Doctor Sleep (2019)

Heb de film gisteren eindelijk gezien. De dames die aan weerszijden van mij zaten hebben de halve film met hun handen voor hun gezicht hebben gezeten, terwijl mijn hartslag is geen slag veranderd. De verwijzingen die naar de The Shining film worden gemaakt vond ik echt genieten! Het nieuwe verhaal waar deze film over gaat vind ik teveel uitbreiden en afwijken ten opzichte van de The Shining film en dat vond ik jammer.

Hoewel nog niet geniaal, vind ik dit tot nu toe eigenlijk veruit Flanagan's beste. In vergelijking met het genrewerk dat hij doorgaans fabriceert is dit toch net wat eigenzinniger, wat meer smoelwerk. Echt concrete negatieve punten zijn er dan ook niet, behalve dat het over het algemeen met nog net wat meer lef geregisseerd had mogen worden. Het duistere sfeertje wordt erg kundig neergezet en de film heeft zo zijn opvallende momenten, maar overall is de regie te veilig om de boel écht naar grotere hoogten te kunnen tillen.

Het verhaal heeft wat tijd nodig om op gang te komen, zeker als je, net zoals ik, niet bekend bent met de boeken van King. Het is allemaal een beetje aankijken waar het nou precies naartoe gaat, maar eens er wat duidelijke sturing in de film komt wordt het in rap tempo intrigerender. Met een finale die er toch ook absoluut mag wezen. De hommage zit dan misschien op het randje van té krampachtig, maar gaat daar gelukkig nergens overheen. Flanagan toont zich wat dat betreft erg bekwaam en weet de balans goed te handhaven.

Jammer trouwens dat de badkuipvrouw lang niet zo angstaanjagend is als in het eerste deel. Ik ben zeker geen ouderwetse anti-CGI prediker, maar hier vond ik het toch wel matig toegepast. Maar dat is sowieso wel een vaker terugkerend 'probleem' in Flanagan's films (zie Before i Wake).

3,5*

Doctor Sleep dus, mijn hemel wat een vervelende muffe film vond ik dit. Ik ben niet bekend met King's boeken, alleen met The Shining. Een film die ik eens in de zoveel tijd weer met heel veel plezier bekijk.

Ik las hier laatst een discussie over of dit wel of niet een vervolg is. Nou, ondanks dat het zo neergezet wordt snap ik degene die dat anders ziet ook erg goed. Het overgrote deel is gewoon een compleet nieuw verhaal, met (jawel) Dan Torrance in de hoofdrol en bijbehorende gave. Maar goed dat geneuzel met The True Knot en Abra kon mij echt totaal niet bekoren. Bij de eerste oplichtende ogen en stoomwolkjes waren ze me kwijt. En dan wordt het nog een lange zit hoor. Want dit soort films schijnen niet meer in max. 2 uur verteld kunnen worden vandaag de dag. Nee, ik kon dit gewoon allemaal totaal niet serieus nemen met, eerlijk is eerlijk, The Shining continu in het achterhoofd.

En dan de onvermijdelijke terugkeer naar het Overlook hotel. Voor velen redt dit het nog enigszins lees ik hier, maar voor mij ook niet hoor. Hoe dit allemaal ongelooflijk geforceerd in het nieuwe verhaal verweven wordt en alle referenties even uit de kast getrokken worden...Mwehhh. Dat hele Overlook hotel is slechts nog het decor, in plaats van dat ik daadwerkelijk het idee heb te kijken naar een (geslaagde) sequel.

Al met al heb ik een hoop onzin gezien die nergens eng, spannend of interessant wordt. Kan hier niet meer dan 1* aan kwijt.

Zeer goed!

