Longlegs (2024)

Niet zo geweldig als gehoopt. De aanloop is toch wat lang en te weinig onderhoudend. Lee Harker is dan wel een cool personage, Cage zet een geweldige rol neer en de unheimische sfeer is bij momenten heerlijk, maar de ontknoping is eigenlijk aan de belachelijke kant en daardoor niet bevredigend.

Hopelijk voor Cage heeft hij een percentage van de opbrengsten laten opnemen in zijn contract, want met 100+ miljoen dollar is het financieel gezien al een behoorlijke kaskraker (zeker als je het afzet tegen het relatief bescheiden budget).

Maar was het ook de moeite waard om in de buidel te tasten en een kaartje voor deze film te kopen? Ik vond het, ondanks een twijfelachtig begin, een meer dan prima zit.

Wat direct opvalt is het donkere en vooral grauwe filter dat er overheen gelegd lijkt. De toon wordt daarmee snel gezet en roept een 'aangename' troosteloosheid op dat zich naadloos door de gehele film heen weet te weven. De trage manier van filmen, de korte closeups en de momenten dat het allemaal heel even stil lijkt te staan werken sfeer versterkend. Bijzonder knap en sfeervol geschoten.

Tel daar de bijpassende settings maar bij op. Treurig ogende houten huizen, die van buiten kil wit zijn en van binnen donker en griezelig aanvoelen. De wereld er omheen koud en akelig. Niks aan de film straalt warmte of vreugde uit.

Het verhaal is er eentje van plussen en minnen. Aan de ene kant is het wat vaag en lijkt het zo nu en dan van het ene moment naar het andere te springen, zonder dat je echt de kans hebt gehad om de eindjes aan elkaar te knopen. Aan de andere kant wordt de sluier van het mysterie zo lang als mogelijk omhoog gehouden, waardoor het toch een boeiende zit blijft. Want hoe verder je in het verhaal komt,

des te meer wil je weten waar je naar toe wordt geleid.

Het enige wat je de film qua verhaal kunt verwijten is dat men heel graag teveel in een beperkte tijd wil vertellen, waardoor sommige delen van het verhaal wat mager uitgewerkt overkomen. De moorden vond ik inhoudelijk allemaal wat snel afgewikkeld worden, terwijl er op dat vlak nog heel wat meer te halen viel. Niet direct storend, maar toch zeker wel jammer.

De cast bevat wat stevige namen, die zich aardig naar hun rol weten te schikken. De karakterontwikkeling van bijvoorbeeld Harker bleef helaas wat oppervlakkig, waardoor je misschien toch niet helemaal met haar mee kunt leven. Verder zet Monroe hier toch een prima rol neer. Wat betreft Cage, de man waar waarschijnlijk het meest over gezegd en geschreven is. Een prima, maar toch een ietwat beperkte speelduur op het witte doek.

Ik had zijn inbreng stiekem toch ietsje groter verwacht. Maar eerlijk is eerlijk, hij doet het prima en je ziet aan alles dat hij nog steeds een acteur van formaat is.

Wellicht iets minder dan waar ik op gehoopt had, maar een teleurstelling is het allerminst. Het eindoordeel is dat dit een prima thriller is, die zo nu en dan niet vies is van wat horror. Je zult er ook een klein beetje een liefhebber van moeten zijn, want dit zal niet voor iedereen weggelegd zijn.

Ten eerste is het een uur, en ten tweede, als een film na een uur nog niet goed is dan weet ik het wel, maar misschien heeft u problemen dat iemand iets niet goed vind wat u wel goed vind...

Sorry, ook niet helemaal uitgekeken, bij het slechtste wat ik dit jaar gezien heb. Heeft Cage nu nog altijd geld nodig? Wat een vreselijk gedrocht dat ook nog eens zeer irritant is...

Wat u wel goed vind?? Zo goed vond ik hem nou ook weer niet. En het kan me sowieso gestolen worden of jij of wie dan ook een film goed vind, ook al denk jij dat.

Een goed verhaal verzinnen valt niet mee, dat blijkt hier wel weer. Je kan een creepy sfeer creëren, aardig acteren etc etc maar als het verhaal niet klopt, raar is of gewoonweg idioot (zoals hier) dat kraakt de film.

Sommige ingrediënten waren aanwezig, maar bleek uiteindelijk een mispeer

2* voor de moeite

Ja ik vond het echt tegenvallen niet mijn soort film hou echt van horror maar deze kon mijn niet bekoren

Dank u voor de mooie reactie

Dan kijk je de film uit, of je stemt niet.

