Puppet Master: The Littlest Reich (2018)

OLDSCOOOOL

Leuk dat hier weer eens een deel van gemaakt word.....ik ben benieuwd.

Geschreven door S. Craig Zahler, van het geweldige Bone Tomahawk en Brawl in Cellblock 99, dan ben ik hier toch wel benieuwd naar .

Geinige poster en titel alvast.

Blijkbaar een reboot van de reeks. Het stemt in ieder geval hoopvol als je ziet dat S. Craig Zahler de schrijver is en Sonny Laguna en Tommy Wiklund de regie hebben verzorgd.

"Well, you definitely seem like a toy that a maniac would make."

Deze titel heb ik meer gekeken vanwege de namen die hieraan hebben meegewerkt, gezien ik niet bekend ben met deze reeks. Hoewel dat geen vereiste is, omdat dit een reboot is.

Er wordt een nietszeggend plot gecreëerd rondom een net gescheiden man die noodgedwongen weer bij zijn ouders moet wonen en een pop vindt. Samen met zijn nieuwe vriendin en goede vriend wil hij deze gaan verkopen op een conventie ter ere van het dertigjarig bestaan van de Toulon Moorden. Met zoveel poppen bij elkaar kan het alleen maar fout aflopen...

Je krijgt wat meer achtergrond over Andre Toulon en zijn doen en laten, ook al wordt er hier een parallelle versie gepresenteerd; de beste man is hier namelijk een nazi aanhanger. En zo zijn er nog wat knipogen verspreid over het geheel. Op een paar leuke momenten na weet de cast niet te boeien, waardoor je als kijker weinig met ze hebt.

Het is echt wachten voordat de poppen ontketend worden in het hotel. Sonny Laguna en Tommy Wiklund kiezen hier voornamelijk voor geïsoleerde scènes waar een personage aan zijn einde komt. De kills variëren van lachwekkend slecht tot tamelijk gestoord. Het merendeel ziet er eigenlijk niet uit, maar dat wordt gemaskeerd door een aardige portie gore. Hierbij helpt het niet dat de poppen zich knullig voortbewegen.

Al met al een matige horror waar ik stiekem meer van had verwacht. Na de eindcredits volgt er trouwens nog een extra scène.

Kleine 2,0 sterren.

De Puppet Master reeks is echt zo’n reeks die nooit echt hoogstaand is geweest, met elk deel zowat slechter is geworden, maar toch een redelijke cultaanhang heeft. Dit komt voornamelijk door de poppen van Andre Toulon. Blade, Pinhead, Leech Woman, Torch, Tunneler en Six-Shooter zijn aardig iconische figuren, vaak de reden om überhaupt een Puppet Master film op te zetten. In The Littlest Reich keren ze bijna allemaal weer terug, maar alles is hier net wat anders.

Plot: Een jongeman, die pasgeleden gescheiden is, keert noodgedwongen terug bij zijn ouders. In een kast van zijn overleden broer treft hij een oude pop aan die opvallend veel lijkt op Blade, een van Andre Toulons creaties. Overtuigd dat het ding veel waard is, neemt hij samen met zijn nieuwe vriendin de pop mee naar een bijeenkomst waar de dood van Toulon herdacht wordt. Hier komen alle poppen van Toulon bij elkaar en richten zij een bloederige ravage aan.

Na 12 films is er niet echt een vaste verhaallijn meer te bekennen in de Puppet Master reeks. Dit dertiende deel doet er nog eens een schepje bovenop door wat (onnodige) aanpassingen te verrichten. Zo is Toulon ineens een nazi-aanhanger (je moet wat om de boel interessant te houden) en hebben alle poppen een make-over gekregen. Het moet gezegd worden dat het bij elke pop een aangename vooruitgang is. Vooral Blade ziet er erg cool uit met zijn Skeletor look en halve kale kop.

Niet alle poppen zijn ditmaal van de partij. Zo moeten we o.a. Six-Shooter en Leech Woman missen, maar dit is niets nieuws aangezien er maar een paar poppen zijn die in elke film zitten. Deze vaste kern heeft een honger naar bloed gekregen want wat is dit deel gory geworden! Er zitten een paar kills tussen die om te smullen zijn. Elke pop heeft zo zijn moment en dat maakt de film een waar slasher genot, werkelijk anders dan de wat brave reeks tot nu. Pluspunt!

