Jusqu'à la Garde (2017)

Vanavond 24 november 2021 op Tf2 om 21.10

Een film waar je stil van wordt.

Geweldig acteerwerk met name van het jongetje.

In Frankrijk komen er per jaar gemiddeld 130 vrouwen om het leven (dus een per drie dagen) door huiselijk geweld.

Met een 3.68 gemiddeld had ik veel verwacht van deze film. Best spannende film.maar zeker niets bijzonders.

Dit is gewoon een topfilm, met ongelooflijk goeie acteurs.

Lekker inhoudelijke reactie. Waarom is het voor jou een topfilm? Vond je de opbouw dan niet eindeloos duren? Zag jij niet al die tijd al aankomen waar het heen ging? En goede acteurs. Zal best, maar wat heb je eraan als de personages weinig bijzonder zijn?

En waarom mocht ik geen full thriller verwachten? Moet ik blij zijn met 80 minuten voorspelbaar drama?

Als je begrijpend kon lezen, had je gesnapt dat ik de vergelijking met The Shining direct loslaat. Al jaagt daar ook een vent z’n vrouw de stuipen op het lijf. 100 keer beter natuurlijk.

Gast? Voor iemand met twee berichtjes hier, blaas je wel erg hoog van de toren.

Prachtige film, fantastische vertolkingen van de drie hoofdpersonages.
Het geeft perfect weer hoe een scheiding kan verworden tot een vechtscheiding.
Hoe de vrouw, door haar plotse afstand en afstandelijkheid, de man enorm ver drijft in zijn frustratie.
Ik wil maar zeggen, voor mij ligt de fout niet enkel aan de man. Als naar hem toe nul empathie wordt getoond is het misschien wel begrijpelijk dat hij op den duur totaal gefrustreerd is.
Uiteraard praat dit zijn daden op het eind niet goed, maar er wordt hier schitterend geschetst hoe iemand ooit in staat kan zijn om zo ver te gaan. Z’n verdriet wordt op een gegeven moment totaal omgezet in kwaadheid en woede. De vrouw had het ook anders kunnen aanpakken, met enig begrip naar de onmacht en wanhoop van haar ex-geliefde.
Ook hoe het zoontje, wat een talent, onder deze situatie lijdt is fenomenaal weergegeven, extra pijnlijk is het als je beseft dat zulke toestanden geregeld realiteit zijn.

Mooie film, al zitten er wel veel donkere scènes in dat je niet goed kunt zien. Maarja, verder wel aangenaam om naar te kijken. Maar het einde? Vind ik toch niet zo goed. Al kan het wel plaatsvinden, maar de vader van Julien? Hoe zou hij verder gaan? Het is een beetje een los einde.

De film begint sterk met die zitting in een strak gefilmd deel. Boeiend en op dat moment zijn alle kaarten nog gesloten. Mede door de plot die ik las dacht ik al kijker: die man is wel het grootste slachtoffer. Langzaamaan echter verandert de film van toon en gaat ver over the top. maar ook zozeer dat ik dacht: die vrouw had gewoon gelijk, die man is gek en gewelddadig. Niet omdat die vrouw hem zo gek maakt, nee, dit ging er veel te ver over daarvoor. Sowieso, de eerste keer dat hij zijn zoontje weer ziet en knuffelt. Dat doet hij niet voor dat zoontje maar voor zichzelf om voor zichzelf te tonen: zie mij eens een goede vader zijn. Hij is gewoon een narcist, daar is geen enkele twijfel over mogelijk. Jammer dat het visueel allemaal verder erg saai is (die beginscène ook maar dat was wel passend) behalve dan centraal dat feestje (maar die scène past niet echt bij de rest) en dat elke vorm van subtiliteit ontbreekt. Ik kon hier niet in meegaan en langzaam raakte de film me steeds verder kwijt. 2,0*.