Mijn tophorror, The Blair Witch Project, die is na drie kwartier gezever echt een nul sterren film. Maar een uur later is het dus precies mijn top horror.

Kijk een film uit, of verwijder je stem.

Zo, dat moest er even uit.

Waren er maar veel meer horrorfilms die een creepy sfeer konden creëren. De meeste horrors verzuipen in een sfeerloos 'goed verhaal'.

Moeilijk te beoordelen film. Ik vond de openingsscene ontzettend sterk. De nostalgische en tegelijkertijd nachtmerrie-achtige toon werd meteen gezet en ik herkende heel specifiek de naargeestige sfeer van The Shining.

Toch bleek deze scene meteen al een groot deel van het hele ‘mysterie’ weg te geven, omdat er (behalve wat willekeurig aanvoelende elementen als poppen, verjaardagen, driehoeken en metalen ballen met stukjes duivel) na deze opening eigenlijk weinig verrassends meer gebeurt qua verhaal . Ik zou Longlegs dan ook niet als detective aanduiden, want er valt maar weinig te puzzelen. Het plot voelde voor mij teveel als een samenraapsel van wat losse horrorelementen in plaats van als een samenhangend verhaal.
Ik had dan ook liever óf een spannende detective gezien met creepy seriemoordenaar Longlegs, óf een horror met behekste poppen of een occulte film met duivelspraktijken en bijbelse symbolen .
De ongeloofwaardige rol van Monroe (hoe zou zo iemand ooit toegelaten worden tot de FBI?!) en ontelbare toevalligheden doen vervolgens nóg meer afbreuk. Erg jammer voor een film waar verder zoveel moeite in gestopt lijkt.

Stilistisch en cinematografisch vond ik de film namelijk geweldig. Zij het door doorzichtige ‘trucjes’ in het camerawerk en de sounddesign e.d., voor mij was het zeer effectief in het aanjagen van angst, waardoor ik het grootste deel van de film met mijn nekharen overeind heb gezeten.
Blijkbaar weegt dit voor mij dan toch zwaarder dan het slappe verhaal en kom ik onder de streep alsnog uit op een goeie voldoende.

Dat is weeral eruit, maar ik zal gewoon doen wat de meeste hier doen die de film niet uitkijken, gewoon een beoordeling geven en erover zwijgen.

Deze film duurt 101 minuten, en als de eerste 60 minuten barslecht zijn zal ik hem altijd afzetten, ik moet geen film zien die maar 41 minuten goed is, zo simpel is het, wat u doet moet u natuurlijk zelf weten...

Ik snap niet waarom je zou wíllen stemmen als je de film niet uitkijkt. Het is dan waarschijnlijk niet je ding en dat is prima - deel die mening ook vooral - maar je hebt simpelweg niet alles gezien waar je mening voor komt te staan. Een film is geen Twix, waarbij de tweede helft exact hetzelfde als de eerste is.

Heerlijk sfeervolle mysterie thriller, met een cast die het goed tot zeer goed deed. Heb me hier geen seconde mee verveelt, integendeel. 8/10

Longlegs

Ik heb deze film een tijdje uitgesteld uitgesteld, omdat ik had gehoord dat het niet voor iedereen is. Na het kijken begrijp ik waarom.

De film volgt Lee Harker, een jonge FBI-agente die de opdracht krijgt om de identiteit van de seriemoordenaar "Longlegs" te achterhalen. Terwijl ze dieper in de zaak duikt, ontdekt ze dat ze een persoonlijke band heeft met de moordenaar. De vraag blijft of ze hem op tijd kan stoppen voordat er een nieuw gezin ten prooi valt.

De film bouwt langzaam op, en het eerste uur kan dan ook wat traag aanvoelen. Het is soms echt even doorbijten. Het mysterie rondom de zaak blijft echter boeiend, waardoor je als kijker toch wilt weten hoe alles in elkaar steekt. Wat ik echter miste, was de spanning en urgentie die je zou verwachten in een thriller zoals deze. Het personage van Lee Harker, gespeeld door Maika Monroe, draagt hier niet altijd aan bij. Naarmate Nicolas Cage, die de rol van Longlegs vertolkt, vaker in beeld komt, wordt de sfeer steeds vreemder, maar tegelijkertijd gebeurt er ook meer. Het is jammer dat hij niet meer speeltijd kreeg, want hij speelt zijn rol uitstekend. Tegen het einde van de film wordt letterlijk voorgeschoteld hoe de vork in de steel zit, wat ik persoonlijk jammer vond.

