is wel iets waar je eventueel een vraagteken bij kan stellen, net als de vraag waarom men de groep niet met helikopters opspoort en uitroeit. Toch vind ik het veranderend beeld van bange tiener naar een ervaren militair/rebel best oké met de gebruikelijk angst, verraad, woede en gevaar om gevonden te worden. Aardig ook nog een F-111 Aardvark, een toestel die je toch weinig ziet in films.

En zo vermaakt Red Dawn mij meer dan met een prima soundtrack en goede cast en verveelt mij geen moment. Degelijke film wat mij betreft, niets meer, niets minder.

Stem dan niet!

Red Dawn is een A-Team achtige film die de tand des tijds overduidelijk niet heeft doorstaan. Dat valt de film uiteraard amper aan te rekenen. Wel dat hij niet gespeend is door enige vorm van logica of zelfkennis. Véél te serieus en te weinig doordacht en uiteindelijk zelfs nog tergend langzaam en aan de lange kant.

1,0*

Met de Oekraïense oorlog in het achterhoofd is de premisse toch niet zo ver gezocht dan wat sommigen 15 jaar geleden beweerden. Een mooie gelegenheid om deze film te herzien. En in 1984 was dit tijdens de koude oorlog een vrees van velen. Dat Red Dawn volop de kaart van het patriotisme trekt, is zeker maar om dit nu als een fout filmpje te bestempelen zoals sommige commentaren hierboven is de film onrecht aandoen. Regisseur John Milius laat zien dat oorlog geen spelletje is. De opofferingen zijn zwaar en het einde somber en bleek. Geen overwinning (alhoewel de slechten dood zijn) maar slechts een voice over die meldt dat de oorlog uiteindelijk stopte. De tieners zijn geen onoverwinnelijke soldaten, het morele dilemma wat te doen met een verrader in het midden 'toch een straffe scene) en daarmee al even gruwelijk worden als hun tegenstander. Scenario is afkomstig van Kevin Reynolds (later regisseur van oa Waterworld en Robin Hood) en John Milius (die meeschreef aan Apocalyps now en de Dirty Harry film Magnum Force) is evenwichtiger en intelligenter dan je van deze korte inhoud zou verwachten. Mooie opening waarin parachutisten op de speelplaats opduiken en gewoon beginnen schieten : de nachtmerrie van een invasie prachtig uitgebeeld (onschuld vs geweld). Misschien te veel zwart/wit elementen (de indringers zijn echt wel cliché slechteriken inclusief hun fysiek) maar toch heeft de film mij op momenten beroert en stil gemaakt.

Een 80s klassier over de Russen die de VS binnen vallen in een soort van 3e wereldoorlog.

Er is alleen een heel groot nadeel in deze film.....het werkt voor geen meter. Ongeloofwaardig en erg slecht uitgewerkt. En dat met een grote 80s cast zoals Patrick Swayze, Charlie Sheen, Lea Thompson, Jennifer Grey en C. Thomas Howell.

Wat een slecht product van schrijver John Milius.