Die 150 minuten duren op den duur wel te lang. Ik vond de film niet slecht, op momenten spannend (ondanks enkele jammere goedkope jump scares) en behoorlijk geacteerd maar ik vond de film ook gewoon vaag. Te vaag om echt volledig erin mee te gaan. Niet dat de film onbegrijpelijk was - verre van- maar het was een wereld die ik niet helemaal kon accepteren. En dan nog het eind, dat niet helemaal past bij hetgeen daarvoor is gebeurd. Dat einde, in dat hotel weer terug, vond ik sowieso het slechtste deel van de film en dan heb je er al twee uur op zitten. Ferguson vind ik trouwens altijd wel een fijne toevoeging. 2,5*.

Van de week bezocht, de review ontbrak nog. Voor velen is The Shining een van de beste horrorfilms ooit, voor mij is het een hele goede film, maar wel eentje waar ik voldoende op aan te merken had (kuch Shelley Duvall kuch) dat ik er maximaal 4 sterren voor over had. Vanwege Doctor Sleep heb ik The Shining recent nog maar eens opnieuw bekeken, want aangezien dit het officiele vervolg is, is de kans groot dat er veel referenties en verwijzingen in zitten. Sowieso was ik ook wel benieuwd naar de reviews hier, aangezien je een project als dit al snel kan verknallen. Maar ik ben wel blij om te melden dat dit echt een hele goede film is geworden. Voor mij zelf een van de verrassingen van filmjaar 2019.

Doctor Sleep neemt met 2 en half uur ruim de tijd om het verhaal van Danny Torrance te vertellen, de zoon van. Tof dat we meteen beginnen met oude beelden en bewerkte beelden zodat je je meteen weer even in The Shining waant en ook die sfeer kan proeven. Daarna volgt een vrij lange aanloop die minstens 20 minuten korter had gemogen. De samenwerking tussen Dan en Abra (goed gespeeld door een jong meisje trouwens) is wel weer een stuk boeiender en langzaam werkt de film dan toe naar de grote film, niet geheel toevallig in het Overlook Hotel. Het is fan pleasing, maar ik vond het fantastisch om er weer terug te zijn. De bekende geestpersonages waren ook allemaal van de partij, zonder te opzichtig erbij gehaald te zijn. Sterker, ze hebben gezamenlijk nog een leuke rol als ze Rose the Hat uitschakelen.

Haar bende was overigens niet te snugger, maar toch was het allemaal wel interessant genoeg. Zelfs die zweverige vliegmomenten waren best goed uitgewerkt. De film kent overigens nog wel een paar best heftige momenten, waarbij ik de kidnap en moord op de Baseball Boy best wel schokkend vond. Dit soort verhaallijnen durven de meeste films niet aan. Het schrijfwerk bij Doctor Sleep had op momenten beter gekund, maar het idee van de film is goed genoeg uitgewerkt dat ik dat kan vergeven. Het brandende Overlook Hotel op het einde vond ik ook wel een mooie afsluiter voor de film. De scène daarna vond ik een tikje overbodig. Maar Doctor Sleep vind ik eigenlijk niet minder dan The Shining en dus geef ik ze gewoon beiden dezelfde score. Wel moet je dit gewoon niet gaan bekijken zonder voorkennis van de vorige film, want bij diverse verhaallijnen en zeker bij de talloze hommages (die ik overigens geregeld erg leuk vond omdat de ene vrij duidelijk is en de andere wat vager blijft) vraagt het gewoon wat van je Shining kennis. En sowieso is dit niks aan als je niks van de achtergronden weet.

4*

Dit was eindelijk weer eens een gave bioscoop ervaring!

De kracht van mijn favoriete Stephen King verhalen zit hem voor mij in de kleine wondertjes of bijzondere personages in een verder vrij realistische wereld.
In deze film wordt het toch iets abstracter en minder realistisch, maar desondanks heb ik me geen minuut verveeld tijdens deze lange zit.
Lezen doet mijn generatie niet meer zoveel, dus ik kan niet oordelen of de film het niveau van het boek haalt. Ik vond de manier waarop de wat abstractere gedeeltes werden weer gegeven voor het grootste gedeelte goed bedacht en uitgevoerd.
(Bijvoorbeeld de scene's in elkaars hoofd met de enorme bibliotheken aan gedachtes en herinneringen erg sterk, en de vliegscene- op zoek naar Abra wat minder.