De positieve punten blijven niet bij de gore. Het Zweedse duo Sonny Laguna en Tommy Wiklund (Blood Runs Cold, Vittra) hebben hun best gedaan om dit deel zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor de fan van 80’s horror, want met namen als Udo Kier (als Andre Toulon), Barbara Crampton (Re-Animator) en Michael Paré (Streets of Fire) heb je niet de minste acteurs in huis. Grootste verrassing is weggelegd voor de componist van de score: niemand minder dan Fabio “F*ckin” Frizzi (Zombi 2)! Zijn score is enorm herkenbaar en dat onder de moordscènes van de poppen maakt van een aantal momenten kippenvelmateriaal.

Maar het grootste euvel in de hele reeks, het lage budget, steekt ook hier de kop weer op. De twee hoofdacteurs zijn niet de beste keuze en de look van de film zit aan de goedkope kant. Dit maakt dat het extreme potentieel van The Littlest Reich niet ten volle benut wordt en dat is echt enorm jammer. Wel kan er nu gezegd worden dat we met The Littlest Reich het beste deel uit de reeks hebben sinds deel 3 en die is toch van alweer bijna 30 jaar geleden!

Recensie: Puppet Master: The Littlest Reich - It's Only a Movie - itsonlyamovie.nl

Aah, de Puppet Master serie. Een filmreeks die al dertig jaar loopt en inmiddels al twaalf films bevat. Charles Band leverde in 2017 nog het laatste deel van de Axis-trilogie af met Puppet Master: Axis Termination. Iedereen is het er echter wel over eens; kwalitatief stelt de Puppet Master reeks niets meer voor. Het was überhaupt al nooit een hoogstaande franchise van het kaliber Friday the 13th of A Nightmare on Elm Street, maar de eerste paar films waren nog best leuk, met name Puppet Master III: Toulon’s Revenge was erg vermakelijk. Maar de kwaliteit kelderde steeds meer, zeker nadat David Allen stopte met het verzorgen van de stopmotion. Daarna werd de serie gevuld met vervolgfilms met kwalitatief niveau van een gemiddelde pornofilm, enorm teleurstellende spin-offs (Puppet Master vs Demonic Toys) en zelfs compilatie-films (Puppet Master: The Legacy). Dus eerlijk is eerlijk; een reboot is in dit geval helemaal niet zo’n slecht idee.

Het script van de reboot werd geschreven door S. Craig Zahler, bekend van films als Bone Tomahawk, Brawl in Cell Block 99 en Dragged Across Concrete. Het resulteert in de meest gewelddadige en bloederige Puppet Master tot nu toe. Nu was de serie al redelijk tam, maar in The Littlest Reich vloeit er enorm veel bloed en vliegen de ledematen je om de oren. Eén van de leukste moordscènes is de man die onthoofd wordt tijdens het plassen, waarna zijn hoofd in de WC valt en hij over z’n eigen gezicht pist. Het is puberale ongein, waar je van moet houden, maar ik vond het hilarisch. In tegenstelling tot wat we van veel van de Puppet Master delen gewend zijn, zijn de poppen ditmaal geen helden, maar antisemitische, meedogenloze figuren. De poppen Blade, Pinhead, Tunneler en Torch zijn terug (Leech Woman, Six-Shooter en - voor de eerste keer in de hele serie - Jester zijn afwezig) en we zien wat nieuwe poppen. En deze stukken plastic gebruiken hun messen, haken, boren en vlammenwerpers om iedereen op gruwelijke wijze aan stukken te scheuren.