Visueel is de film sterk, met een aantal brute scènes en goed gebruik van belichting om de beklemmende sfeer te versterken. Het verhaal rondom de persoon Longlegs intrigeerde me steeds meer en ik zou graag meer van hem en zijn Satanische praktijken willen zien in een eventueel vervolg.

3 sterren.

Tja na het zien van de trailer en recensies te hebben gelezen, was ik erg enthousiast om hem te gaan zien. En man wat viel hij mij tegen zeg, een waazig verhaal, en een cast die niet overtuigd zelfs Nicolas Cage met een dikke lage makeup/prothese ook niet. De schrikeffecten zijn eerder irritant dan dat ze een functie hebben, maar goed ik of wij hebben hem gezien en daar blijft het bij.

Hier naar uitgekeken verwachte een tweede"Seven". Maar behalve het hysteriche karakter van Cage valt er weinig te genieten. ( en te griezelen) . Deze "longlegs" is een warrige, saaie en voorspelbare griezel/slasher film geworden. Teleurstellende 100 minuten. 2.*

Vervelende film, dat vat het eigenlijk wel prima samen. Moeilijk doorheen te komen en Cage vond ik hier toch een gemiste kans. Dat in combinatie met lelijk camerawerk en een flets script zorgt ervoor dat dit morgen weer vergeten is.

Had de film iets heftiger verwacht, de sfeer word wel vaak goed neergezet en Cage is geweldig, vooral die eerste ontmoeting denk je wtf! Beetje uitleg over zijn vreemde uiterlijk had ik wel fijn gevonden.

Camerawerk ook goed, vind het altijd mooi als er de suggestie word gewekt bij lange shots dat er wat kan gebeuren. Zit je dan ook echt op te wachten.

Maar had het als geheel toch iets gruwelijker, spannender verwacht, vond het nu als geheel een film die niet echt indruk maakt en snel vergeten is.

Had weinig gevoel met de hoofdrolspelers en vond het een oppervlakkige en magertjes uitgewerkte film.

De film moet het vooral hebben van de sfeer en van het acteerwerk. Monroe speelde ijzersterk, en Cage kon weer helemaal los met zijn typetje. Geweldig! Jammer dat zijn rol niet heel groot was.

Het grootste gedeelte van de film blijf je in spanning zitten, maar tegen het einde levert het wel wat in op de kwaliteit van de spanning. Vooral wanneer je ongeveer weet hoe de vork in de steel zit verliest het zijn kracht. Al met al een prima film, met een spannende sfeer, goede acteurs en prima cameravoering.

Wat een draak van een film...

Ronduit saai,en slaapverwekkend..

Hoofdrol speelster leek net alsof ze zelf ontsnapt was uit een inrichting..

Debielig acteren,en net doen alsof ze niet goed wijs was..

Goed! En ontzettend jammer dat meer mensen niet de meerwaarde van deze film inzien. Gewaagd zonder al teveel buiten de lijntjes te kleuren. Sfeervol, goed acteerwerk en prachtig camerawerk. Wat een contrast als je deze film naast Trap legt.

Dit gaat een cultclassic worden.

Aardige mysterieuze thriller met een vleugje horror. Het verhaal is best aardig maar wel met een wat merkwaardige twist, maar niet storend. De uitwerking is best goed. De film is sfeervol.en lekker duister wat al snel een prima horror gevoel geeft. De film bevat ook een aantal spannende en ongemakkelijke momenten. Het acteerwerk is erg sterk, zeker Monroe zet zich goed op de kaart. Cage zijn rol is wat overdreven. Visueel zoals aangegeven dik in orde. 3.5

Booooooring

Het tempo van deze film is misschien net iets te traag. Maar omdat eigenlijk vanaf het begin het mysterie van een bizarre moordenaar (longlegs) direct op tafel gelegd wordt blijf je toch gebiologeerd kijken. De film is cinematografisch niet super maar meer tegen het einde aan zie je wat meer risico in het camerawerk wat wel resulteert in enkele geweldige scenes. Wat me vooral bijblijft is een nogal bevreemdende scene die ondersteboven gefilmd is.

