Die Theorie von Allem (2023)

Omdat er niks staat en deze film voor mij het hoogtepunt van de afgelopen editie van Imagine was: fantastische film. Beeldschone zwart-witcinematografie in deze genremengende, ambitieuze film waarin de multipleworldtheorie geen geringe rol speelt. En zoals parallelle werelden interfereren met de onze, gaat deze film intertekstuele referenties niet uit de weg: Hitchcock, Lynch, de Coens (Barton Fink vibes met name door het ‘schrijven’ op een hotelkamer en de surrealistische noir-detectives). Het resultaat is mysterieus, igedachteprikkelend, bloedmooi en nodigt uit tot herhaald bekijken, wat ik zeker van plan ben.

Aanrader voor liefhebbers van bijvoorbeeld Coherence of het werk van Benson en Moorhead.

Heel ambitieus project! En helaas toch een kleine teleurstelling.

De omschrijving hierboven klopt op zich wel, genoeg invloeden van de genoemde regisseurs en de potentie is er:

Prachtig gefilmd, sfeervol met een traditionele stijl. Een intrigerend plot, prima acteerwerk en prima achtergrond van Duitse wetenschapper na de tweede wereldoorlog.

Maar het script is nèt iets te zwak, vooral in het middengedeelte. Het duurt wel echt lang voordat het op gang komt, ondanks een mysterieuze opening. Helaas ook te weinig drama in dat middenstuk. De climax is dan wel weer interessant en geeft voldoende ruimte en stof tot nadenken (met name het eindshot). Maar toch pakt het me niet helemaal. Dan ligt een film als Il Demone di Laplace (Film, 2017) me beter. Meer mysterie, maar wel vergelijkbare traditionele stijl en beperkt budget.

Toch een aanrader voor menig liefhebber van traditionele slowburners. Geniet van de beelden en verwacht niet teveel spanning.