Blinded by the Light (2019)

Ik ben moviemeter kritischer gewend dan dit!

Bijna 3.5 ster na 150 stemmen. Wellicht zijn de Springsteen fans nog wat oververtegenwoordigd. Geenszins een vervelende film maar toch ook weinig bijzonder.

Ik vond het wel lekker als afwisseling tussen alle superhelden, horror en actie een film over een gewone man met een bijzonder verhaal.

Zo gewoon vind ik hem niet gedragen. Gewone mensen staan niet tijdens een storm voor een muur van een flatgebouw Michael Jackson uit the Earth Song na te doen... Op Bruce Springsteen muziek

Een bijzondere man met een bijzonder verhaal dan.

Je moet op MM wel erg opletten wat en hoe je het zegt, voor je het weet ontketen je een pagina lange off topic discussie.

Sterk drama. Het verhaal, deels gebaseerd op waargebeurde feiten, is best aardig en wordt zeer vakkundig uitgewerkt door Chadha. De parallelle werelden van de hoofdrolspeler en die van in de muziek van Springsteen worden aan de ene kant luchtig gebracht maar aan de andere kant zit er ook een serieuze ondertoon in de film. Dat laatste is best knap want de setting (jaren 80 met foute muziek als Tiffany en Debbie Gibson) en de niet stereotype hoofdpersoon (een Pakistaanse jongen die Springsteen fan is) lenen zich daar bijna niet voor. Het acteerwerk is verder prima. Topper en voor Springsteen fans extra smullen. 4.0/4.5

Ik was blij verrast toen ik deze film zag. Was aanvankelijk nogal sceptisch, gezien de wisselende reacties van kijkers. Hoewel voorspelbaar, vond ik de hele vormgeving van de film mooi en kreeg de muziek van Springsteen alle credits. Mooi, hoe de muziek de film echt inhoud gaf. Goed geacteerd en de passie voor muziek kwam goed tot uiting.

Wat een muziek heeft de Boss toch gemaakt en ik heb gelukkig een keer der mogelijkheid gehad om hem live te zien, dus de liefde is er.

De muziek in deze film is daarom fantastisch maar daar word te veel op geleund, verder is het een dun verhaaltje.

Leuke film waarin de muziek van The Boss heel de film mooi kadert. Daarbij heel wat toffe momenten waarbij de muziek uit de jaren 80 een nostalgisch tintje weet te geven en de cast je weet te overtuigen om helemaal mee te gaan in dit verhaal. 7,5/10

Goeie film over een jongen die zijn droom najaagt om schrijver te worden. Een coming of age verhaal verpakt als een muzikale feel-good movie. De muziek en teksten van Bruce Springsteen ondersteunen het verhaal op een uitstekende manier. Origineel is het allemaal niet te noemen, maar mede door het nostalgische tijdsbeeld kijkt de film vlot weg.

Helemaal mee eens met scorsese. Een goede, leuke, muzikale feel good movie. Was nooit echt een fan van de Boss, maar dat kan je alsnog worden door deze film.

Verhaal is niet bijzonder maar door de geweldige muziek van Bruce vond ik het toch een hele leuke film om te zien. Toevallig was ik n.a.v. het lezen van de biografie van Springsteen veel van zijn muziek opnieuw aan het beluisteren dus deze film viel precies op het goede moment bij mij.

Coming of age meets Bollywood meets Brittain meets Bruce Springsteen. Aangename feelgood-movie over een Pakistaanse jongen die in een nobody-stadje zijn dromen najaagt geïnspireerd door de muziek van The Boss. Hij botst hierbij op de traditionele waarden van zijn Pakistaans gezin, meer bepaald met zijn vader die als hoofd van gezin zijn stempel wil drukken. Aangename leuke 80’s-setting met bijhorende muziek en natuurlijk voldoende muziek van Springsteen. Je moet het niet doen voor hem, maar de muziek is volop aanwezig en als je er van houdt, brengt het de film wel een stapje hoger. Als je zoekt naar een aangename wegkijker raad ik je deze aan. Verwacht geen hoogstaande cinema, maar een door het leven gegrepen verhaal met een bepaalde boodschap: durf uw dromen na te jagen en geloof in uw eigen kunnen en talenten...

Hartverwarmende coming of age, met fantastische muziek!

Nee, vond dit niks.

