The Last Gangster (1937)

deze lijkt me machtig

De cast mag er zijn iig...

Leuke misdaadfilm, met een sterk begin. Alhoewel de misdaad qua actie ver te zoeken is. Robinson zet een goede rol neer als een 'big boss', die naar Alcatraz wordt gestuurd en achter tralies belandt. Hij heeft wat weg van Humphrey Bogart in zijn manier van doen en spreken.
Zijn goedgelovige (maar niet naïeve) vrouw blijft alleen achter en wenst na verloop van tijd dat haar zoon een normale opvoeding krijgt. Langzaamaan komt Stewart in beeld als de stiefvader van 'Little Joe', maar het kind zelf weet niet beter. Naarmate de film vordert krijgt Stewart een wat prominentere rol, maar er blijft een grote afwisseling in scenes tussen Stewart en Robinson. Als de grote baas eindelijk vrijkomt is het de vraag of hij nog naar zijn oude status terug kan keren, en zich kan wreken op iedereen die hem narigheid heeft bezorgd. Voorlopig ****

Ok, welke mafketels zijn verantwoordelijk voor dit torenhoge gemiddelde? Het is allemaal best wel geinig, maar wat een tergend saaie non-cinema, ongelofelijk statisch, zonder de minste dynamiek of eloquentie. Het doet een beetje denken aan die snertepiloog van Little Ceasar, maar dan uitgesponnen over een langspeelfilm. Edward G. Robinson die heel erg druk doet en zijn beklag doet over alles: "ze denken dat ze me kunnen kisten, maar ik zal ze nog eens wat laten zien !!!" etc... En dan die boy scouts zoon van 'm, hahaha. Leek meer een mentaal gehandicapte 17-jarige dan een kind. Meest kleurloze rol ooit van Jimmy Stewart. Ik begin zo langzaamaan te vermoeden dat Edward Ludwig toch niet zo een groots auteur is als altijd beweerd wordt...

wat begint als een soort standaard matig misdaadverhaaltje ontwikkeld zich gaanderweg naar een sterk drama

met verschillende plotontwikkelingen en een hoofdpersonage dat boeiend blijft door persoonlijke veranderingen

en de sympathie die je als kijker gaanderweg voor hem krijgt wat knap is gedaan .