Wonka (2023)

Altijd leuk om te lezen, hoe smaken verschillen.

Zelf vind ik Johnny Depp in de rol van Wonka althans de versie hoe Wonka werd neergezet echt een enorme domper, met weinig emotie wijkte teveel af van het orgineel met de ongeëvenaarde Gene Wilder daar kwam warmte vanaf.

Johnny Depp had een veel betere versie kunnen neerzetten lag niet aan hem maar aan het script.

En daarom vind ik het ongelooflijk knap hoe Timothy Chalamet hem neerzet, met warmte en charisma waardig naar het orgineel.

Wel vind ik net als jou Sally Hawkins weer spatte van het doek.

Met haar mooie warme uitstraling.

Ik vond het weer een klotefilm

Dit was een van de saaiste films die ik in tijden heb gezien.

Deze quote verwoordde mijn gevoel perfect.

Op de één of andere manier kijk ik daar niet van op, dat jij het weer een klote film vind.

nee hier kon Bassie niet tegen op

Leuke familiekerstvakantiefilm. Je krijgt door de film serieus echt trek in chocolade. Wel veel liedjes, hoewel het altijd leuk is om Oempa Loempa langs te horen komen.

Bijzonder fijne film voor een uur of twee zeemzoet plezier tijdens de kerstperiode. Paul King maakt met deze 'Wonka' een prequel op het boek van Dahl en de film van Burton. Het is wat minder serieus, duidelijk ook gemaakt voor de jongsten en er zit dus ook een aanzienlijk stuk musical aan vastgeknoopt. Toch overtuigt het in zijn geheel eigenlijk wel. Een film over het najagen van dromen, vriendschap en tegenslagen. Allemaal binnen het Wonka-universum.

Chalamet draagt de film met charme en flair. Hij zet een naïeve, eeuwig positieve Wonka neer. Heel anders dan de cynische en zelfs wat misantrope versie die door Depp werd gespeeld. Al is het best oké om aan te nemen dat de pakweg 20 jaar oudere Wonka een groot deel van die naïviteit verloren is. Deze Wonka is een jonge kerel vol dromen en verlangens.

Chalamet zit zo toch wel wat in een fase van zijn carrière waar het hem allemaal lijkt te lukken. Of het nu in Dune is, als drugsverslaafde zoon, als kannibaal of geniale chocoladeverkoper. Bijzonder goed gedaan. Ook de bijrollen van Colman, Grant en Hawkins (bijzonder kort) zijn een meerwaarde.

Ben zelf opgegroeid met het boek van Dahl en de film van Burton en het is een hele fijne nostalgische trip. Familiefilm waarbij je het verhaal al snel kan raden; de scherpe kantjes van de Burton-film zijn eraf geveild, maar het is een fijn spektakel voor jong en oud.

Hugh Grant mag een Oscar winnen voor zijn rol als Oempa-Loempa. Wat een delivery, heerlijk. Doet me een beetje denken aan Matthew McConaughey in The Wolf of Wall Street. Ben alleen wel bang dat ik bij een herziening vooral hierop ga wachten, terwijl de liedjes in de eerste helft voor mij iets teveel waren in Wonka.

Daar zat nog maar weinig Dahl in. En dan te bedenken dat Roald de eerste verfilming al te sugar coated vond

Heerlijke film voor jong en oud mits je bestand bent tegen een suikerzoete, weinig complexe musical met jaren zestig sfeer. Ik vond de liedjes (gelukkig niet al te veel) vermakelijk en niet storend aanwezig, Chalamet droeg de film met verve en eigenlijk heb ik op geen enkele rol kritiek. Iedereen heeft er zin in en schmiert er op los. En dat past volledig binnen de setting. Zowel ik als de kinderen hebben er van genoten.

"What are we gonna do, Willy?"

Op de basisschool heb ik ooit eens de versie met Gene Wilder gezien, maar buiten het liedje met de Oempa Loempa's kan ik mij er weinig meer van herinneren. Gelukkig heb je voor deze prequel geen voorkennis nodig.

