Never Grow Old (2019)

Ok film maar niets wat we nog niet gezien hadden. Wel interessant om te zien de tegenstelling tussen het geloof en wat de man in dit geval echt wil. De dominee van het dorp trekt volle zalen want de lokale bar is gesloten. Dit is slecht voor de zaak van Pat Tate want hij is begrafenisondernemer. Dan komt John Cusack de boel op stelten zetten en opent weer de bar. Binnen no time zitten de mannen daar weer ipv de kerk. Drinken, gokken en neuken vind een man toch leuker dan een gebed zingen in de kerk. Ook veel beter voor de business van Pat want die heeft ineens weer een hoop werk. Eind goed, al goed zou je zeggen maar dan gebeuren er een aantal dingen die aan het geweten knagen van Pat en dan kan je raden hoe het afloopt.

Volkomen met dit eens maar film bleef mij toch boeien lekker realistisch en niets mis mee !!

Ik had het echt niet verwacht maar dit was echt wel een leuke film en ja het einde is voorspelbaar maar dat heb je denk ik met 90% vd films.

Mooie opbouwende film met een leuk en gruw sfeertje die er kwam door die 3 gangsters.

Je kan gerust stellen dat dit een film is die realistisch is, dus geen overdreven gedoe of rambo gedoe.

Film blijft idd heel de tijd boeien, de acteurs deden het ook best goed, de muziek zat goed, hele leuke nacht gehad.

Wat mij betreft zeker een aanrader.

Never Grow Old kent als western actiefilm een lekker sfeertje met de nodige spanningsopbouw tot het eind. Het acteerwerk vond ik niet echt bijster sterk. Emile Hirsch en John Cusack hadden makkelijk vervangen kunnen worden door acteurs zonder naam. Weet haast zeker dat de kwaliteit dan geëvenaard werd of zelfs beter zou zijn geworden.

Matige western. Het verhaal is niet erg origineel. De uitwerking is aardig. Het is een niet standaard pief paf poef western. Kavanagh kiest voor een donkere, wat saaie setting en bouwt de spanning langzaam op zonder al te veel actie. Soms wat saai, maar de film blijft onderhoudend. Het einde laat zich redelijk voorspellen. Het acteerwerk is vrij standaard. Cusack blijft een doorsnee acteur. 2,5

Never Grow Old is een grauwe western .

Je moet er dan ook maar van houden van die modderige straatjes .

De kleuren die we te zien krijgen zijn meestal bruin met zwart .

Maar ook de film zelf kent veel donkere scenes .

De achtergrond muziek vind ik overigens prima en geeft de western nog wat extra sfeer mee.

Het verhaal zelf is niks nieuws .

Er zijn dan ook westerns genoeg waarin een groepje outlaws het stadje in nemen .

Met de actie zit het wel goed .

Niet dat er overdreven veel actie inzit maar wel van alles wat.

Wat ik wel minder vond waren de hoofdrol spelers .

John Cusack daar had met gemak een andere acteur voor gekund.

Hij voegt voor mij niks extra's toe.

Al met al leuk om een keer gezien te hebben deze sobere western .

Wat zonde van Cusack, die twintig jaar geleden in de western "The Jack Bull" (1999) zo sterk speelde

Brix tja dat is ook zo in Jack Bull speelde hij ook nog goed.

Prima western ook .

Maar zo zijn er meer kijk bv naar Val Kilmer die voor mij de beste Doc Holiday speelde.

Zo ik begrijp schijnt die ook tegen te vallen in Wyatt Earp's Revenge.

Veel duistere sfeer en ruwheid. Maar wel een knappe film

Meevaller, een wat macabere western waarin het verhaal zich rond 1850 af speelt. Het geheel is donker, de omstandigheden erbarmelijk. Er is niks, alleen maar bagger, slecht weer, niks te vreten en sinistere brute figuren. De wet is een aanfluiting en kan de mensen niet beschermen. Er valt verder weinig te lachen, de kinderen in de film maken het sfeertje compleet. Het verhaal is wel wat voorspelbaar, maar al met al goed gedaan.

