Feedback (2019)

Geweldige film die zich maar in een ruimte afspeelt, goed geacteerd ook

Best oké.

Op de één of andere manier zijn horrorfilmpjes in radiostudios altijd wel interessant. Er zijn er niet meteen genoeg om van een echte niche te spreken, maar er zijn toch enkele notoire titel binnen het genre. Deze mag zich daar netjes bijnestelen.

Niet dat Feedback een grootse horror geworden is. Sowieso hangt het een beetje tussen thriller en horror in, met enkele redelijke harde scenes die voor een horrortintje zorgen. Het plot zelf is eerder gericht op thriller/mystery, waarbij een hold-up van een berucht radiopresentator de kern vormt.

Marsan is een fijn acteur, doet het ook hier weer goed. Alonso maakt verder goed gebruik van de beperkte ruimte die hij heeft, de film heeft genoeg twistjes om het boeiend te houden en het duurt ook niet overdreven lang. Typisch aangenaam genremateriaal dus. Geen film die je écht moet gezien hebben, maar wie op zoek is naar wat leuke horror filler heeft aan deze film zeker geen slechte kandidaat.

3.0*

In deze debuutfilm van regisseur en schrijver Pedro C. Alonso en zijn co-schrijver Alberto Marini (schreef ook Mientras duermes), is Jarvis Dolan een sterjournalist (Eddie Marsan) van de succesvolle Londense radio "The Grim Reality." Aan het begin van zijn programma weten een paar gemaskeerde de studio binnen te treden om een ​​schandaal aan het licht te brengen. Het is het begin van een pittige thriller, (niet zo zeer een volbloed horror) die ruimschoots voldoet aan de verwachtingen om je anderhalf uur te vermaken. Een radiostudio is op zich al een unieke setting, er hangt een soort magische sfeer rond die ruimte en met de overtuigende interpretatie van Eddie Marsan, is de film een goede middenmoter geworden. Tevens goede performance van Ivana Baquero (Pan's Labyrinth), Paul Anderson (Brimstone) en Richard Brake (31) Uiteraard zijn er wat losse eindjes maar over het algemeen was ik hier zeer positief over te spreken!

Als ik diep in de nacht van mijn werk naar huis rijd is de radio bijna altijd mijn vaste metgezel. Heerlijk is dat. Radio in de nacht is radio zonder schreeuwerige reclameblokken, hijgerige filemeldingen, snelle nieuwsflitsen, nietszeggende presentatoren en flauwe gesprekjes. Het is radio die rust uitstraalt. Radio die de tijd neemt. Het is de radio van de documentaire, van de podcast, van de sereniteit en helaas ook (net als de dagradio) van de slechte muzikale omlijsting. Grijsgedraaide hitjes van jaren her, afkomstig uit het veilige en saaie middle of the road-genre, onderbreken om de zoveel tijd de vredige rust van het gesproken woord. Zodra er een plaatje wordt aangekondigd, gaat bij mij de volumeknop steevast iets naar beneden. Gelukkig duurt zo’n plaatje maar een paar minuten en blijft de overlast beperkt tot een stuk of drie plaatjes per uur. Dat is enigszins acceptabel, maar blijft desalniettemin een kleine ergernis. Liever luister ik gewoon naar een radioprogramma zonder muzikale afleiding. Als ik muziek wil horen, gebruik ik daarvoor m’n eigen verzameling wel. Geef mij maar talkradio.

De aanleiding voor bovenstaand overpeinzinkje is de film Feedback. Een film die zich in een radiostudio afspeelt ten tijde van een talkshow. Een gewelddadige gijzeling vindt plaats. Het lijkt een daad van een stelletje anarchisten, maar zo simpel is het niet. Er is meer aan de hand. Een machtspel van woorden en daden gevoed door geheimen die de personages angstvallig koesteren, zorgt voor een manipulatieve atmosfeer en een film vol psychologische en lichamelijke aggressie.

In deze film speelt geluid een belangrijke rol. Met geluid kun je mooie dinge doen. Je kunt geluid weglaten of juist explosief laten knallen. Je kunt geluid ook vertragen en met de pauzeknop de actualiteit van de gebeurtenissen uitstellen, zodat de realiteit pas veel later uit de radio van de luisteraars schalt. Het gerommel met het geluid werkt uitstekend. Personages en kijker worden er samen paranoïde van. Het werkt uitermate effectief voor de spanning.

Niet alleen het spel met geluid is een middel om spanning op te roepen. Regisseur Alsonso speelt daarnaast heel ingenieus met variaties van licht en kleur om de onrust die zich zowel bij de personages als bij de kijker manifesteert nog eens extra te versterken. Uiteraard gebruikt hij ook voor de hand liggende middelen als psychologische druk en lichamelijk geweld. In een afgesloten radiostudio werken al deze middelen fantastisch. De sfeer in de studio is een hele film lang claustrofobisch en dreigend.