In deze prequel maken we kennis met een jonge Willy Wonka. Na een wereldreis besluit hij om zich te settelen en zijn zelfgemaakte chocolade te delen met iedereen. Binnen de kortste keren heeft hij echter geen cent meer te makken, bovendien wordt hij door een wurgcontract nog eens veroordeeld tot legale slavernij.

Het lijkt een penibele situatie te zijn, maar het moet uiteraard wel kindvriendelijk blijven. Hierdoor miste ik eigenlijk een bepaald venijn. Daarbovenop had ik eerlijk gezegd ook niet verwacht om met zoveel liedjes geconfronteerd te worden. Het merendeel deed mij niet veel, al zaten er wel een paar aardige tracks tussen.

Ik kon dan meer genieten van de gestoorde momenten en de humor gevuld met enkele gevatte kwinkslagen. Wat dat betreft is Hugh Grant als Oempa Loempa geweldig gecast. En - alleskunner - Timothée Chalamet zet zeker geen verkeerde Willy Wonka neer; hij is erg aanstekelijk in zijn naïeve optimisme.

Al met al is 'Wonka' qua narratief vrij safe gehouden, waardoor de film jammer genoeg niet weet te overtuigen. Wel kon ik hier miniem vermaak uithalen, ondanks het musicalaspect.

Kleine 3,0 sterren.

Gevangen in de kelder moeten Wonka en zijn lotgenoten dagelijks een kolossale hoeveelheid beddengoed schoonmaken, terwijl uit helemaal niets blijkt dat het pension ook maar enige klandizie heeft. Hilarisch, alleen daarvoor al 4*.

Toch wel een leuke, vermakelijke film. De film deed me denken aan de vroegere Disneyfilms. Een film met een hart, een magisch verhaal en één die je achterlaat met een glimlach. Een echte 'feel good'-film. Chalamet is een frisse verschijning en kan prima de film dragen met zijn positieve uitstraling. Grant als Oompa-Loompa is natuurlijk gewoonweg grappig, al vond hij het zelf uiteindelijk niet zo leuk.

Vrolijk, vermakelijk "oorsprongsverhaal" van Willy Wonka, maar eigenlijk is deze interpretatie van regisseur Paul King eerder een momentopname dan introductie. Timothée Chalamet neemt het excentrieke stokje over van Johnny Depp en doet het zeer verdienstelijk, alhoewel zijn karakter enig geduld vereist om in te komen. De wereld van King geniet zoals verwacht van een bonk aan aparte figuren die allemaal op hun eigen manier onderscheidend zijn. Zeker Paterson Joseph vond ik persoonlijk geweldig, maar ook Hugh Grant, Keegan-Michael Key en Tom Davis zetten een aantal bijzonder komische rollen neer. Omdat de wereld echter zo absurd wordt neergezet vallen de clichématigere personages zoals Calah Lane snel door de mand. Haar figuur wordt na enige tijd zelfs zo centraal in het verhaal geplaatst dat Willy Wonka plots even naar de achtergrond wordt gedrukt, maar uiteindelijk blijft de controle ten alle tijden bij de hand. Op technisch vlak oogt Wonka geperfectioneerd en uitgedacht, maar het is voor mij persoonlijk wel moeilijk om een band met dit soort figuren te scheppen. Dat is echter een kwestie van smaak, want de inhoud is uiteindelijk dermate vlot dat het weinig uitmaakt voor de positieve ervaring.

Kritiekpunten over een gebrek aan zwartgallige of scherpe humor omdat schrijver Roald Dahl dit klaarblijkelijk normaal wel zou includeren zijn naar mijn inzien onterecht. Je kan dat soort elementen simpelweg niet verwachten van een film die zo overduidelijk op alle leeftijden en kids is gericht.

Niet echt wat ik er van verwacht had. Vind het ook best wel een hoge waardering voor zo'n film. Verwacht dat het nog wel een stuk minder zal worden. Hugh Grant vind ik ook totaal miscast.

Shadowed.Kritiekpunten over een gebrek aan zwartgallige of scherpe humor omdat schrijver Roald Dahl dit klaarblijkelijk normaal wel zou includeren zijn naar mijn inzien onterecht. Je kan dat soort elementen simpelweg niet verwachten van een film die zo overduidelijk op alle leeftijden en kids is gericht.