Naast de fun en gore is The Littlest Reich ook leuk vanwege de personages. Zahler heeft wat kleurrijke typetjes in zijn script gestopt, waaronder een paar heerlijke klootzakken. De hoofdpersoon is een enorme stoïcijnse droogkloot, evenals zijn vriendin. Ze worden omringt door allerlei karikaturen, die - in tegenstelling tot veel personages in deze franchise - je wel bijblijven. En ach, niemand kijkt een Puppet Master film om diepgaande karakterstudies aan te treffen. Hoop ik tenminste. Nee, hier tref je een geinige evil Andre Toulon - gespeeld door Udo Kier -, een hoop amusant slachtvee en nog leukere plastic sadisten. Het gebeurt wellicht niet vaak, maar in het geval van Puppet Master is het toch gelukt om met de dértiende film de beste te maken. Wat mij betreft borduren ze lekker verder op deze reboot, dan mogen er van mij nóg wel twaalf films bij komen. En als het aan Charles Band ligt zal dat vast ook wel lukken.

3,5 sterren.

Het begin is saai vond ik maar éénmaal het begint dan stopt het niet en komen er heel wat leuke en gore scenes in. .

Er zijn zo te zien al veel films gemaakt in de "Puppet Master" reeks en volgens mij heb ik vroeger daarvan alleen de eerste twee of drie delen van gezien, die schijnbaar weinig indruk hebben gemaakt op mij, want anders had ik er wel een recensie over geschreven. Misschien eens kijken of ze nog ergens in goede kwaliteit te pindakazen zijn.

Dit is schijnbaar al het 12e deel in de reeks en het begin is inderdaad wat flauw en saai (op de borsten van Jenny Pellicer na dan), maar na circa 30 minuten wordt het allemaal best vermakelijk en krijgen we een hele hoop dood en verderf te zien met veel bloederig goor (de scène met de zwangere donkere vrouw was behoorlijk grof) en veel leuke kills (een paar kills zijn voor de horrorliefhebbers om van te smullen), waarbij sommigen ook nog eens humoristisch zijn (o.a. de man die aan het plassen is en onthoofd wordt en waarbij zijn hoofd dan in de toiletpot valt en hij zichzelf op zijn gezicht plast ).

Dat kills komen natuurlijk op conto van de geweldige poppen (waarbij iedere pop zijn moment heeft) van Andre Toulon met o.a. een baby Hitler, die op een leuke manier aan zijn einde komt (wordt namelijk in een oven gestopt, waarbij er gezegd wordt "Eens zien of je dit leuk vindt" ). De film duurt met nog net geen 90 minuten ook niet lang (kijkt dus lekker weg), bevat regelmatig wat humor (vooral op conto van Nelson Franklin) en bevat ook een stel fraaie borsten van de eveneens fraaie Kennedy Summers, welke een Playboy Playmate was in 2014.

De cast is zeker niet hoogstaand, maar voor een film als deze deden ze het gewoon verdienstelijk en vooral de drie hoofdrolspelers in het verhaal, te weten Thomas Lennon, Nelson Franklin en Jenny Pellicer. En dat de bekende acteurs Udo Kier (als Andre Toulon) en Michael Paré (als Detective Brown) ook een rolletje hadden in het verhaal, was natuurlijk leuk en hetzelfde geldt voor de redelijk bekende Barbara Crampton.

Het verhaal bevat geen echt einde en na circa 85 minuten staat er dan ook heel groot in beeld "TO BE CONTINUED". Oftewel een 13e "Puppet Master" film zal er zeker nog komen en na de aftiteling volgt er nog een korte extra scène.

Sorry mensen maar ik kan mij niet aansluiten bij het rijtje positieve recensies voor mij.

Vond het een voorbeeld van domme humor en overdreven slachtpartijen. Als dat horror moet voorstellen, dan heb ik betere gezien. Hier houd ik het maar bij en volg vriendin naar het dromenland. Hopelijk is daar meer te beleven.

Een 3!

Wat hebben Sonny Laguna en Tommy Wiklund dan al van goede regie verzorgd?

Ondanks het geringe budget hebben ze capabel werk verricht met Blood Runs Cold (2011) en Vittra (2012).

Shit, it's Junior Führer!

En toen was daar; "The Littlest Reich" het dertiende deel (inclusief de spin-off) van de franchise. (alle films achter elkaar bekeken) En gek genoeg overtreft deze film alle andere delen! Schrijver S. Craig Zahler,(eveneens regisseur van bv. Bone Tomahawk en Brawl In Cell Block 99) gooit alle verhaallijnen van voorgaande delen weg en bouwt een nieuw verhaal.

