Sly (2023)

Leuk maar matig. Sly zelf gaat niet echt diep in op zichzelf. Voornamelijk komen Rocky en Rambo aan het bod en zijn andere films niet echt. Een echte grote misser in deze documentaire is de soft-pornofilm The Party at Kitty and Stud's die niet aan het bod kwam maar wat toch echt wel Sly zijn grootste misstap was, nog voordat hij bekend werd.

Lang niet zo uitgebreid, diep, goed en interessant als de Arnold Schwarzenegger documentaire die ook op Netflix staat en waarin Arnie ook echt diep in gaat op zijn misstappen.

Ik had er hoge verwachting van, maar het gaat bijna alleen maar over Rocky.

Sylvester Stallone is een icoon en een gigant in de filmhistorie. Bedenker en vertolker van geweldige franchises. Iemand die zelfs richting de 80 er nog bad ass uit ziet. Zo iemand verdient een eigen documentaire, maar doe het dan wel goed. Eerder dit jaar bracht Netflix nog de docu Arnold uit, 3 afleveringen van een uur over Schwarzenegger waarin zijn hele leven inclusief successen maar ook mindere fases ruim aan bod kwam. Tof gedaan en daarna snap ik niet dat Netflix er hier bij Stallone voor koos om het in anderhalf uur te stoppen. Zeker, Arnold zijn leven is vele malen interessanter omdat hij de allerbeste was in sport, politiek en film, maar Stallone heeft ook voldoende meegemaakt om het beter uit te kunnen diepen.

Voor mijn gevoel gingen 80 van de 90 minuten van 'Sly' over Rocky en Rambo. Dit zijn uiteraard zijn bekendste werken, maar als je een levensloop van iemand probeert te vertellen sla je de plank wel een beetje mis. Zo helemaal op het einde ging het nog even snel over wat andere dingen, zoals dat hij niet goed in komedie was of in een serieuzere film een scène wat harder liet wezen, maar het is wel erg karig. Net als dat we ook niks over zijn privéleven te weten zijn gekomen. In het begin even iets over zijn jeugd en op het einde kort over zijn familie. Ik had dit ruimer willen zien. Net als dat iedereen weet dat hij en Arnold lang een vete hadden omdat ze grote concurrenten waren, maar later vrienden werden. Komt nauwelijks aan bod. Een film als Escape Plan waar ze voor het eerst samen speelden had daarom echt benoemd moeten worden. Sowieso had ik graag meer mensen vanaf de zijlijn wat willen horen zeggen over Stallone. Nu doet Schwarzenegger het af en toe en da's leuk maar het kon wel gevarieerder.

Verder is Stallone gewoon als mens wat serieus en dat mag uiteraard, maar ik heb om die reden Schwarzenegger als persoon en met zijn films altijd interessanter gevonden (al ben ik een fan van Rocky, Rambo en Expendables!) en dat merk je ook in de docu terug, die opvallend droogjes en met weinig zelfspot is. Prima Netflixvermaak maar dit had echt veel beter kunnen en moeten zijn.

3*

Geheel eens met de bovenstaande reactie. Wat een gemiste kans van Netflix.

Na het zien van de fantastische docu-serie van Arnold, hoopte ik al meteen dat ze zo wijs zouden zijn om Sly ook een dergelijke behandeling te schenken. Natuurlijk is het leven van Arnold nog wat kleurrijker dan dat van Sly en was hij succesvol op vele uiteenlopende vlakken, wat niet wegneemt dat Netflix een veel uitgebreidere en diepgaande documentaire had moeten afleveren omtrent Stallone.

Sly heeft meer op zijn kerfstok staan dan deze 95 minuten speelduur doen vermoeden. Jammer dat het vrij oppervlakkig blijft en zonder de nodige zelfspot / kritiek. Maar misschien heeft dat ook met de persoonlijke wensen van Sly zelf te maken. Hoe het ook zij, ik ben een groot fan van zowel Arnold als Sly. De twee zijn helden van me. Daarom hoopte ik echt dat ze de laatstgenoemde ook gewoon een reeks van 2 á 3 afleveringen zouden toebedelen.