Tegenstrijdig, omdat er in de oer-Wonkafilm uit begin jaren 70, wel zwartgallige humor in zat. En dit was ook een kinderfilm. Ook in enkele Disneykinderfilms zit een scherpe toon, m.i. bestemd voor meekijkende ouders.

Deze film is kleur-.en fantasierijk, maar kent een zeer zwak verhaal, dat ook eigenlijk weinig te maken heeft met het opbouwen van zijn imperium, maar meer een week uit zijn jonge jaren vertelt. Chalamet speelt wel goed, maar daar blijft het ook bij. Atkinson stelt bijvoorbeeld weer teleur, hij moet voor grappig doorgaan, maar is dat totaal niet. Mr Bean is op zijn lijf geschreven, maar deze rol niet. Ook enkele andere acteurs komen niet goed over en zijn teveel een karikatuur. Sommige kijkers smullen ervan, maar aan mij is dit niet besteed. Daarentegen vond ik sommige vondsten, met name in de choreografie echt zeer sterk en zijn de liedjes van goed niveau voor een musical.

Het is me helder waarom de kritiek er is, wat ik enkel beredeneer is dat de marketing van Wonka aardig duidelijk lijkt te maken dat dergelijke elementen niet van toepassing zullen zijn. De inhoud van deze film is bovendien op vrijwel elk front minder angstaanjagend dan de andere reeksdelen, dus ik vrees dat het aan een inhoudelijke tijdsverandering van nu en toen ligt.

Het is naar mijn inzien geen vereiste dat elementen zoals zwartgallige humor moeten worden geïncludeerd in een film als deze, daarnaast is Wonka niet direct overgenomen uit een Roald Dahl-boek (enkel geïnspireerd), maar gewoon een uitbreiding van een personage en daardoor is het aanzienlijk moeilijker om dergelijke humor over te nemen. De originele (film)versie uit 1971 bevatte overigens daadwerkelijke beelden van een kip die werd geslacht, toen was er in het algemeen simpelweg veel meer lef. Desbetreffende teleurstelling over de humor mag er overigens van mij prima zijn, maar om er een film specifiek op af te rekenen lijkt me toch onhandig.

Ik bespeur overigens tegenwoordig maar weinig Disneykinderfilms die actief zwartgallige of bijtende humor includeren in de tijd van nu.

Niet echt geweldig allemaal, dat zingen hadden ze er van mij wel uit kunnen laten, begint gewoon te vervelen.

Op een bepaalde manier lees ik iedere keer Wanker i.p.v. Wonka

Hoeveel procent zang stukken zitten hier in ? misschien dat ik deze nog net even mee pik in de bioscoop...

Chalamet zet een hele fijne Wonka neer. De film oogt wonderschoon en de dik aangezette karakters maken direct duidelijk dat je naar een sprookje zit te kijken. Ook de muziek is dik in orde.

Verhaaltechnisch had er wat mij betreft echter wel wat meer ingezeten. Niet geremd door enige restricties qua logica, realisme, natuurwetten of uberhaupt íets, springt het allemaal wel een beetje alle kanten op. En ondanks dat Grant het best leuk doet, is zijn Oempa Loempa niet om aan te zien vanwege de beroerde CGI.

Bij elkaar zitten er 11 muzieknummers in, dus reken maar op ongeveer een halfuur aan gezang.

Niet mijn ding , je bent er snel op uitgekeken ,Gene wilder blijft gewoon de beste in zijn vertolking van het personage wonka.

Nee, niet mijn film.

Jammer dat het tegenwoordig altijd maar wokie, wokie moet zijn. Wat mankeert er aan het ouwe concept? Dit heeft totaal niets meer te maken met Willy Wonka.

Paul King's interpretatie van een jonger Wonka haalt het wellicht niet bij zijn kleine meesterwerkjes als Paddington (een van de beste jeugdfilms ooit wat mij betreft), maar dat is nauwelijks een schande. De film is charmant, Chalamet gaat ongegeneerd verder met zijn ontplooiing als begenadigd acteur, en in de kleinere rollen schmieren Olivia Colman en Hugh Grant er met plezier op los.