Edgar, striptekenaar en net gescheiden gaat samen met zijn nieuwe vriendinnetje buurmeisje Ashley en zijn beste vriend/baas Markowitz naar een conventie, in een hotel (uit de eerste Puppet Master) waar gevierd wordt dat het 30 jaar geleden is dat de beruchte Toulon-Moorden plaatsvonden. De onschuldige meegebrachte speeltjes ontketenen een tweede Holocaust.

Horror-fans kunnen hun hart ophalen met erg fijne bloederige en sadistische scènes. En naast bijrollen voor Barbara Crampton, Udo Kier en Michael Paré, zijn er voor de echte fans ook knipoogjes naar de vorige films. De poppen Blade, Pinhead, Tunneler en Torch (heet nu wel Kaiser) zijn terug! Compleet vernieuwd en aangevuld met een ruim scala aan nieuwe poppen;Happy Amphibian, Mechaniker, Grasshupfer, Mr. Pumper, Autogyro, Junior Führer en Money Lender.

"The Littlest Reich" doet alles precies goed! Het is volkomen ongepast en dat maakt het juist zo leuk. Nazi-poppen die erop uit zijn joden, zwarten en homoseksuelen te vermoorden en dat op de meest extreem creatieve en bloederige manieren. Dit is de beste ‘Puppet Master’ uit de hele serie. (al vind ik de tweede om nostalgische reden net iets beter)

These are hate crimes....

Het zoveelste deel in de reeks, het eerste deel dat ik gezien heb. Maar ik las de naam S. Craig Zahler, meteen was ik getriggerd. Heb een aantal films van de gast gezien en was daar zeer tevreden over. Ruw is zijn handelsmerk. Normaliter heb ik niks met zulke prenten, maar ach....... men moet eens wat anders van het menu kiezen dan altijd maar foe young hai.

Dus we hebben te maken met poppen die een complete massacre veroorzaken. Leuk dat er een nazie achtergrond in zit, maakt het grappig maar tegelijk ook deels weerzinwekkend natuurlijk. Een low budget prent met een redelijke onbekende cast. De regisseurs hebben eerder films gemaakt maar om van echte klappers te spreken zie je niet terug in de beoordelingen hier op MM en op IMDB. Dit is mijn eerste van de gasten, dus was ik erg benieuwd. In ieder geval was ik wel erg benieuwd hoe de poppen flink te werk zouden gaan, dit gezien hun achtergrond.

Horror staat hier als genre, bij IMDB staat ook comedy vermeld. En daar ging voor, een horror-flickje met een vette knipoog. Na een aardig begin slaat de film een beetje dood, je moet even door het achtergrondverhaaltje heen wat niet heel erg inspirerend is. Het is dus even wachten op de brute kill's waar je de prent voor opgezet hebt. Udo Kier als Toulon is echt geweldig, de rondleiding in Toulon's huis met de sarcastische hostess, en tevens de agente die bij de dood van Toulon aanwezig was, begint de pret wat in te luiden.

Horror vind ik iets te zwaar bij deze film, het zijn gewoon slecht in beeld gebrachte kill's. Menigmaal satire in sarcasme, soms erg goor. Dit alles is puur onder het mom humor bedolven, dus zo moet je de prent ook gaan kijken. Want ja...... het ziet er soms gewoon niet uit hoe het op beeld is gezet, maar ik weet zeker dat het met opzet is gedaan. Het script bevat menigmaal echt belachelijke teksten die een glimlach naar voren toverden. Het is niet sterk maar net goed genoeg voor die glimlach, meer zit er dan ook niet in.

Maar het is echt bagger hoe het op beeld is gezet. Het acteerwerk, de poppen, regie etc. etc. etc...... Met opzet zodat het onmiskenbaar slecht moet zijn om de humor te kunnen ervaren. Maar je moet er wel van houden, en eerlijk gezegd.... ik heb er niet veel mee. Ik kan wel lachen om bepaalde stereotypen en domme uitspraken, maar ze mogen wel iets sterker zijn wat mij betreft. Iets teveel puberhumor.