Misschien komt het doordat de film voor mij een samenraapsel is van veel andere films die ik de afgelopen tijd heb gezien en daarom op eigenlijk geen enkel vlak nog origineel is. Maar los daarvan is alles zo vreselijk onsubtiel en wordt alles zo voor je uitgespeld dat het de eerste drie kwartier al uitgewrongen aanvoelt.

Zijn strenge Pakistani-vader die elke 5 minuten even voorspelbaar lastig komt doen, veel korte repetitieve scènes over zijn leven in Luton en daarna de lyrics van Springsteen die over het beeld en om je oren vliegen voor het geval we het allemaal nog niet doorhadden.

Dan moet je vervolgens nog ruim een uur terwijl je allang weet waar het heengaat en op de weg er naartoe gebeurt er eigenlijk vrijwel niets dat die rit echt de moeite waard maakt.

Wellicht leuk voor mensen die voor het eerst een film als deze zien, maar voor mij had het niets. Ja, de muziek van Springsteen is leuk en de momentjes waarop Javed er gepassioneerd door raakt geven de film heel af en toe een beetje pit. Ook zijn eindspeech was wel oke. Ook het enige moment overigens dat hij iets van betekenis zegt, want dat hij blijkbaar zo’n goede schrijver of dichter is blijkt ook nergens uit.

2*

Een tribute aan Bruce Springsteen verpakt in een biografisch verhaal. De film gaat over Javed, een Pakistaanse tiener in Engeland die worstelt met de Pakistaanse cultuur en racisme. Hij heeft ambities om te schrijven maar moeite om zijn woorden te vinden dit veranderd wanneer hij de muziek van Springsteen ontdekt. De film is niet altijd even sterk want op bepaalde moment verandert hij in een musical en wordt het behoorlijk cringy en ongeloofwaardig. Toch is het een prima film die een leuk tijdsbeeld van de 80's geeft en een prima soundtrack heeft met buiten Springsteen ook andere typisch 80's muziek van o.a. Tiffany, Cutting Crew en Mental as Anything. Een tribute aan Springsteen is wel op zijn plaats want hij is al dik 40 jaar als troubadour voor working class America de stem van de underdog. Er is onder de beroemde artiesten geen normaler persoon te bedenken dan Bruce Springsteen. Hij geniet bijvoorbeeld van een krant kopen in een kiosk en die dan op zijn gemak te gaan zitten lezen in de deli op de hoek met een bakje koffie. Dat hoor je glamoureuze beunhazen als Kanye West of Beyonce nou nooit zeggen. Deze film is daarom een passend tribute aan Bruce Springsteen want het is geen verheerlijking van de persoon maar van zijn werk. Een must-see voor fans van Bruce Springsteen maar ook voor iedereen die zich weleens de underdog voelt.

Dit is een schoolvoorbeeld van een onwaarachtige film. Blinded by the light is puur schematisch in z’n personage-uitbeeelding en thema’s. En dan lekker op het herkenningsgevoel van het publiek spelen met muziek of andere culturele referenties, het oproepen van een tijdsbeeld, paar algemeen menselijke ervaringen over de adolescentie erin mixen, maar ondertussen tot ver achter de komma niks nieuws te zeggen hebben. Die opening met de kinderen, daar gaat het al mis, niemand kan mij wijsmaken dat ‘ie dat een geloofwaardige scene vindt. De muziek zit er ook zo onsubtiel tegenaan geplamuurd de hele tijd, tot aan letterlijke songteksten in beeld, om over de dansscènes als duidelijk teken van wansmaak nog maar te zwijgen. Blinded by the light is een film van het niveautje B-kinderboek. Niks ten nadele van kinderboeken overigens, die zijn zo bedoeld. Ik moet nog drie kwartier om hem af te zien maar laat het er denk ik verder bij zitten.

Aangename (muziek) film met een mooie rol van de sympathieke Viveik Kalra die als Paki Javed veel racistische shit over zich heen krijgt in het Engeland Margaret Thatcher. Hij ontworstelt zich aan zijn strenge vader met steun van de teksten en muziek van Bruce Springsteen. Alhoewel ik de muziek van the Boss wel kan waarderen vond ik de adorering van Javed met zijn idool soms wat ver gaan. Er zitten een paar scenes in waarvan ik het idee had dat ik in een musical was beland. Voor mij vergelijkbaar met een tocht door de hel. Nee, dan vond ik de strijd van Javed met zijn vader en met een aantal skinheads uit de buurt veel interessanter.