Harker is een leuk personage en goed geacteerd. En Nick Cage trekt weer alle registers open als hysterische weirdo waarvan je niet begrijpt wat hij er precies mee te maken heeft. Wat zet deze man toch een heerlijke reeks films neer waarvan deze weer in het rijtje kan. Hij heeft schijt en pakt gewoon de geweldige rollen en dit is er weer zo eentje. Dus alleen dat is al het kijken waard wat mij betreft.

Qua gebeurtenissen gebeurt er eigenlijk vrij weinig en blijkt het uiteindelijk een vrij rechtoe rechtaan verhaaltje, ondanks alle rookgordijnen en onduidelijkheid die aanvankelijk worden opgelegd. Wat eigenlijk ook wel cool bedacht is, maar het voelt ook een beetje alsof je eerst 10000 kilometer gaat rijden om een schroefje te kopen en dan uiteindelijk erachter komt dat je hem het best bij de praxis in het winkelcentrum bij je om de hoek kunt kopen..

Door de twist in de film komt het ook een beetje over alsof de hele zoektocht eigenlijk tijdsvulling en soortvan zonde van de tijd was. Het feit dat personages last hebben van strategisch geheugenverlies om de zoektocht te rekken helpt hier ook niet bij.

Dit is een euvel die je vaker ziet bij moderne films, de vorm de stijl het werkt heel goed en is beklemmend en bevreemdend. Maar uiteindelijk narratief gezien is het wel enigszins armoedig. Toch al met al een prima onder de huid kruipend filmpje.

"Daddy! Mommy! Un-make me, and save me from the hell of living!”

Waanzinnig vette film, zoals ik stiekem ook wel een beetje had verwacht. Ik wou hem al aardig lang kijken, en op de hike trip naar Zwitserland had ik de eerste kijk beurt gehad, alleen hebben we hem toen niet afgekeken dus koos ik er voor afgelopen zondag om de film maar nog eens te kijken. En dat was misschien ook wel de betere keuze die ik heb gemaakt voor deze film, want opnieuw kijken was wel nodig aangezien ik het eerste deel van het verhaal niet goed had gevolgd. Al heeft het einde mij wel echt te pakken gehad, en voor mij was dat ook in mijn ogen de kers op de taart.

En ik snap nu oprecht dat deze film niet voor iedereen gaat zijn. Want ja, het is een vrij bijzondere film. Ik kan hier dus heel veel mee, want de film volgt best een hele toffe uitwerking die mij gewoon wist te overhalen. De film is niet per definitie heel goor, een vermakelijke crime horror is dit wel zeker! De film is met vlagen heel vreemd, dat geef ik wel toe. Alleen werd het nergens echt hinderlijk. Ik ben dan wel eens met wat ik hier al lees, en dat is dat de film misschien iets té langzaam is om ook daadwerkelijk heel eng te worden, een creepy film vond ik het wel zeker.

Maika Monroe vond ik echt waanzinnig lekker acteren als Lee Harker. Een vrij introverte vrouw die duidelijk dingen meegemaakt heeft in haar jeugd, en dat zie je gereflecteerd in haar personage. Een stille en vooral rustige dame, die vaak ook onzeker en ongemakkelijk is in sociale situaties maar, een onwijs slim brein heeft om de grote massamoordenaar ‘Longlegs’ te achterhalen, nadat ze meedraait in een onderzoek naar hem. Longlegs wordt dan weer gespeeld door Nicolas Cage, een uitgelezen rol voor hem waar hij zijn enge acteerkunsten weer op display kon zetten.

Het einde vond ik by far het best. Dit is eigenlijk nadat Longlegs is opgepakt, en zichzelf daar overigens ook vermoord. En je er eigenlijk steeds meer achter kwam dat het om een satanische bedoeling ging. Maar, wanneer je er vervolgens langzamerhand achter komt dat het waarschijnlijk haar moeder is (daar kom je later ook achter omdat haar moeder dan haar collega doodschiet), ontpopt de film zichzelf (en ook de clou) en eindigt de film dus gewoon echt waanzinnig vet.

Het gedoe met die poppen vond ik misschien niet héél bijzonder, de zwarte magie die eraan hangt is dan wel weer erg tof bedacht. Misschien had ik soms op een iets grovere film gewacht, misschien iets goorder of nog creepier dan hij al was. Longlegs kwam maar bar weinig voorbij, en zoveel zag je van hem nou ook weer niet. De film kruipt zeker onder je huid, weet zeker de kriebels te geven maar, kon amper met dingen komen om echt doorslaggevend te zijn. Ik had overigens wel gehoopt dat het einde wat spectaculairder was geworden, de film doet zich er vrij makkelijk mee af, en dat is zonde!