Kritiek:

De casting had in mijn ogen anders en sterker gekund, het is een duister en luguber verhaal, maar toch zijn de drie grootste rollen ook direct de meest doorsnee en sympathiek uitziende personen.

- Ewan Mcgregor is een geweldig leuke acteur om naar te kijken, en in dit verhaal kwam zijn sympathieke en zachte uitstraling nog wel aardig uit de verf.

- Rose had gewoon een stuk enger en vreemder gemogen. Rebecca Ferguson is een enorm knappe verschijning, maar we zijn opzoek naar kippenvel en rillingen. Een heks moet er ook uit zien als een heks

- Het zelfde gevoel had ik bij de rol van Abra, ik weet niet zo goed waar ik me aan stoorde, ze acteerde erg goed. Maar ze was gewoon erg gewoontjes. Het meisje van de horror film Heriditary (2018) kwam direct als alternatief in mij op.

De bijrollen van snakebite Andi ( Emily Alyn Lind) en de Nederlandse acteur Carel Struycken maakten meer indruk (Enge blik heeft die meid, en Carel Struycken was niet voor niets deel van de addams family).

Desondanks een 8 (4*).


Kleine toevoeging als quote:

Doctor Sleep [2019]
Officiële rating (Volgens mijn eigen model)= 7,4/10

Na 39 jaar is hij er eindelijk. Het langverwachte vervolg op een van ’s werelds meest geliefde en klassieke horrorfilms. The Shining wist pas na zijn release echt veel ogen te trekken. Maar zal het zijn opvolger dan ook zo vergaan?

Het kostte Stephen King meer dan 30 jaar om te beginnen aan een vervolg op The Shining. Een vervolg waarin je een volwassen Danny Torrance volgde in de nasleep van zijn traumatische ervaringen in het Overlook hotel. Om de geesten uit zijn verleden te onderdrukken is hij, net als zijn vader, aan de drank en drugs geraakt. Een emotionele en toch wat huiveringwekkend vervolg wat dezelfde standaard wist te behalen als zijn voorganger. Of hetzelfde geldt voor de verfilming van dit vervolg.


Niet in het totale opzicht. Slechts gedeeltelijk weet deze film een goeie connectie te vormen met zijn voorganger uit 1980. Waar Ewan McGregor op het eerste gezicht een geweldige prestatie zou neerzetten, vielen zijn acteerprestaties in de film nogal tegen, terughoudend is er het juiste woord voor. Gelukkig wist hij nog op vele punten de scénes te versterken, waardoor er een compromis ontstond. Het was dus niet geheel genoeg, maar ook weer niet te weinig. Rebecca Fergusson als Rose the Hat is een daadwerkelijk geweldige casting zet. In volle overtuiging en met grote bravoure weet zij het karakter geweldig te vertolken. In het algemeen wist elke rol goed te worden ingevuld, al was had er uit de prestaties meer gehaald kunnen worden. Ook kon er uit de gevoerde dialoog meer gehaald worden. Het had mooie momenten met duidelijke spraak, maar het voelde niet erg mysterieus wat bij zijn voorganger juist wel sterk de toon zette.

Dan moét er wat gezegd worden over de lookalikes die gebruikt zijn voor oude personages. Wendy Torrance, Dick Holloran en de jonge Danny Torrance zijn geweldig gecaste lookalikes. De speelster van Wendy Torrance spant hierin dan wel de kroon, want zij leek niet alleen maar kon ook de juiste stem op zetten. Holloran kwam ook netjes uit de verf, met visueel als spraak op de juiste plek. Dan enkele die niet zo goed uit de verf kwamen. Hierin zijn de Grady tweeling dan toch wel teleurstellend. Een tweeling die niet eens in de buurt kwamen van hun voorgangers uit de jaren 80. En dan de gebruikte lookalike voor Jack Nicholsen, die gewoonweg verschrikkelijk was in uiterlijk als stem. Een afschuwelijk aanzicht die totaal geen eer bied aan het karakter die zo iconisch was voor de voorganger.