Leuke feelgoodfilm zoals alleen de engelsen die kunnen maken. Vooral het eerste half uur is onweerstaanbaar, met ook nog eens een heerlijke jaren '80 soundtrack. Eigenlijk vond ik het jammer dat al die fijne hits op gegeven moment plaats moeten maken voor de muziek van Bruce Springsteen, waar een groot deel van de plot om draait. De film lijkt daar ook aan te moeten wennen en niet alles werkt even goed vanaf dat moment. De sympathieke personages en de vele leuke grappen en situaties maken gelukkig veel goed.

Totale kitscherige troep gemaakt op het niveau van matige Britse televisie. Er zit geen uniek idee in of een geloofwaardig gespeelde scene. Zelfs de muziek van Bruce Springsteen kon dit voor mij niet de moeite waard maken.

Vrolijke feelgoodfilm waarin de energieke rock 'n roll van Bruce Springsteen raakt aan de camp van Bollywood. Voor de Pakistaans-Engelse Javid (Viveik Kaira) vormt 'The Boss' een houvast tijdens zijn eigen zoektocht naar identiteit tijdens de hardvochtige Thatcher-jaren en ten aanzien van zijn eigen conservatieve achtergrond. Een beetje gemaakt en formulematig is 'Blinded by the Light' (2019) wel, maar 't komt er goed mee weg door de sterke sfeerschets van Luton als zo'n plek waar het allemaal net niet gebeurt. Zo'n lelijke voorstad waar je van kan houden omdat je er opgroeide, terwijl het tegelijkertijd een plek is waar je zo snel mogelijk van weg probeert te komen. Het hart van deze prent is een vader-zoonrelatie tussen een migrant die alles achterliet en een zoon die zijn eigen plek moet vinden. Ook grappig dat nu juist Springsteen, die in de tijd waarin het zich afspeelt ook al iets was van een vorige generatie, zo'n prominente plek inneemt. Het past bij de outsiderpositie van een jongeman die zijn weg moet vinden tussen het oude en het nieuwe.

Ontzettend fijne feelgoodfilm. Ik wist niet helemaal wat ik ervan moest verwachten, maar ik heb een zwak voor de jaren 80 en ben ook zeker een liefhebber van de muziek van Bruce Springsteen. Wat dat betreft zat ik natuurlijk gebakken bij deze film, want de soundtrack bevat enkele grote 80s hits en tamelijk veel Springsteen-tracks.

Ik was vooral benieuwd of de muziek van Springsteen op een natuurlijke manier in het verhaal verwerkt zou kunnen worden of dat het gewoon erbij gehaald zou worden. Dat laatste was bijvoorbeeld een beetje het geval bij Last Christmas: leuke film, maar de muziek van Wham! en George Michael had in wezen net zo goed vervangen kunnen worden door een willekeurige andere artiest. Het lukt Blinded By the Light echter vrij goed om er betekenis aan te geven. Dat komt vooral doordat Bruce's teksten vaak gaan over het ontsnappen aan de sleur in een verstikkend plaatsje, waardoor het perfect past bij een hoofdpersonage dat door zijn ambities en thuissituatie met zichzelf in de knoop ligt. Logisch ook, omdat het natuurlijk deels gebaseerd is op een jongen die dit daadwerkelijk doormaakte. Ik vond in ieder geval dat de film het smaakvol toepaste en kon er ook mee leven dat bepaalde belangrijke lyrics letterlijk in beeld gebracht werden. Door de montage, waarbij de teksten vaak om Javed's hoofd heen draaien, komt dat goed tot zijn recht.

Soms gaat de film even volledig op de musicaltour, denk aan het Born to Run-stukje halverwege. Normaal gesproken ben ik niet gauw fan van iets dergelijks, maar het wordt hier met zo veel onweerstaanbaar enthousiasme gebracht dat ik eigenlijk niet anders kan dan glimlachen. Als ik dan al een punt van kritiek moet noemen is het eerder dat de thuissituatie van Javed misschien wat te dik is aangezet (vader is soms wel erg karikaturaal), hoewel het uiteraard in de kern wel zal kloppen. Ook de problemen waar de Pakistaanse gemeenschap in Luton tegenaan liep destijds worden goed in beeld gebracht.