Vergis je niet, Wonka is een musical; een genre waar sommigen voor terugdeinzen. Ik vroeger in elk geval wel, maar ik ben de afgelopen 10+ jaar wel behoorlijk van die afkeer afgestapt, al begon ik eigenlijk na Moulin Rouge de deur al wel wat op een kier te zetten. De liedjes zijn wellicht geen instant klassiekers, maar wel leuk.

Ik voelde zelf tijdens het kijken niet erg de neiging om dit met de Wilder versie Willy Wonka & the Chocolate Factory te vergelijken, dit is bewust een heel ander soort film. Die heb ik op 4* staan overigens. Wat ik wel kan zeggen is dat ik hem duidelijk beter vind dan het Johnny Depp vehikel Charlie and the Chocolate Factory uit 2005, wat ik maar een zesje vond.

Dit was vakkundig en met plezier gemaakt, maar bovenal charming. Ik werd er wel blij van.

3,6*

Wat een verschrikkelijke kleffe zoete draak van een film zeg.

En dan nog half musical ook.

Beetje sneeuwvlokjes erbij voor de kerstsfeer.

Totaal niet mijn genre.

Heerlijk! 4*

Redelijk. Chalamet lijkt tegenwoordig zowat overal op te duiken, ik weet toch niet of hij de juiste keuze was. Ik vind hem persoonlijk nog te jong voor de rol maar goed. De film kijkt zeker lekker weg, de muziek is ok, hier en daar voelt het een beetje kinderlijk aan maar het is dan ook gebaseerd op een kinderboek. Het moest ook weer een zwarte man zijn als hoofd van het chocoladekartel en Wonka's vriendinnetje. Allemaal een beetje te woke maar vooral geforceerd naar mijn gevoel. Jammer. 3*

Prachtige feelgood film met een bijna aandoenlijke hoofdrol van Timothée Chalamet en leuke bijrollen.

De film verslapt voor geen moment en weet de gehele speelduur de aandacht goed vast te houden.

Ik had eigenlijk verwacht dat het visueel en inhoudelijk zou tegenvallen, maar dat heeft het zeker niet gedaan.

Misschien is het Roald Dahl light, dat zou kunnen, maar ik heb me er uitstekend mee vermaakt. Gewoon een prima 'prequel'. Misschien had het wel iets minder zoetsappig gekund, maar ik heb me er niet aan gestoord.

Hartstikke leuke, vrolijke en kleurrijke prequel op het beroemde boek (of eigenlijk boeken) van Roald Dahl. Aan deze film is veel werk besteed: het script klopt en is, hoe toepasselijk, mierzoet, het camerawerk is dik in orde en er wordt fijn overdreven geacteerd. Hilarische rol van Grant; de rol van Atkinson vond ik te voor de hand liggend. Veel liedjes, iets waar je tegen moet kunnen, maar mij stoorde het niet. Vier sterren.

Goeie film over een snoepmaker die zijn chocolade probeert te verkopen, maar op tegenwerking stuit. Geen (onnodige) remake, maar een origin story van het bekende verhaal van Roald Dahl. Een fantasievol verhaal verpakt in een kleurrijke musical. Het ziet er allemaal goed uit. Misschien wat aan de brave kant en Timothee Chalamet zet hier de minst excentrieke Willy Wonka neer (wat geen probleem is overigens).

Dat er gezongen wordt snap ik, maar te veel naar mijn mening. Is bij de andere films ook niet zoveel.

Een mooi en een gezellige film. Niet meer en niet minder dan dat.

Timothée deed de rol van de jong Wonka prima. Deze was niet indrukwekkend, maar toegankelijk voor iedereen. Persoonlijk vond ik het leuk om de acteurs Jim Carter, Rowan Atkinson en Matt Lucas te zien. Deze 3 had ik niet verwacht.

Fijn dat ze geen remake van de film Sjakie en de Chocoladefabriek hebben gemaakt, maar een losstaand verhaal.

De film was meer gericht op kinderen, wat natuurlijk vanzelfsprekend is. Als volwassenen wordt je hierdoor niet helemaal meegezogen in de film.