Toch zijn er nog wel positieve zaken aan de film. De gebruikte visuele effecten zijn erg mooi opgemaakt, hoewel het met de speciale effecten op sommige punten – te zien bij de Overlook geesten als Mrs. Massey – echt over de top ging. De visuele effecten zijn prachtig verwerkt, onopmerkelijk en sterk. De speciale effecten hadden verbetering kunnen gebruiken, zeker rond de conclusie van de film. Toch hebben ze, zoals bij de overgrote hoeveelheid films, hun werk weten te doen.

Het camerawerk is vrij standaard, maar niet onaardig. Enkele spannende shots en dramatiek op mooie momenten. Ook de muziek wist slechts gemiddeld werk af te leveren. Al is er een problematiekje met muziek op dramatische momenten. Al is er wel drama muziek op de soundtrack te vinden. Toch wist op sommige momenten de muziek enkele spanning erin te houden.

Dan de lof naar het verhaal. Geweldig, en op sommige punten zitten er zelfs voor de lezers van het boek nog verassingen in. Toch met de huidige speelduur van 152 minuten voelde het wat kort, wat merkzaam maakt dat het niet op zijn best is uitgewerkt. De intensiteit en het drama was helaas minder goed voelbaar als in het boek. Maar het net wat aangepaste verhaal weet toch aan te slaan en houd je wel goed vast. Het drama rondom de problemen van Danny zijn netjes uitgewerkt maar niet diep intens, wat jammer is. De ware knoop is ook niet zo groot gemaakt als dat het in het boek was. Toch is het een geweldig uitgewerkt verhaal en zeker de beste King film van dit jaar, na de teleurstelling van Pet Sematary en de licht tegenvallende It: Chapter Two.

Een daadwerkelijk opmerkzaam, maar toch prijzenswaardig vervolg op een van de meest geliefde King films. Niet de allerbeste, maar wel de beste van de huidige tijd die weet te reiken naar de oude werken die nu als klassiekers geprezen worden. Een mooi eind van The Shining Saga en misschien een nieuwe klassieker in spee, hoewel dat nog bezien moet worden door het huidige en toekomstige publiek. Een geslaagde King film en sequel.

Recensie door: Wouter van de Sanden [AKA Kleintje 2]
Film gezien op: 09/11/2019
Recensie geschreven op: 19/11/2019

Privacy settings - trouw.nl

Mijn mening over Doctor Sleep,

Het begon eigenlijk heerlijk met die tune van 'the Shining' die je al gelijk meenam in de sfeer van een echte Stephen King klassieker.

Klasse

-Rebecca Ferguson vond ik het in haar sexy voorkomen erg goed doen. Als een soort poison Ivy liep ze als een rode draad door de film heen!.. Heel charmant en vertolkte haar rol goed.

-Overall vond ik de casting goed.

-De film bleef, ondanks de lange duur, mij boeien.

-Niet te veel onnodige 'jumpscares'.

Klote

- De link met de Shining was kortstondig en gewoon knip en plakwerk. Niet echt verweven in de verhaallijn, dat is zonde want dit had de film iets meer 'horror' kunnen geven.

-In het begin werd er een meisje 'gestoomd' tot slechterik. Hier werd veel tijd aan besteedt maar had voor de rest geen toegevoegde waarde in het verhaal.

Kan beter

-Ze hadden 'rosé the Hat' buiten haar sexy voorkomen wel iets angstaanjagender mogen maken wanneer zij haar donkere krachten tentoon spreidde.

-De leden van de gipsy-groep zouden allemaal speciale krachten hebben. Deze kwamen alleen bij een paar naar voren en dat vond ik jammer. Hadden ze meer mee kunnen doen.