Mijn God, die Cusack ziet er op de poster uit als een gesmolten Orc!

Cusack is inderdaad niet zo mooi verouderd. En met zijn lange haren en donkere kleren doet hij me een beetje denken aan Michael Madsen. Wat me nog meer opvalt, is dat Emile Hirsch sterk op Jack Black lijkt. Een duistere western, zowel letterlijk als qua thema zo duister als de nacht. Geen overdreven actie of heldendaden, maar gewoon realistisch en sober. Thema's als religie, hebzucht en moord worden aangehaald. Het hoerenhuis staat letterlijk vlak tegenover de kerk. Mooi hoe de priester op het einde de zondaars letterlijk naar de hel wil sturen.

Een kleine, hechte gemeenschap waar geen ruimte is voor drank en de bijbehorende zonden krijgt te maken met de manipulatieve Dutch Albert [John Cusack] en zijn mannen die al snel de lakens uitdelen. Patrick Tate [Emile Hirsch] is een gezagsgetrouwe man die daar aanvankelijk van profiteert en zich afzijdig houdt in het conflict dat Dutch veroorzaakt, totdat de veiligheid van zijn eigen gezin op het spel komt te staan. Ouderwetse western (in de goede zin van het woord) met een fraaie schurkenrol van Cusack en een spannende climax. Het fraaie en gepast stemmige camerawerk van Piers McGrail leverde hem een IFTA-award op.

Eens met mrklm, en ik vond Cusack ook goed. Prima ietwat sombere western.

Weer zo'n duistere western waarin men tegenwoordig lijkt te grossieren.

Deze keer opgenomen in Ierland en Luxemburg.

Zo naargeestig als maar kan,

De hele film is grijs en grauw, vol modder en bloed,

Naar verluidt sleepte (door de modder ) het camerawerk een award in de wacht.

Het zal best knap zijn gedaan om met zo weinig licht nog te kunnen werken, maar mijn ding is het niet echt al die donkere scènes.

Op het acteerwerk valt niets aan te merken, dat is gewoon degelijk.

Cusack steekt er wel bovenuit.

Alleen kon ik mij heel de film lang niet aan de indruk onttrekken dat ik naar een kloon van Rod Steiger zat te kijken.

De gelijkenis is bijna griezelig.

Religie (en fanatisme op dat gebied)is ook hier weer een heikel thema.

Veelal onontkoombaar in de hedendaagse westerns, al kwam het vroeger ook wel vaker eraan te pas.

De film is zeker goed, maar een tweede keer hoef ik hem niet te zien .

Dat is het verschil met de klassieke westerns, die kan ik keer op keer met plezier bekijken.

Redelijke western. Enkele scenes wel op het randje van Cheesy. Het fraaie camerawerk en een sterke rol van Cusack zorgen evenwel voor een voldoende.

Volgens het verhaal op de wikipedia is dit dan een 'Revisionist Western' - een die een meer realistisch beeld geeft van de verovering van het, ahem, 'wilde' westen op de oorspronkelijke bewoners. Met veel drank, veel zelfkant, veel geweld en narigheid, veel doden, en een kort en grotendeels best uitzichtloos leven.

In dat opzicht is de film best goed gelukt, en visueel komt het er ook allemaal prima uit. Mooie grauwe beelden van een uitzichtloze herfst, tegen de prachtig kleurende blaadjes - je hoort al haast de DOP 'conditions' roepen als je het shot ziet. Helaas loopt de timing van het verhaal wat moeizaam, zijn de acteurs wat aan de matte kant, de bad guys wat te weinig sinister, en de good guys te ambigu - net als in het echte leven wellicht, maar het levert niet echt een spannende of onderhoudende film op. Er ontbreekt net dat iets, die vonk, of zelfs maar de herkenbaarheid of de interesse in hoe het dan afloopt met de hoofdpersonen, al worden die ook nooit erg interessant.

Maar toch, de soundtrack is dan wel weer erg fijn, en een film met Déborah François er in heeft altijd net wat extra.