Tja... 2,5** voor de momenten waarop een glimlach intrede deed.

Vind S. Craig Zahler wat moeilijk te plaatsen bij dit werkje.

Erg leuk. Kreeg hier een beetje hetzelfde gevoel als bij Leprechaun Returns (2018) , waar Kostanski liet zien hoe weinig er eigenlijk nodig is om een leuke toevoeging aan zo'n (oude, langlopende) serie te maken. Niet al te serieus zijn en flinke scheut overdreven gore zijn de belangrijkste ingrediënten. Het Zweedse duo Laguna en Wiklund (die ik vooral ken van Madness (2010) 3* en We Are Monsters (2015) 3* ) zijn in dat geval een prima stel om Zahler's script de gewenste behandeling te geven. Erg tongue in cheek geschreven en het script legt sterk de nadruk op een heleboel bloederige poppen mayhem. Zitten een aantal (on)smakelijke hoogstandjes in die goed het brede arsenaal aan wapens die de diverse poppen bezitten toepassen. Littlest Reich doet alles naar wens/behoren... je zou dat bijna verfrissend kunnen noemen tegenwoordig.

Raar maar waar...ik denk dat ik ooit ene gezien heb, maar daar weet ik niks meer van.

Deze Puppet Master is ondertussen blijkbaar al het dertiende deel De film biedt een vermakelijk bloederig nonsens verhaal met een paar heerlijke over the top kills. bv. de man die gaat plassen, de zwangere vrouw... Die laatste was er eigenlijk volledig over.

Er valt genoeg te beleven qua gore en ook naakt schuwt de film niet. Kennedy Summers en vooral Jenny Pellicer als de vriendin van hoofdrolspeler Thomas Lennon mag er wezen. Er komen ook wat oude bekenden in de film voor zoals Michael Paré , Barbara Crampton en Udo Kier. De film biedt genoeg entertainment en vervelen zal je zeker niet doen. Voor een goed verhaal moet je natuurlijk niet bij films zijn zoals Puppet Master. Een zesje

Had nog nooit een puppet master film gezien, maar deze was in ieder geval zeer vermakelijk, 1e 20 min zijn saai behalve de 1e kill na 5 minuten, maar als ze eenmaal in het hotel zitten gaan de poppen op een kill rampage met zeer veel en goede gore, de film neemt zichzelf gelukkig niet serieus en dat maakt alles alleen maar beter. 3.5 sterren.

Voor mij de eerste film uit de inmiddels 13 delige reeks.

Met nul verwachtingen de film in gegaan en het is me alles behalve tegen gevallen.

De poppen zien er erg grappig uit, helemaal hoe ze lopen en bewegen. (dit deed me ook heel erg denken aan de film Small Soldiers (1998) - MovieMeter.nl

Het zag er dan wel heel goedkoop uit maar dat maakte je het juist weer leuk.

Verder bevat de film heel wat bloed en gore wat er tof uitzag, lekker over de top!

Van het verhaal moet de film het zeker niet hebben maar dit was toch een kleine 90 min prima vermaak.

Een hele kleine 3,0*

Ik vond dit gewoon een hele slechte film. Slappe acteurs, slechte effecten, onverklaarbaar verhaal. Nee, niet mijn ding. 1*

Vond deze nog vermakelijk, fijne nazi-poppetjes. Vond de kills echt nog wel leuk. Is blijkbaar al de zoveelste uit een reeks, geen andere van gezien, misschien toch maar enkele er van kijken.

Five puppets? This incident is starting to turn into a happening

Na het kijken van de Axis trilogie (indien de onofficiële delen worden meegerekend, dan gaat het om deel 10, 11 en 12) had ik het eigenlijk wel gehad met de Puppet Master franchise. Bij mijn review van Axis Termination schreef ik nog dat ik me niet kon voorstellen dat Puppet Master: The Littlest Reich de reeks uit de riolen ging kunnen krijgen waar Blade en zijn kompanen in terecht waren gesukkeld na een aantal barslechte delen. Het is dan ook met veel plezier dat ik die woorden moet intrekken, want zowaar: The Littlest Reich is by far het beste deel uit heel de franchise.