Met een goed gevoel de zaal uitgelopen, alleen denk ik wel dat het voorlopig even klaar moet zijn met de Stephen Kink verfilmingen. Maar van alle verfilmingen vond ik deze wel het beste.

Geen hoge verwachtingen van deze sequel op The Shining. Boek niet gelezen en - ondanks alle aanraders - ook nog geen film van Mike Flanagan gezien. Ik kan me uitstekend voorstellen dat veel mensen dit niet bepaald een geslaagd ding vinden, maar ik vond Doctor Sleep een verrassend geslaagde film. Een film die heel veel teruggrijpt naar de film van Kubrick, maar tegelijkertijd ook hele andere dingen doet. De film voelde soms als een R-Rated X-Men film, iets dat ik op papier heel lastig zou kunnen rijmen met die angstaanjagende en stilistische spookfilm uit 1980. Vooral als de film af en toe wat sci-fi wordt (met die stoom in bekers voelt het ver verwijderd van Kubricks The Shining. Anderzijds doet Flanagan enorm z’n best om de film de feel en stijl te kopiëren. Beetje hetzelfde gevoel dat ik kreeg bij de prequel van The Thing; geen fantastische film, maar op zich een sterke film met sterke homages naar het eerdere deel.

Los van de vele referenties naar de film van Kubrick staat Doctor Sleep ook prima op zichzelf. Ewan McGregor is een fijne lead, ondanks dat zijn personage niet altijd even sterk uit de verf komt. Dan Torrance had iets interessanter mogen zijn. De rest van de nieuwe cast is eveneens sterk, met fijne rollen van een Rebecca Ferguson en de jonge Kyliegh Curran. Verhaaltechnisch was het soms wat rommelig - zeker de ontmoeting met Cliff Curtis verliep allemaal wat ongeloofwaardig. Daarentegen komt Doctor Sleep met een paar voortreffelijke scènes. De waarschijnlijk nu al befaamde scène met het honkbaljochie was indrukwekkend en zeer memorabel. Gaandeweg komt Doctor Sleep met nog meer sterke sequenties, maar die ene weet Flanagan nooit meer de overtreffen. Zelfs als we in de climax terugkeren naar het Overlook Hotel. Hoewel daar wel wat leuke dingen gebeuren.

Stilistisch is Doctor Sleep geen The Shining, maar op audiovisueel vlak - de score, de sfeer, de cinematografie - doet Flanagan sterke dingen. De vele callbacks heb ik niet als vervelend ervaren en vond ik zelfs geregeld erg aangenaam. Ook al is het altijd lastig om zo’n herkenbare film te recasten. De meeste acteurs waren best goed gevonden, alleen Henry Thomas als Jack pikte ik niet echt. Beste terugkerend figuur was toch wel de oude dame uit kamer 237. Die blijkt na dertig jaar nog steeds voer voor nachtmerries. Overigens moet Flanagan ervan gebaald hebben dat Spielberg vorig jaar nog vrij overtuigend terugging naar het Overlook, dat maakte het toch nét iets minder bijzonder. Maar goed, al met al ben ik allang blij dat we - ondanks Kings haat voor de verfilming van Kubrick - voor Doctor Sleep naar zijn wereld terugkeerden en we niet een sequel kregen op die miniserie uit de jaren 90. Dat was pas angstaanjagend geweest.

4 sterren.

Eindelijk gezien van de week, dit was toch wel een film waar ik erg naar uitkeek. Danny is opgegroeid tot alcoholist, een passende toekomst voor een jongen met zo'n traumatische jeugd, en goed neergezet door Ewan McGregor. Het verhaal is nu meer uitgebreid, het wereldje in deze film is nu veel groter, maar niet per se beter. In plaats van dat het eng is is het meer een fantasiefilm met horrorelementen, en het verhaal gaat meer over goed tegen kwaad, een soort van Harry Potterfilm. Neemt niet weg dat het nog steeds een goeie film is, de sfeer is top, passend, en er zitten mooie shots tussen. Het acteren is goed gedaan, Rebecca Ferguson is een leuke bad girl en ziet er zoals altijd weer nice uit ?. Het is gaaf om het hotel weer terug te zien, dat stuk is al genoeg reden om de film te kijken. Het wat wel wat korter gemogen, soms lijkt de film een beetje uitgerekt, en ik kreeg niet het gevoel dat het altijd ergens op sloeg (dat Danny bijvoorbeeld geesten kon vangen en bewaren in zijn gedachtes, wtf?. Komt in de buurt van The Shining, een waardig vervolg dus, 3,5!

