The Irishman (2019)

De-aging stoorde mij niet zo moet ik zeggen. De blauwe ogen van De Niro leidde meer af. Vooral omdat het er heel nep uitzag. De scène waarin De Niro een groenteman schopt die aan zijn dochter heeft gezeten was nog wel de grootste afleiding. Dat zag er echt niet uit...

Jup, die sprong er voor mij ook uit.

Ha, maar dat is bij hoge uitzondering echt inhoudelijk gemotiveerd en geen goedkoop effectbejag of lui productiewerk.

Het kostte me de gehele zaterdagavond, maar dan heb je ook wat. The Irishman is toch wel een project waar vreselijk veel mensen op zaten te wachten. Persoonlijk begon dit bij mij pas in de laatste maanden voor de release, aangezien de film enorm veel aandacht kreeg in de media. Scorsese die De Niro, Pacino en zelfs de gepensioneerde Pesci in 1 film wist te krijgen, dat mag je toch best uniek noemen. Dit soort maffia-misdaadfilms zijn niet dé films waar ik groot fan van ben, maar op zijn tijd is er niks mis mee. Waar ik wel erg voor vreesde was de speelduur van 3,5 uur, waardoor het best mogelijk kan zijn dat dit een lange, saaie zit zou zijn.

Gelukkig is me dit reuze mee gevallen. Ja, de film duurt enorm lang, maar het grootste deel van de tijd is het nog best boeiend. Maar laten we eerlijk zijn, met een drie kwartier minder aan speelduur was de film denk ik wel beter geweest. Dit was lang, te lang. En dat zou nog geen ramp zijn als het tempo en de plotwendingen een fors tempo hebben, maar de film kabbelt eigenlijk een paar uur lang voort met hier en daar een piek. Dit is overigens negatiever dan ik bedoel, want ik heb me wel prima vermaakt tijdens het kijken. Zeker het eerste uur vond ik enorm sterk, ook al was het wel wat voorspelbaar. Maar De Niro steelt hier meteen de show en enkele sterke stukken maken het vrij memorabel. De macht die hij krijgt, de angst die mensen voor hem hebben (al was de scène bij de groenteboer wel vrij slecht in beeld gebracht) en zijn gezinsband zijn voldoende boeiende stukken. Maar na een anderhalf uur vind ik de film wel serieus inkakken met teveel extra plotjes, nieuwe namen en minder onderhoudende verhalen. Gelukkig trekt de film dit bij het laatste deel weer recht, met een bejaarde, ziekelijke De Niro die enorm kwetsbaar in beeld komt en beseft dat macht maar tijdelijk is in je leven en dat je uiteindelijk allemaal sterft. Als je oud bent en je macht is weg en je familie heeft je verstoten, dan stel je niet veel meer voor. Ik vond het prachtig geacteerd en een waardig slot van een prima film. Niet legendarisch goed, maar wel een dikke voldoende waard.

De Grote Drie hebben allemaal meer dan genoeg te doen in de film en pakken allemaal hun momenten. Iedereen zal een favoriet hebben, bij mij is dat De Niro. Ik ben sowieso een fan van hem en hij maakt het hier helemaal waar. Krachtig, woede, zorgzaamheid, kwetsbaarheid; alles zit erin. Zijn rol was dan ook het meest interessant, maar de andere twee doen natuurlijk weinig of niet voor hem onder. Visueel oogt de film ook fraai, maar het budget van pakweg een kleine 200 miljoen zie ik er weer niet in terug. De verjongingstechnieken zijn wel best geslaagd, maar het is toch wat vreemd om die verjongde gezichten steeds in beeld te hebben. Het hoeft van mij geen trend in Hollywood te worden. Wat ik wel weer erg goed vond ik de soundtrack, die steeds weer de juiste muziek bij het goede moment verwerkt. Het maakte bepaalde scènes absoluut krachtiger. Ook het camerawerk was heel fijn, vooral dat eerste deel met de zwevende camera die eindigt bij De Niro in zijn rolstoel. Uit zulk werk haal je meteen al vakmanschap.

Ik heb nu wel zin om binnenkort eens wat ouder werk van Scorsese weer op te zetten.

3,5*

Saai en zonde van verwachting van acteurs. Het straalt ervan af dat niemand zin had in dit project.

