Nosferatu (2024)

Leuke film, maar niets bijzonders. Gewoon een goed uitgevoerde remake.

Ai.

Ik had er meer van verwacht - wellicht naief, want de versie van Murnau en de remake van Herzog vielen me ook al niet zo goed. Het was misschien ook eigenlijk gewoon wel een echt slecht idee om een remake te maken die zo strak langs het origineel loopt - en niet alleen omdat dat op zich al een wat gemankeerde film was, maar ook omdat daarmee dik honderd jaar ontwikkeling van de filmkunst wordt overgeslagen.

Er zijn nogal wat films over vampieren gemaakt tenslotte, en de afgelopen honderd jaar is zowat elke denkbare verbetering aan het origineel wel eens geprobeerd - soms met weinig succes, maar ook best vaak met juist veel succes. Nu nog maar weer een keer teruggrijpen op het origineel is niet alleen per definitie domweg een herhaling, maar ook de ontkenning van honderd jaar aan bewezen goede ideeën. Als je daar dan niet iets heel eigens en heel spectaculairs tegenover weet te zetten, dan wordt het gewoon een saaie herhaling zonder enige waarde.

En dat is het dus eigenlijk gewoon ook. Jammer van de moeite, jammer van de paar mooie scenes van Lily-Rose en Willem Dafoe. Maar verder voelde het als een langere zit dan The Brutalist, en die noemde ik in mijn schrijfseltje al ongekend kontkrakend.

Volgende keer graag gewoon weer een vampierenfilm in de jaren-70 stijl, met veel slapstick en veel kleur, en alle ondertussen verplichte onderdelen als spiegels en vleermuizen. Eng hoeft het niet te zijn, dat is bijzaak in dit genre - dat hebben we geleerd uit die honderd jaar evolutie. Leuk aan de andere kant is wel zo'n beetje verplicht, en dat is dit geval dus ook al nergens.

Prachtige beelden en een fijne sfeer maar ik miste de spanning en de vertelling, van het verhaal was soms aan de rommelige kant. Dit is zo jammer want dit is wel zo'n film die ik geweldig wilde vinden maar niet echt kon.

Goeie film waarin een vastgoedmakelaar naar het buitenland afreist om een koop te sluiten. Origingeel is deze film natuurlijk niet, maar het ziet er wel prachtig uit allemaal. Sfeervol en met mooi camerawerk. Ook het acteerwerk van de gehele cast is goed, waarbij Lily-Rose Depp er positief uitspringt. Met gemak 3.5 sterren, maar mijn voorkeur blijft uitgaan naar Dracula.

Mwah... zelf ben ik toch iets meer van de sexy vampieren, in plaats van zo'n ouwe ontbindende hijger met befbezem.

Welkome Willem.

Deze goed ontvangen Nosferatu is behoorlijk trouw aan het Duitse origineel uit 1922. En daar zit hem waarschijnlijk nu net de crux waarom de film niet echt boven het maaiveld der vampierenfilms uitsteekt; hij doet nogal gedateerd aan. Dat kan zeer zeker juist de kracht zijn van regisseur Eggers, die met The Witch een goede griezelfilm afleverde en met het stijlvolle The Lighthouse een nog betere, maar dat is hier helaas niet het geval. Wederom artistiek in beeld gebracht met mooie mise-en-scène; je waant je gelijk in een ver verleden. Helaas is het theatrale acteren eveneens uit de vorige eeuw overgenomen. Iets waar de ene acteur beter mee wegkomt dan de ander.

Wat je overhoudt is het bekende verhaal rondom de bloeddorstige graaf Orlok die op jacht gaat naar zijn grote liefde en daardoor alle verhoudingen tussen de hoofdrolspelers op scherp zet. Hierbij blijft een en ander schipperen tussen drama en spanning zonder dat hierin een keuze wordt gemaakt. Totdat Willem Dafoe op de proppen komt met een welkome kwinkslag. Het blijft echter onduidelijk wat de filmmaker wil bereiken. De film is sierlijk en de liefde voor het origineel spat ervan af, maar iets nieuws onder de zon is het niet. De onvermijdelijke vergelijkingen met Bram Stoker's Dracula uit 1992 of de verguisde maar sterke BBC-serie uit 2020 overleeft deze elegante maar ietwat saaie poging helaas niet.

**½

Met dank aan Universal voor het recensie-exemplaar.

Ik snap de punt niet echt om een remake te maken van een silent film. De kracht van de silent film is de kracht van de cinema. Alleen het beeld en muziek die emotie probeert op te wekken in de kijker. Eggers maakt dan een remake waar karakters allemaal beginnen te praten en je gooit knullige jumpscares erin. Eggers ziet het gebrek aan dialoog als een handicap, niet als een manier om expressief te zijn. Ironisch genoeg wordt deze film juist meer theatraal, vanwege al dat gepraat en de discussie over de 'diepere thema's/symboliek'. Veel bloed moet er ook in zitten want dat is pas eng! Nee, totaal niet dus. Voor de rest is deze film visueel echt super ongeïnspireerd, het lijkt op een generieke mix van een moderne period en horror film. De regie van deze film is heel praktisch, en niet artistiek.

Helemaal zoals ik het ook zou verwoorden

Ik kijk ook erg uit naar Dracula: A Love Tale van Luc Besson!

Niet bekend met het origineel, maar wilde deze wel graag zien.

Her verhaal was prima. Orlok vond ik echt creepy ondanks zijn irritante zware geadem. De spanning is zeker aanwezig en er waren zelfs jumpscares en ranzige stukken. De film weet als het ware onder de huid te kruipen. Helaas zitten er ook wat momenten tussen waar dat wegvalt. Vond hem ook wat aan de lange kant.

De aankleding van decors en kleding was erg mooi. Prachtige setting en beelden, donker maar sfeervol. Ik hou hier wel van. Heb me goed vermaakt.