Pff, wat een lange zit. Het werd steeds vager en vager.

Dit is best een aardige film, vooral het deel na de pauze vond ik best leuk. Laat wel even duidelijk zijn dat deze film echt in de schaduw staat van zijn voorganger met Jack Nickolson. Het is een leuk extraatje en zit best goed in elkaar. Die hele Shining cult sprak mij persoonlijk wat minder aan en ik had de helft van de film ervoor nodig om erin te komen.

Kortom, een leuke film, zeker als je alle relaties kent met het origineel, maar eerlijk is eerlijk, dit is een heel ander type film en benadert de kwaliteit van het origineel bij lange na niet. Voor de huidige tijd en manier van maken van films voor de massa vind ik het echter best een leuke film om te zien.

Moeilijk om niet te gaan vergelijken.

Kubrick's The Shining is een absoluut meesterwerk en Doctor Sleep is min of meer een vervolg maar dan met een iets andere insteek.

Het boek heb ik gelezen en eigenlijk vond ik die meer te pruimen dan de film.

Ik kreeg de indruk dat ondanks de vrij lange speelduur er teveel elementen uit het boek nog even snel in de film werden gepropt.

Van de True Knot groep kwam eigenlijk ook niet echt veel dreiging uit om het echt eng te maken.

Pas na 2 uur kreeg ik pas kippenvel toen het hotel in beeld kwam. Want nostalgie. En dat is toch echt wat te laat.

Stephen King verfilming.

Flanagan blijkt maar weer een prima genre regisseur. De film is leuk om te volgen er zitten wat echt gave shots in. Enige wat wel duidelijk is, is dat Flanagan niet meer dan prima is. Hij weet niet zoals Kubrick er zijn eigen film van te maken. Hij volgt het schrijfwerk van King erg strak. Waar The Shining nog een bepaalde ambiguïteit had kiest deze film full on voor mensen met magische krachten. Het is nog net geen superhelden film maar het scheelt niet veel. Het is als stand alone film geen enkel probleem toch met deel 1 in gedachte zie je wel een regisseur met echte ballen vs toch meer een regisseur die zowel King als de producenten te vriend wou houden. Het resultaat is niet vervelend maar wel iets te veilig.

3.5 sterren.

It's a dark hungry world out there

Mijn verwachtingen waren betrekkelijk laag voor dit bijna 40 jaar oude vervolg op The Shinning, totdat ik hoorde dat Flanagan aan het roer stond. Hoewel dit wel een regisseur is die wisselende resultaten bij mij boekt, is het wel duidelijk iemand die passie voor het genre heeft.

Wat mij meteen opviel was dat dit meer een fantasy met horror elementen was dan een volbloed horror, en de focus kwam daarnaast ook veel meer op de verhaallijn te liggen dan op goedkope jumpscares. Gelukkig maar, want hoewel ik het bronmateriaal nooit gelezen heb geeft deze verfilming mij wel het idee dat deze voldoende diepgang biedt. Gelukkig wordt deze verdieping hier ook opgezocht zodat Doctor Sleep ook interessant kan zijn voor niet horror fans onder ons, maar bijvoorbeeld ook voor de liefhebber van de meer duistere superhelden films. De link met The Shinning vond ik aanvankelijk nog wat ver gezocht, maar werd richting de finale steeds duidelijker, met een zeer bevredigende samensmelting van verschillende genres.