Ik vind het overigens wel gewoon echt een leuk filmpje hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als die punten een tikkel sterker waren, had deze film de voltreffer ontvangen, en dat doet hij helaas nu dus niet.

Saaie slowburner.

Ok, creepy sfeertje best wel maar voor de rest een uur lang dooie boel.

De ontknoping loopt wat beter maar was op zich ook niet geheel waar ik nog op wachtte.

2*

Waarom maken ze dit soort thrillers nog zo weinig? Ik heb echt enorm genoten van de eerste helft van de film. Er is zo'n heerlijke sfeer, en ik moest sterk denken aan thrillers uit de jaren negentig zoals The Silence of the Lambs, Se7en en Fallen, stuk voor stuk films waar ik een groot fan van ben. Perkins toont zich ook ambitieus hier, dat zie je aan alles: de dialogen, het fraaie camerawerk, de pretentieuze hoofdstukindeling. Misschien werkt het niet allemaal, maar je kan wel zien dat hij hier bovengemiddeld zijn best doet.

Helaas vliegt de boel op een gegeven moment toch behoorlijk uit de bocht. Het script is vrij rommelig, laat te weinig onuitgesproken, en Cage zijn op een gegeven moment wat al de over de top spel verandert de film op momenten meer in een komedie voor mij. In zijn eerste scène is hij nog zeer griezelig en herkende ik hem niet eens, maar op een gegeven moment is het weer overduidelijk Cage die ongeremd zijn bekende trucje opvoert en ook veel te veel in beeld wordt gebracht. Daarnaast is de film ook te veel een verzameling van verschillende ideeën. Al met al nog steeds een fijne film, maar toch een hoop gemiste potentie.

De figuren die je in de achtergrond kan spotten zijn overigens wel jammer. Toen The Haunting of Hill House het deed was het nog wel leuk, maar tegenwoordig lijken dit soort easter eggs een goedkope marketingstrategie om mensen eindeloos op het internet te laten discussiëren over wat ze denken gevonden te hebben.

Het is bijzonder hoezeer ik uitkeek naar de nieuwe Oz Perkins, terwijl ik bij inspectie pas twee films van hem gezien blijk te hebben: Gretel & Hansel (2020) en February (2015). De eerste gaf ik slechts een zesje en February ook maar een zeven, maar die laatste heb ik wel echt van genoten, en voelde als een belofte naar meer. Longlegs leek dat waar te gaan maken in de early buzz. En daarna werd het inderdaad een gigantische kaskraker.

Tien jaar na It Follows (2014) speelt Maika Monroe FBI-agente Lee Harker, die de zaak van een seriemoordenaar krijgt toegewezen. Het onderzoek neemt onverwachte wendingen en er is zelfs sprake van occulte praktijken. Lee ontdekt dat ze een persoonlijke band heeft met de moordenaar. De tijd dringt om hem tegen te houden voordat een nieuw gezin vermoord wordt.

Dat een horrorfilm dikke doekoe binnenbrengt aan de box office en zijn budget meermaals terugverdient zien we wel vaker, maar dat een film óók een kritisch succes is, al iets minder. Maar Perkins' film is dat absoluut. Wellicht te traag voor sommigen, maar een traktatie voor veel doorgewinterde filmliefhebbers die de pacing en moeite die erin gestoken is wel kunnen waarderen. In het acteerwerk, cinematografie, score en editing blijkt duidelijk dat dit geen tussendoortje voor Perkins was.

Monroe speelt de rol van haar carrierè (en brunetje staat haar goed!) en Cage weet zijn unhingedness bijzonder vakkundig binnen de grenzen te houden van wat de film toestaat, al zullen over dat laatste de meningen verschillen. En terwijl de kijker zijn weg probeert te vinden door het onvoorspelbare script (dat net zo veranderlijk is als de aspect ratio), zorgen Perkins regie, de fraaie beelden en de score van Elvis Perkins (als Zilgi) voor een bijzonder sfeervolle trip, die me nu en dan zelfs even aan Fincher deed denken.

Een film die herziening vraagt voor een definitief oordeel, maar nu al een mooie waardering krijgt.

4*