Blithe Spirit (2020)

"Hell hath no fury like a woman scorned"

Deze film is gebaseerd op een gelijknamige toneelstuk (Noël Coward) en was al meerdere malen voor tv-en film bewerkt. Regisseur Edward Hall was bij mij voornamelijk bekend van zijn tv-werk (Partners in Crime en Restless) Maar blijkbaar is de beste man ook een bekend voor zijn theater-toneel. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij een speelse aanpassing van het toneelstuk voor tv maakt.

Het plot draait om de schrijver Charles Condomine die na een seance bezoek krijgt van zijn overleden ex-vrouw en muze Elvira. Doordat niemand anders haar kan zien, zorgt de ménage à trois, regelmatig voor precaire situaties. Dit levert 95 minuten niet veeleisende plezierige film op! De setting van het Art Deco-decor en de chique kostuums uit de jaren dertig dragen sterk bij aan het plezier. Vooral Leslie Mann wisselt met enig regelmaat van kleding en haar scènes werken erg goed doordat ze een ondeugende energie bezitten.

Helemaal het toneelstuk ontworstelen doet het misschien niet maar door gebruik van meerdere locaties, was het in ieder geval géén het kamer in, kamer uit! En een heerlijke film om je zondagmiddag mee door te brengen Toch best een paar keer goed moeten lachen. De cast had ook duidelijk lol en met stijl en zwier schieten ze door het script met Britse humor. Een goede cast ook met onder hen ook bv. Judi Dench (M uit James Bond) als Madame Cecily Arcati. Deze tv-film was dan ook erg vermakelijk!

Een remake van een oeroude film (1945). Ondanks een tweede wereldoorlog met een kleine 70 miljoen doden tot gevolg ging het leven en het maken van films gewoon in die door tijd in tegenstelling tot 2020 maar dat terzijde. Je voelt wel aan de setting en het verhaal dat het een verhaal is van toen. Alles is braaf en netjes met als uitspatting een dansje in de vijver in ondergoed. Heel slecht is het allemaal niet maar het is ook niet memorabel. Het is oude wijn in nieuwe zakken om maar eens een oud Nederlandsch spreekwoord naar boven te halen.

Aardige film waarin een scriptschrijver met een writer's block hulp krijgt van zijn overleden vrouw. Een luchtige remake die zich afspeelt in 1937 en kleurrijk is aangekleed. Dik aangezette en theatrale personages waar de cast genoeg plezier mee lijkt te hebben. Het verloop is wat voorspelbaar, maar de film is als geheel zeker wel vermakelijk.

Dik aangezet en overdreven maar ik vind dat deze film het wel kan hebben en ik heb me er wel mee vermaakt.