De focus van Doctor sleep ligt echt op het creëren van sfeer en karakter ontwikkeling, wat ook duidelijk zichtbaar wordt in de speelduur van 2,5 uur. De opbouw verloopt erg traag en rustig waardoor ik het in de eerste helft lastig vond in te schatten wat ik nu precies van de film moest vinden, maar gaat in de tweede helft een steeds duidelijkere koers varen. De spanning wordt dan ook steeds hoger opgebouwd, en hoewel Flanagan wel wat kleine steekjes laat vallen, zet hij over het algemeen een indrukwekkend en bevredigend eindresultaat neer.

Toch hebben de steekjes wel hun invloed op de eindbeoordeling, want waren deze er niet geweest dan had dit zomaar een 5* beoordeling kunnen worden. Men kan mij nu als een muggenzifter zien, maar als Flannagan een aantal punten nog net wat meer bijgeschaafd had kon dit nu zomaar een moderne klassieker zijn geweest.

Allereerst vond ik het jammer dat Shelley Duvall en Jack Nicholson niet terugkeerden in hun oorspronkelijke rollen. Nu weet ik dat beide acteurs al tijden niet meer geacteerd hebben dus waarschijnlijk stonden ze er niet meer voor open of waren ze er niet meer toe in staat, want anders was een verjongingstechniek wellicht de oplossing geweest. Of Flanagan had ervoor kunnen kiezen beide acteurs helemaal niet meer in beeld te laten komen. Hoewel ik moet zeggen dat met name de barman in het hotel verdomd dicht in de buurt kwam van het personage van Nicholson, was het toch jammer dat het niet om de acteur zelf ging en hadden ze hem er dan beter uit kunnen laten. Ook vond ik de laatste momenten in het overlook hotel, hoewel deze eveneens gaaf gevonden waren, wel een grens opzoeken. Alle geesten uit het hotel leken even geforceerd terug te willen komen voor een cameo, waardoor de film met momenten begon te neigen naar een goedkope spookhuishorror, en nog net binnen de bocht kon blijven. Ook vroeg ik mij af waarom Danny het Overlook hotel niet veel eerder verbrand had? Wellicht is dit wel benoemd maar is het langs mij heen gegaan, of werd het in het boek beter uitgelegd, maar na al het kwaad wat het hotel had aangericht vond ik het vreemd dat deze nooit platgebrand was.

Wat men tot slot ook nog als een nadeel kan ervaren is dat dit vervolg totaal niet eng is en voor sommigen wellicht teveel naar fantasy leunt, maar ik vond de verdieping die je hiervoor terug kreeg, veel waardevoller. Wel vond ik de rol voor de jonge Kyliegh Curran als Abra soms wat zwaar, en hoewel ze het alsnog verdienstelijk deed, kreeg ik soms het idee dat ze de rol nog maar net kon dragen.

Bovenstaande punten ter zijde is Doctor Sleep zonder meer je geld en tijd waard, en een van de grootste verassingen van 2019. Eveneens is het ook een mooie aanleiding om het origineel (die ik alweer om en nabij de 10 jaar niet meer gezien heb) opnieuw te bekijken.

4,0*

Op de valreep op de nu al laatste dag kunnen bekijken vanmorgen. Lange zit maar dat maakt de film het zitten waard. Mooie rustige opbouw tot aan de finale. Goed geacteerd door de cast, en de film heeft voldoende spannende momenten omringt door de duisternis. Ook leuk zijn de verwijzingen naar de film The shining en Shallow grave.

Ps. Wie zag de eerste verwijzing met The Shining ? Bij het huis van Abra stone ?