Nu ging het inderdaad wel heel erg specifiek over Rocky en Rambo. Op zich ook best vermakelijk, maar kom dan niet met de titel 'Sly', die insinueert dat we een allesomvattend portret van de man krijgen voorgeschoteld.

Kleine 3 Sterren.

Onderhoudende maar uiteindelijk te korte en eenzijdige documentaire over de filmcarrière van Sylvester Stallone. Zijn grootste successen, de Rocky- en Rambo-films, krijgen terecht de meeste aandacht, maar dit zorgt er tegelijkertijd wel voor dat de balans ver te zoeken is. De sympathieke Stallone is evenwel een makkelijke prater en hij heeft leuke anecdotes genoeg om de boel boeiend te houden.

"Life is addition up until age 40, and after that it's subtraction.”

Ik ben het eigenlijk volledig eens met alle meningen die al zijn getypt hier. Toch was ik wel heel nieuwsgierig naar deze docu. Eerder dit jaar heb ik mezelf namelijk al heel erg vermaakt met de docu over Arnold en dan kan Sly natuurlijk niet achterblijven. Al voelde het allemaal nogal geforceerd aan. Ik denk ook wel dat Sylvester zat te wachten tot er een documentaire groep naar hem toe kwam, en er een docu over hem werd geschoten. Dat geforceerde gevoel kreeg ik overigens vooral in het begin, het ging uiteindelijk wel weg daar was ik wel blij mee. Daarnaast merk ik dat Sly gewoon tekort wordt gedaan in deze docu, waar Arnold ruim drie afleveringen kreeg voor zijn leven kreeg Sly hier maar negentig minuten voor, dat voelt gewoon wat te kort.

Wat je dan krijgt is dat we informatie krijgen waar ik eigenlijk niet zo gauw om stond te springen. Zijn filmcarrière is prachtig, alleen wil ik meer te weten komen over de persoon Sylvester Stallone. Hoewel er wat ingezoomd wordt op zijn jeugd, die allesbehalve makkelijk was, gaat het eigenlijk te lang door op filmpersonages als Rocky Balboa en Rambo. En die tweede eigenlijk nog niet eens, zeg maar gewoon; Rocky. Tuurlijk was het zijn doorbraak en mag daar met trots over verteld worden maar, op deze manier zat ik meer een documentaire over Rocky te kijken dan over Sylvester Stallone. Ik was wel meer benieuwd naar de man zelf, en dat vond ik toch wat slap. Ook de dood van zijn van zijn oudste zoon Sage komt maar mager naar voren, dat moet wel veel gedaan hebben met die man. En ook daar krijg je maar weinig van te weten. Ook zijn privéleven wordt gewoon weggedrukt, je ziet zijn kids nauwelijks tot niet, en ook zijn vrouw is nergens te bekennen.

Daarnaast gaat het allemaal ook maar weinig door op de overige films waarin hij heeft gespeeld. Je krijgt dan ook nog wat inzicht over zijn polo incident, wat ik ook nooit heb geweten en wat me eigenlijk ook maar weinig deed. De band met zijn vader was duidelijk niet goed, het heeft wel de persoon Sylvester Stallone gemaakt op die manier dus aan de ene kant paste het wel goed in het verhaal (zeker als je keek naar de verkeerde daden van zijn vader), alleen merkte ik dat ik er niet zoveel mee kon.