Zou er nog zo'n reeks bestaan waarbij het 13e (!) deel opeens van zo'n goede kwaliteit blijkt te zijn? Ik kan het me eerlijk gezegd (opnieuw) niet voorstellen maar ik laat me graag overtuigen van het tegendeel. Charles Band treedt nog op als executive producer maar net zoals bij Puppet Master vs. Demonic Toys is het een deel dat niet door Full Moon wordt gemaakt. Deze keer, in tegenstelling tot die crossover met Demonic Toys, blijkt dat een goede zet te zijn. Al vanaf de openingsscène met Toulon in de bar heb je het gevoel dat er iets knettert en dat gevoel verdwijnt eigenlijk nooit. Dit is nu de film die ik verwachtte wanneer ik maanden geleden met de Puppet Master franchise startte en het is dan ook fijn dat Sonny Laguna en Tommy Wiklund besloten hebben om hier gewoon een reboot van te maken. Normaal gezien ben ik daar niet zo'n fan van maar in de loop der jaren was de gewone reeks zo vastgelopen dat je echt alleen nog maar een andere richting uit kunt door hier een alternatieve vertelling van te maken. Toulon wordt een gemene Fransman met de nodige Nazisympathieën, de poppen maken zich schuldig aan haatmisdaden en richten zich op Joden/zigeuners/lesbiennes/... en hoewel dit qua effecten niet altijd even goed oogt, is dit voor de rest over de gehele lijn genieten.

Van belachelijke personages die al even belachelijke one-liners uitkramen (Cuddly Bear!) tot flink wat girlpower met Ashley op kop. Er wordt overduidelijk gehint naar een vervolg en voor de eerste keer in deze franchise kijk ik daar echt naar uit. We zijn echter ondertussen 2 jaar verder en het is nog altijd stil (er is dan wel die Blade spin-off maar dat is blijkbaar een rechtstreeks vervolg op Axis Termination) dus ik begin er voor te vrezen. Jammer, want met Thomas Lennon heb je als Edgar nog wel een fijne stoïcijnse hoofdrol en het is sowieso al enorm jammer dat zowel Jenny Pellicer (Ashley) en Nelson Franklin (Markowitz) het loodje leggen. Zeker Pellicer had echt nog wel in leven mogen blijven voor de sequel. De immer geweldige Udo Kier mag de rol van Toulon op zich nemen en doet dat geweldig maar ook Michael Paré als Brown en Barbara Crampton (die een minieme bijrol had in de eerste Puppet Master) vertolken leuke personages.

Ja, ik had het echt niet verwacht. Veruit het beste deel dus uit deze reeks en nu heb ik zowaar toch zin in die Blade spin-off. Op IMDB al wel stemmen maar op MovieMeter nog niet gezien door iemand, toch eens zoeken of die film ondertussen al ergens te zien is. Hopelijk is het van dezelfde kwaliteit als deze The Littlest Reich maar het zou al helemaal mooi zijn moest dat vervolg op deze film er toch nog eens van komen, de franchise verdient het.

4*

De film is niet goed, maar de moorden zijn leuk, bloederig en talrijk.

3*

Een amateuristische productie met matig acteerwerk, maar het regisseursduo bestaande uit Sonny Laguna en Tommy Wiklund levert vakwerk af wanneer het aankomt op de horror. Na een introductie van ongeveer 40 minuten gaan de registers open en verandert de film in een aaneenschakeling van bijzonder bloederige taferelen. De kills zijn lekker ongeremd en over de top, met een uitzonderlijk grafische vormgeving om dat op visueel vlak te versterken. Het verhaal is bovendien minder ingewikkeld opgezet in vergelijking met de vorige delen, waardoor het veld wordt geruimd voor puur vermaak. De inhoud is verder wat rommelig en de cinematografie had wat beter gekund, maar in de basis doet de film uitstekend wat het moet doen. Met een speelduur van enkel 90 minuten duurt het bovendien nergens te lang.