BloodMania (2017)

De laatste geregisseerd door de godfather of gore samen met 2 anderen. Hij is niet meer onder ons, maar zijn naam is gevestigd en hij heeft filmgeschiedenis geschreven. Eigenlijk blij dat hij deze nog op zijn CV heeft geschreven want The Uh-Oh Show die meer weg had van een Tromaproductie dan echte Lewis zou maar een triestige finish zijn geweest.

Deze keer een horroranthologie bestaande uit 4 verhalen van wisselende kwaliteit. Het zwakste verhaal was het tweede, van de vrouwelijke regisseur Melanie Reinboldt. Macabere liefde beetje style over substance. Het plot bleek uiteindelijk niet zo ingewikkeld maar ik kon er niet veel mee.

Verhaal 1 en 3 zijn dan van de godfather zelf. De eerste is kolderiek en gory waarbij een jonge man het aan de stok krijgt met zijn eigen haak die een van zijn handen vervangt. Het voelt aan als Troma maar wel leuker dan de gemiddelde film van deze maatschappij.

Verhaal drie lijkt echt wel een knipoog naar The Gruesome Twosome. qua plot eenvoudig en zelfs atmosferisch. Had van mij wat gorier mogen zijn maar wel aardig.

Het laatste verhaal geregisseerd door Kevin Littlelight vond ik het beste. Goede gore, vrouwelijk schoon dat geen problemen heeft om uit de kleren te gaan. What do you need more?

Een film voor de prullenmand ! De eerste drie verhalen krijgen een dikke nul waardering. Wat zijn me dat voor amateuristische, belachelijke, vervelende verhalen ! Geen enkel positief puntje kan ik vermelden. Eerste en derde verhaal zijn trouwens van Herschell Gordon Lewis. Het laatste verhaal had gelukkig nog wel iets : een paar degelijke gore momenten, wat naakte dames en humor. Vooral de scène met het fitnesslopen ( was wel belachelijk ), maar toch ergens komisch. 1/10