Er is ruimte voor drama, maar ook voor humor, vrolijkheid en véél muziek. Vandaar dat dit toch wel met recht een feelgoodfilm genoemd mag worden. De cast heeft er duidelijk zin in, waardoor de personages tot leven komen en de sfeer eigenlijk gewoon fantastisch is. Als je affiniteit hebt met het decennium en The Boss, dan kan ik bijna garanderen dat dit non-stop genieten is. Zo'n film waarvan je in sombere tijden wenst dat er meer van gemaakt zouden zijn.

4*

De film begint leuk, sfeervol, fijn geschoten, goed tempo en een heerlijke soundtrack (ook al zonder The Boss). En hoewel ik zijn muziek geweldig vind, zakt de film van niveau als zijn muziek erbij komt. Vooral doordat het volstrekt niet subtiel gebeurt en elk liedje moet zo ongeveer een betekenis hebben voor dat moment. Ik kreeg daar jeuk van. Tel het clichématige verhaal erbij en vooral de rol van die vader, dan gaat dit ding gewoon irriteren. Door de goede punten en fijne eerste halfuur wil ik nog wel een voldoende geven. 3,0*

Aardig drama.

Maar niet zo fantastisch als dat de geluiden bij het uitkomen van de film hebben beweerd. Blinded by the Light is een zeer reguliere film die waarschijnlijk dankzij een ietwat zwaar achterliggend onderwerp beter aan kan slaan. Dat moet ook de gelegenheid bieden tot wat sterk sentiment, maar dat blijft bij deze film uit.

Niet dat de film het helemaal negeert. In tegendeel zelfs, er zit net zo veel drama in deze film als komedie. Het probleem is dat ik veel van het dramagedeelte op aanstellerij vond lijken, zoals die kerel die zich op z'n teentjes getrapt voelt nadat het hoofdpersonage zijn muzieksmaak belachelijk maakt. Verder is de keuze om er een soort musical van te maken ook iets te abstract om het allemaal gebalanceerd te houden. Leuke stijlkeuze, maar niet erg effectief.

Acteerwerk is voldoende. De types worden keurig ingevuld maar het voornaamste probleem is dat geen enkel personage een echt vernieuwende of herkenbare verschijning kan vormen. Het voelt allemaal erg filmisch en theatraal aan waardoor de kijker zich moeilijk in de gebeurtenissen kan verplaatsen. Hierdoor blijft een echte klap of betrekking uit, maar dat neemt niet weg dat het een degelijk stukje film blijft.

Finale vond ik best sterk en het verloop van de film voelt fris genoeg aan om niet in deugen te vallen. De film mist vooral wat oprechte emotie, nu is het vooral leuk vermaak met een diepere boodschap. Niet dat de komedie hilarisch is verder, maar regisseur Chadha weet de boel net aan luchtig genoeg te houden om de 2 uur dat de film duurt tot een vlot geheel te bewegen. Iets meer balans en herkenbaarheid en de film had zomaar een topper kunnen worden,

Wat een verassing is deze film.

Zeker voor wie de eighties hebben meegemaakt.

De meest prachtige hit songs komen voorbij.

En vooral veel van een van de beroemdste zangers van de wereld Bruce Springsteen The Boss.

Die ook het speerpunt in deze film is.

Wanneer een jonge Pakistaanse tiener opgroeid.

In traditioneel gezin.

Met een strenge vader, waaraan hij moet gehoorzamen.

En hij in een saaie Engels stadje woont.

Tot hij daar naar school gaat, en via een vriend.

Fan wordt van Bruce Springsteen.

De jongeman heeft een groot schrijvers talent.

En wat wordt gezien, door een leerkracht.

Zowel hij als zijn familie komen hierdoor in allerlei bijzondere uitdagingen en verwikkelingen terecht komen.

Een film die niet te vergelijken is met bijvoorbeeld een juwelen als Love Actually en Notting Hill.

Maar wel heeft deze film, net zo fijne en magische mooie sfeer.

En een fantastische cast.

En de muziek, oh zo fantastisch. !

Uitmuntende feel good film.

Erg leuke en sympathieke 'feel good' film. Het verhaaltje is niet direct heel opzienbarend, maar kent een puike uitwerking. Bovendien wordt er prima geacteerd door de cast, zit de film vol met 80's nostalgie en loopt de geweldige muziek van Bruce Springsteen als een rode draad door het geheel. Genoten van dit filmpje!

3,5 Ster.