Hmmm... had misschien teveel verwacht, zat groten delen van de film niet echt lekker in het verhaal. Vond sommige stukken zelfs saai of rommelig. Met al die grote namen kan het bijna alleen maar mis gaan. Ik mag hopen dat Netflix (ik mag dat bedrijf niet) zich er niet teveel mee bemoeid heeft? Conclusie: De film kan verreweg niet tippen aan films zoals Casino, Donnie Brasco, Goodfellas etc.

Ik vond het een meesterwerk. Goed verhaal, goede dialogen (er werd geen woord teveel gezegd), erg mooi camerawerk en geweldige acteurs. Ik zat er echt helemaal in van begin tot eind, en Scorsese laat hier toch even zien hoe je films maakt. In 'mijn tijd' was dit vrij standaard, geen special effects die de film proberen te dragen maar gewoon een goed verhaal met goede dialogen. Dit is wat anders dan al die superhelden troep.

Eens met Mondragon behoudens de opmerking inzake de superhelden .

Het was een lange zit maar dat stoorde me nergens. Geweldig acteerwerk. Met name Pesci. Prachtige scenes. Zoals met die vis . Ik heb ervan genoten.

3,5 uur genieten. Geweldige acteurs die op hoge leeftijd nog even de show stelen als in hun prime time. Het verhaal wordt mooi rustig uitgesponnen met oog voor detail. De kijker wordt getrakteerd op prachtige beelden. En er zitten een paar hele mooie sterke scènes in de film die op zichzelf al de moeite waard zijn. Ik lees dat veel de film te lang vinden. Heb me zelf geen seconde verveeld. Als je een beetje van misdaadfilms houdt, is The Irishman echt een must see. Dan moet je geen actiespektakel verwachten voor de duidelijkheid.

Best jammer dat zulke grote namen zich hebben laten lenen voor dit soort Netflix rommel, vreselijk om die digitale verjonging te zien, het zag er echt niet uit, ik begrijp echt niet dat ze zelf niet door hebben gehad dat dit te belachelijk voor woorden was.

Het verhaal was verder best interessant, maar Frank Sheeran is nou niet echt een interessant karakter, en daar draaide de hele film om, ik vond het een vrij saaie man die alleen maar doet wat hem opgedragen wordt, nergens heeft hij iets te melden of zie je enige emotie bij hem, je zou hem kunnen vergelijken met The Iceman. Dan vond ik de meest boeiende rol die van Pacino, als hij in beeld komt krjgt de film direct wat spanning en kleur, de scenes met hem waren de beste uit de film. Naar het einde toe in dat bejaardentehuis vond ik het maar een beetje goedkope emotie worden, geen idee wat dat nog moest toevoegen, behalve om je nog wat gevoel voor de twee mee te geven, maar dat vond ik maar misplaatst.

Voor de rest is het qua locaties, kleurgebruik, muziek en camerawerk ook allemaal zo dertien in een dozijn, precies wat je op Netflix kunt verwachten.

Een onvoldoende kan ik er ook niet aan geven, maar drie sterren is wel de max, een kleurloze 6 dus, je ergert je er niet aan maar het doet me ook niet veel, van een Scorcese verwacht je toch wel wat meer.

Scorsese had gewoon volledig de vrije hand, dus in die zin is het typische dertien in een dozijn Scorsese rommel.

Apart dat hij zich dan zo aanpast aan Netflix.

Ik vond zijn vorig door Paramount gedistribueerde film Silence niet perse heel veel beter hoor. Netflix heeft vooral het budget geleverd toen hij dat elders in Hollywood niet goed rond kreeg, maar dat dit hier een Netflix stempel opstaat (ben ik ondanks dat ik hem tegen vond vallen) niet met je eens. Rodrigo Prieto is dezelfde cameraman trouwens waar hij al eerder mee heeft gewerkt. Iemand die ook met filmmakers als Ang Lee en Innaritu heeft gewerkt, zo 13 in een dozijn is die man niet. En net zoals altijd gemonteerd door zijn vaste editor Thelma Schoonmaker. Dit voelde als vertrouwde Scorsese. De ingrediënten zijn allemaal aanwezig, alleen voor mij toch net niet helemaal op smaak.

Ik zie niet direct oorzaak-gevolg in de betrokkenheid van Netflix en het feit dat hij ons tegenviel.

Dat heeft hij dus niet gedaan. Hij heeft de film gemaakt zoals hij wilde. Hij heeft natuurlijk wel vaker trage (saaie) films gemaakt. Verder druipt het vakmanschap er gewoon vanaf.