Ik wijs mijn vingers naar de korte speelduur, dat is gewoon funest geweest. Persoonlijk heb ik altijd meer gehad met Schwarzenegger dan Stallone. Maar dat komt voornamelijk ook door zijn sport achtergrond. Tuurlijk ben ik enorm fan van de drie franchise die hier ook in de docu voorbijkomen, al had er veel meer uitgehaald mogen worden. Ik had geen zin in een Rocky docu maar een Stallone docu, en die valt nu eigenlijk een beetje in het niets. Ook hoor je maar weinig van mensen om hem heen. Een paar mensen die hebben geholpen aan zijn filmcarrière en een film criticus die ik persoonlijk ook niet kende. Jammer, had veel meer uitgehaald kunnen worden. Ik heb nu wel enorm veel zin gekregen om Rambo terug te kijken, dat ga ik dus ook zeker doen.

Ik vond deze docu erg op de vlakte blijven. Op het gebied van Rocky en Rambo gaat 'ie wat verder de diepte in, maar uiteindelijk kan ik niet zeggen dat ik veel meer te weten ben gekomen over de persoon Sly. Wel mooi om te zien dat hij zich kwetsbaar opstelde over de momenten vóór Rocky, en de reden waarom hij moeite had om een voet aan de grond te krijgen in Hollywood, maar ook leek dit allemaal weer heel snel te gaan in de docu. Van het ene op het andere moment had hij een samenwerking, en plots een carrière. Voor mijn gevoel mis ik echt nog wel een stukje 'struggle' tussen deze momenten in.

Al met al kijkt het lekker weg en daar gaat het uiteindelijk om.

Prima docu. Ik weet niet of het perse beter was geweest als de andere films behandeld zouden worden. Completer wel. Maar een (relatief) compacte duur is ook fijn.

Wat me erg stoorde was de montage. 15 seconden gingen als volgt:

archiefbeeld stad, Sly interview plek 1, achiefbeeld Sly, interview plek 2. Super rommelig. Gewoon plek 1 weghalen en het komt ZO VEEL rustiger over. Niet dat ik de film dan een hoger cijfer zou geven, maar het was onnodig rommelig.

En de hele film pakken ze het huis in. Een einde in het nieuwe huis (ontwikkeling!) zou dan wel passend zijn.

Ik ben een grote Stallone fan en de titel Sly is toch mss niet juist gekozen omdat het veel over Rocky/Rambo gaat waar op zich niets fouts mee is maar over Stallone zelf kom je niet zo heel veel te weten toch? Niettemin was het nog een leuke docu maar ik heb al beter gezien.

Naar Stallone luisteren is altijd leuk.

En zijn vader, wat een grote rotzak zeg.

Zijn zoon is ook zeer jong (36 dacht ik het is) gestorven door aderverkalking of zoiets en daardoor hart attack gekregen. Zoiets meemaken als ouder, dat weegt zwaar op je.

Wel raar dat we niets zagen over zijn vrouw en 3 mooie dochters? Daarom dat ik de titel Sly niet zo goed gekozen vindt.

Allesins; respect voor wat Stallone heeft bereikt en alvast bedankt voor de vele goede films.

Aardige docu. Niet te diep gravend. Geeft eel iets meer inzicht in de schrijver Stallone. Kijkt lekker weg.

Krappe 3,5

Sly, product uit met name de jaren 80 en (ook wel) 90. Uit de tijd dat acteurs geen acteurs waren maar larger then life 'sterren'; producten van hun tijd en slaaf van hun eigen narcistische ambities. Bij Stallone hadden de films geen acteur, de acteur had de film.

Tijden veranderen, zeker vanaf de eeuwwisseling, voor de Stallones en Schwarzeneggers; die nog altijd teren op vroeger succes. Succes dat we al lang niet meer in deze vorm zien, de maatschappij verandert etc. etc. maar naar mate hun succesjaren verder achter ons raken, hoe leuker die films worden.

Acteurs zijn geen producten meer van hun tijd, maar mensen die zorgvuldig geselecteerd worden met maatschappelijke stromen in het achterhoofd van de filmstudiobazen. Het is er niet altijd leuker op geworden hierdoor. Tijden veranderd nou eenmaal en dat is maar goed ook.