De hoofdrol is voor Eddie Marsan. Een acteur die in onnoemelijk veel bijrollen is te zien maar die vooral een erg goede acteur is. Af en toe pakt hij in een onafhankelijke productie wel eens een hoofdrol mee. Naast deze film is zijn fantastische hoofdrol in Still Life (2013) daar een voorbeeld van. Still Life was trouwens de film die mij bewust maakte van het bestaan van Eddie Marsan. Fijne acteur.

Feedback is een klein juweeltje. Een intens geënsceneerde film met weinig speelruimte, weinig personages en veel spanning.

Moest wel lachen toen Die Antwoord de schuld kreeg van de rommel. ?

Leuk filmpje, en knap debuut, totaal geen horror, maar dat hinderde niet.

Had nog nét iets meer ingezeten voor mijn gevoel, maar we hebben ons ermee vermaakt. Fijne acteur is dat toch die Eddie Marsan. Speelt geloofwaardig de meest uiteenlopende karakters.

Deze is me beter bevallen dan verwacht. Gijzeling-wraakfilmpje dat echt nog wel lekker wegkijkt. Eddie Marsan, weet niet direct vanwaar ik deze man nog moet kennen, maar was wel geknipt voor deze rol als Jarvis. De rest vd cast was niets bijzonders, konden er wel mee door. Voor de rest flinterdun verhaal ofcourse, maar hing toch een 'gezellige' spanning doorheen de film.

Dat was een heftige ervaring . De omgeving leent zich uitstekend voor zo'n gijzel sfeer .

de gemaskeerde mannen in de studio zijn overtuigend in hun woedend .

Dit moet haast wel een low-budget film zijn want visueel is er net als op de radio weinig op aan te merken .

Des te knapper dat de makers dus de spanning nergens laten zakken .

Jammer dat door het woord brexit aan het begin laten te vallen het geheel onnodig actueel maken , op dat moment .

verder dus prima !

O en umbra Eddie Marsan speelt de hoofdrol in de ondergewaardeerde serie ( lees : weinig kijkers voor zulk top werk) Ray Donovan - TvMeter.nl

waar hij een boks instructeur speelt met parkison .

Films op 1 locatie zijn altijd tricky, maar deze doet het prima. Solide acteerprestaties en een script dat de spanning weer hoog te houden. Misschien iets meer thriller dan horror. Meer van dit graag.

Deze film is best wel goed! Je merkt toch wel dat dit eigenlijk een Spaanse film is want het verhaal is onderhoudend en deze film verveeld geen moment. Het zit goed in elkaar en er worden steeds weer wat nieuwe wendingen ingezet zodat het totale verhaal zich uiteindelijk helemaal ontvouwd. En dat is nogal wat! Heftige gebeurtenissen. Geen enkel personage is hier sympathiek er zijn geen goede en slechte mensen hier. Alleen maar mensen die hele slechte beslissingen hebben genomen in hun leven. Mooi is ook wel de dynamiek tussen de overvallers waar je ook ziet dat de neuzen niet allemaal dezelfde kant opstaan en de ene overvaller het wat minder uit de hand wil laten lopen dan de andere.

Wat ik ook heel goed vind is dat de hoofdpersoon best wel sympathiek blijft door de hele film. Al zal het gerust gebeuren dat mensen die blinde haat hebben tegen alles dat links en liberaal is hem al vanaf het begin een lul vinden. volgens mij is dit juist een aanval op hypocrieten en die heb je rechts en links. Als je extreem denkt en doet zit je fout. Sommige mensen lullen links en vullen ondertussen hun zakken. Anderen nemen de actie en wraak op de macht/autoriteit. In beide gevallen ben je op een fout pad en komt het nooit tot een goed eind. .

Helaas zitten er enorme gaten in de plot. Dat is wel waar de film schuurt. Zo is er geen beveiliging, reageert de politie niet op een radio uitzending die uit de klauwen loopt? Je hoeft toch geen politie te bellen dat doen de luisteraars toch. Het lijkt inderdaad wel alsof de studio op een onbewoond eiland staat en geen luisteraars heeft. Die ongeloofwaardigheid vind ik wel een serieus probleem voor deze film. Toch aan het einde van de rit een dikke voldoende wat mij betreft en knap gemaakt.

Technisch fraaie thriller met prima werk van Eddie Marsan als Jarvis Dolane, een populaire radio-presentator die nooit een blad voor de mond neemt. Maar tijdens één van zijn uitzendingen nemen onbekenden de controle van de studio over. Zij proberen door middel van intimidatie Jarvis te dwingen om iets te bekennen, maar Jarvis weigert dat te doen. Is het omdat hij vals beschuldigd wordt? Of probeert hij wanhopig zijn reputatie te redden? Het weerhoudt de gijzelnemers er echter niet van om elk middel aan te grijpen om Jarvis' verzet te breken. Onderhoudend, maar bepaald niet geloofwaardig.