Daarbij heeft Netflix ook The Forest of Love (2019) geproduceerd, dus zo 13 in een dozijn is het allemaal niet. Zie ook Roma.

Wat een waardeloze film. Boring, boring, boring...niet doorheen te komen werkelijk.

Met aanpassen aan Netflix bedoel ik niet saaiheid of traagheid van de film, daar heb ik het ook niet over gehad, alleen dat ik het karakter Sheeran saai vind. Met aanpassen aan Netflix bedoel ik de looks en de feels van de film, zoals een tv-film of mini-serie, ik vind het geen cinema zoals veel van zijn andere films.

Dat hij volledige vrijheid heeft gehad moeten we dan maar geloven.

Ben er mee gestopt na twee uur. Kan me niet boeien.

Dat kan en mag hoor, maar vind je dat niet zonde? Heb je er 2 uur in gestopt en dan kijk je het laatste deel dat aanzienlijk korter is niet af...

En dan ook nog een stem plaatsen ?

Een 2.5* dan nog ... hoe slecht moet een film zijn om hem een onvoldoende te geven vraag ik me dan af.

Ik zou niet weten waarom dit geen cinema is. Het is minder zwierig en over de top als Casino en Goodfellas, maar het verhaal vraagt ook om een wat ingetogener vorm.

Verder slaat je ‘typisch Netfilx’ argumentatie ook nergens op. Wat ze daar maken is toch behoorlijk divers. En met dit soort producties willen ze juist talent aan zich binden door ze vrijheid te geven. Zie ook de eerder genoemde producties van Cuaron en Sono.

Bij mij is een 2,5* (een 5 op 10) een onvoldoende, maar dat kan per persoon natuurlijk verschillen.

Magere Scorsese (alweer).

Toch wel ironisch, een film die zoveel tamtam maakt om het verjongen van z'n acteurs, maar compleet vergeet de rest een verjongingskuur te geven. Want de "grote drie" mogen er dan een stuk(je) jonger uitzien, de film zelf is duidelijk een relikwie uit het verleden. Nu is dat geen verrassing bij het werk van Scorsese, maar nét bij deze film valt het extra op.

Een uiterst trage vertelling binnen het mafia milieu, ook het onderwerp weet weinig nieuws te brengen binnen het oeuvre van Scorsese. Een teruggrijpen naar films als Goodfellas en Casino, maar dan met wat extra speelminuten er aan vastgeplakt. Geen idee waarom trouwens, geen seconde het gevoel gehad dat deze film 3.5 uur behoefde te duren.

Visueel is het vakwerk, maar echt saai vakwerk. De camera vliegt gestaag doorheen de scenes, maar doet nergens wat speciaals. De belichting is braaf, de soundtrack een collectie van oude nummertjes die zonder al te veel intentie onder de film geplakt zijn. Verder zijn het de oude ventjes die hun trucje nog een keer herhalen.

Allemaal erg leuk voor de fans, maar verder is dit eigenlijk gewoon een film die de rest van de wereld makkelijk kan skippen. Het toont vooral wat voor slappe schrijvers de meeste professionele critici zijn tegenwoordig, hoe je dit kan aanprijzen als één van de beste films van 2019 is mij een compleet raadsel. Dan zélfs nog liever Joker, hoewel ik die als film minder goed vond.

Ach ja, Scorsese. Ga gewoon op pensioen.

1.5*

Hé, dat moet met 1,5 welhaast je favorite Scorsese zijn Onderhond. Je zou eigenlijk moeten hopen dat hij er nog een paar jaartjes aan vastplakt. ?

Dan verschillen we van mening over netflix, ik heb nog nooit een prima productie van hun gezien, van wat ik gezien heb is het allemaal middelmaat en kleurloos.

Kijk dan de films die ik noemde. Vond het eerste seizoen van Stranger Things trouwens ook prima. Of wat dacht je van Live, Death & Robots?

Maar welke series en films van Netflix doel jij dan op?

Nee hoor, gewoon middelmaat.

Stranger Things middelmaat?

De meeste Netflix Originals films vind ik middelmatig, de series die zij produceren zeker niet. En er zitten ook echt wel prima films bij, zoals deze.

De meeste horrorfilms zijn inderdaad erg middle of the road en lijken ook veel op elkaar. Ze hebben vaak dezelfde mensen eraan werken. Maar The Irishman heeft daar werkelijk helemaal niets mee te maken.