Dat gezegd hebbende. Vermakelijke maar vrij oppervlakkige docu die steeds in 1 adem wordt genoemd met die van Schwarzenegger. Ze zijn niet vergelijkbaar aangezien deze veel korter is en met name ingaat op de Rocky en Rambo films en nauwelijks ingaat op privé zaken. Wat wel in beide docu's naar voren komt is dat de mannen er hard voor hebben moeten werken, bepaald niet dom zijn en dat een jeugdtrauma zowel het beste als het slechtste uit mensen naar boven kan halen.

Ik heb "Sly" nog niet gezien maar ik verwacht niets te horen wat ik hem niet al eens heb horen vertellen in talloze interviews die op Youtube staan.

Anyway, struinend door de commentaren hierboven denk ik dat je deze productie ook vooral moet zien als tweeluik met "The Family Stallone": een reallife docusoap (heet dat zo?) waarin hij vooral zijn drie dochters naar voren schuift. Prima natuurlijk, maar die dames hebben 0 charme en 0 karakter, iets wat hij in overvloed heeft. Dus hij kan zich nog zo opwerpen als kruiwagen voor hen - het wordt toch niks. Maar als vader snap ik dat hij het probeert.

Ik heb die serie overigens niet gezien maar voel ook de behoefte niet.

Ook voor "The Family Stallone" geldt: enorm afgeborsteld, geregisseerd, oppervlakkig. Dus dat "Sly" tegenvalt, verbaast me niets. Arnold laat nog, voorzichtig, een klein beetje van zichzelf zien. Maar hij moet ook wel, zijn buitenechtelijke zoon verzwijgen zou bijvoorbeeld heel raar zijn.

Stallone's oudste zoon is gehandicapt/autistisch (Sargeoh Stallone) en die schijnt in deze docu ook niet aan bod te komen. En zijn overleden tweede zoon Sage ook niet. Dat zijn nou net dingen waar je hem wel iets over wilt horen zeggen. Het geeft een kijkje in de ziel van de man, je begrijpt hoe hij denkt en dat verdiept de band die je voelt met een man die jou al zoveel uren heeft vermaakt vanaf het bioscoopscherm, de LCD-TV, de plasma en zelfs de bolle beeldbuis met 12 zenders, monogeluid en houtfineer.

Kom op Sly, durf eens wat meer.

Dat het persoonlijke van Sylvester Stallone veel overeenkomsten had met dat van Rocky Balboa, de hoofdpersoon uit zijn doorbraakfilm Rocky (1976), is algemeen bekend. Hoe Stallone het voor elkaar kreeg om zich te handhaven als filmster – tot op de dag van vandaag – vertelt hij in deze boeiende documentaire. Media noemden hem in een adem met Marlon Brando en Al Pacino en Stallone wist dat hij niet aan die verwachtingen kon voldoen. Hij vertelt over de magere jaren die vooraf gingen aan zijn doorbraak, zijn vriendschap met Henry Winkler en hoe hij de rol van John Rambo in First Blood hoogstpersoonlijk bijschaafde. Hij maakt duidelijk waarom hij Rocky VI beschouwt als zijn grootste prestatie, maar kijkt op terug naar zijn slechtste films en het floppen van het ambitieuze (en schromelijk ondergewaardeerde) Cop Land. Een must voor cinefielen en een zeldzame kans om iets van de ware Stallone op te vangen.

Was op den duur wel een beetje klaar met de tegeltjeswijsheden. Leuk dat Arnold en Tarantino nog wat zeggen, maar waarom een random film critic? En, had inderdaad zijn x-rated 'misstap' wel graag zien langskomen. Zijn huis is een shrine van Stallone parafernalia - constant in beeld. Komt nogal over als selfpromotion. Alsnog wel de moeite waard, vond het niet erg dat het vooral over zijn opkomst (Rocky) ging. Wil wel een docu over Lundgren zien Voor wat meer diepgang is het boek Last Action Heroes een aanrader.