De onderhuidse, abstracte, bovennatuurlijke suspense die The Shining zo luguber maakt is in deze film niet echt aanwezig. Het naamloze diep zwarte rijk van macabere personages is vervangen door het gegeven van een bende 'dampeters' met lichtjes in hun ogen. Het aan superhelden verwante spul wordt aangevoerd door een dame die vooral ogenstrelend is maar nergens eng of echt zwart wordt. Hoezeer de film qua scenario, cameravoering en ouwe lijken uit de kast ook zijn best doet om naar The Shining te linken, de enige scène waar ik het een beetje voelde shinen is wanneer Danny de eerste minuten in het Hotel doorbrengt. Wat volgt stelt alleen maar teleur. Een onderhoudende film maar qua sfeer kan hij niet tippen aan deel 1.

Nee. Leuk geprobeerd. Ik viel halverwege in sleep. 2.5 * voor de moeite.

Aangezien dit de opvolger van The Shining is, is het niet zo vreemd dat je diverse verwijzingen naar die film tegen bent gekomen

Fijn trouwens dat de film goed scoort. Was een beetje bang dat een hoop zure Shining-fans een vervolg niet zouden pikken ofzo.

Ik vind Kings werk steeds vergezochter en langdradiger worden. Deze film na een half uur afgezet

Als je de film niet gezien hebt, is het niet echt eerlijk om een waardering te geven.

Wat een draak van een film was dit zeg... Heeft qua verhaal eigenlijk ook totaal niets met The Shining te maken. Had echt gehoopt op een vervolg hiervan en dat we zouden zien hoe het nu met Dan gaat. Echter was dit eerder een op zichzelf staande film die gaat over een stel geesten, of zombies of hoe je ze wil noemen. Eerder een horror/mystery film.

Ik vond dit best wel een goede film. In het begin zie je meerdere verhalen die later samen komen en 1 geheel vormen. Volgens mij heb ik the shining nooit gezien maar dat weet ik niet zeker en is ook niet nodig. Dit is alleen geen horror eerder thriller/mystery/fantasy ofzo.

Voor een avondje kijk plezier is dit een hele vermakelijke film geworden. Ik heb me prima geamuseerd en Stephen King heeft het mijns insziens goed gedaan om een vervolg op "The Shining" te maken. Zoiets is natuurlijk altijd een grote gok, maar het is de goede man prima gelukt. Ewan McGregor is een goede keuze, want is een prima acteur.

De Koreaanse hdrip versie zeker met hardcoded subs

Moeilijk serieus te nemen dit.

Leuke opzichzelfstaande film met vooral in het begin en het einde een soort combinatie met The Shining. Al zijn er door de gehele film wel verwijzingen naar dat deel.
Ik heb mij er zeker mee vermaakt er zit dan ook genoeg spanning in de film. Ik lees hierboven iemand zeggen dat het een horror/mystery is met geesten of zombies. Maar dan denk ik dat je de film of niet gekeken hebt of er gewoon helemaal niets van begrijpt.
Er zou misschien iets meer dreiging uit 'The true knot' mogen komen, maar het moment waar zij die kinderen van straat plukken en vermoorden zie je dat deze groep toch wel vrij gestoord is en er wel een degelijke dreiging is. En het is ook wel een keer leuk om te zien dat Abra vanaf het begin sterker is dan de 'hoofdheks'. Normaal gesproken is die laatste juist de sterkste en word ze aan het einde met veel pijn en moeite verslagen. Nu moesten de bad guys juist met taktieken komen. Er zat in ieder geval een gedachte achter. 4*

Heel aangenaam verrast. Zeker gezien het feit dat ik het het orgineel , 'the shining', gewoon een slechte film vind. Echter deze film, met weliswaar een simpel plot, maakte veel goed. Ik vond de sfeer in deze film heel fijn en alles was vrij helder en duidelijk. Niets van dat supervage en onzinnige arti gedoe. Eigenlijk zaten alle minpunten van het origineel hier dus niet in. Ik dat liefhebbers van het origineel het tegengestelde zullen zeggen, namelijk dat het de sterke punten miste. Nou ja, ieder zijn meug.

Simpel plot, recht toe recht aan helder en duidelijk, goede sfeer en goede acteurs, voldoende spanning. Samengevat een prettige film.